Chapter 12

2807 Words

EUNRI's POV DAHIL wala akong magawa, buong araw akong nanood ng mga movies. Kahit hanggang ngayon ay mangiyak-ngiyak pa rin ako dahil sa pinapanood ko. Kinuha ko 'yong tissue'ng malapit sa akin at ginamit iyon na pamunas sa mga luha ko. Nakaka-iyak, eh. Sobrang hina ko talaga pagdating sa mga drama. Wala pang nangyayari ay naiiyak na ako. Kinuha ko na 'yong remote sa tabi ko at pinatay 'yong tv. Pinaypayan ko 'yong mga mata ko gamit ang mga kamay ko. Sa tingin ko hindi pa rin ako maka-get over sa pinanood ko. Buong maghapon akong walang ginawa. Iniwan ako ni Yuji nang walang iniiwang pagkain. Gutom na gutom na ako mula pa kanina. Napabuntong-hininga ako at umayos ng upo. Napahawak ako sa noo ko. Hindi ko pa rin maintindihan ang nangyayari. It felt like there's something that I could

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD