Hanggang sa makarating sila sa labas ng kuweba, unang tumalon ang sora. Siya naman ay dahan-dahan sa pagbaba dahil masyadong masakit pa ang kaniyang buong katawan. Lalo na ang kaniyang mga sugat.
"Colossus, maraming-maraming salamat sa tulong mo, hindi ko makakalimutan ang araw na ito." At niyakap ang mukha ng malaking aso.
Tumango ito ng isang beses at pagkatapos ay itinulak siya papunta sa loob ng kuweba.
"Salamat!" wika niya at tuluyang umalis ang aso.
Paika-ika siyang naglakad papalapit sa kinaroroonan ni prinsesa Sorrangia. Habang ang mga soro at sora ay awang-awa siyang pinagmasdan.
"Prinsesa Sorrangia, nandito na ako," sabi niya sa dalagang walang malay.
Dali-dali niyang tinanggal ang tali sa kaniyang baywang at maingat nitong inilapag sa malaking bato kung saan nakahiga si pr
