ใจอยากจะต่อต้าน คำพูดอยากจะท้วงติงถึงคำสัญญาที่เขาให้ไว้ถูกเก็บกดไว้ที่ปลายลิ้น เมื่อลิ้นน้อยๆ ของเธอกำลังตอบสนองความร้อนรุ่มที่สะบัดพลิ้วไปมา
ความหอมหวานที่เกิดจากลิ้นแตะลิ้นเกาะเกี่ยวกันและกันเอาไว้อย่างไม่อยากหนีจาก ยิ่งทำให้มัสยาเหลือสติเลือนรางอยู่ในความหฤหรรษ์แห่งรสจูบ เพราะใจหนึ่งนั้นเธอพอใจที่เขาแตะต้องและสัมผัสตามใจร่ำร้อง แต่อีกใจก็หวั่นไหวเกรงว่าเธออาจเป็นของง่าย
‘สิ่งที่ได้มาง่ายย่อมไม่ควรค่าแก่การรักษา’
สิ่งที่สับสนปนเปจึงแสดงออกด้วยฝ่ามือขยุ้มเสื้อเชิ้ตช่วงอกของอารักษ์ไว้แน่น ทว่าในทันทีที่ริมฝีปากถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ความอัดอั้นจึงระเบิดออกในทันที
“อื้อ... อารักษ์ขา... อารักษ์... อารักษ์ขา...”
“ขา... น้องปลาหวาน หอม... อืม... น้องปลาขา... น้องปลาของอารักษ์”
จมูกโด่งสูดดมความหอมที่พวงแก้มทั้งสอง
