“อา... อารักษ์ขา... อื้อ... อารักษ์... ซี้ด... อารักษ์... โอว... อารักษ์ทำอะไรน้องปลาคะ อื้อ... อารักษ์... อารักษ์ขา...” “อาจะทำให้น้องปลามีความสุขค่ะ น้องปลาของอาหอมเหลือเกิน... หอม... อืม... น้องปลาหอม อืม... หอมที่สุด” จมูกและริมฝีปากเคลื่อนลงมาตามสีข้างทั้งฝ่ามือยังทำหน้าที่เป็นอย่างดี ทั้งเคล้นคลึงเต้าอวบ ทั้งลูบไล้ไปมาที่ต้นขาด้านในก่อนจะทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม เมื่อนิ้วมือร้อนๆ นั้นเกี่ยวตวัดเอาสายบิกินีติดไปด้วย ปลดปล่อยให้ดอกไม้สีชมพูสดสวยลอยเด่นล่อแมลงตัวผู้อย่างเขาให้ลงไปดอมดม “อา... อารักษ์ขา... ไม่นะ... ไม่ได้... อารักษ์... ไม่นะคะ... ไม่ได้” “ได้... หอม... น้องปลาหอมที่สุดและก็สวยที่สุด” อารักษ์พึมพำพร่ำจูบดอกไม้สีสวยคล้ายจะแย้มบานอยู่เล็กน้อย ทว่ากลิ่นหอมนั้นก็ยังกรุ่นและเชิญชวนให้เขาดอมดมพร้อมตวัดปลายลิ้นเพื่อสัมผัสความห