วันซวยของบุรินทร์
368 Words
ตอนที่ 9
“วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย” บุรินทร์หัวเสียเดินบ่นอุบเข้ามาในห้องทำงาน เขาไม่ได้เสียดายเงิน แต่รู้สึกว่าตนเองเสียหน้า แล้วก็เสียรู้ แถมยังเจ็บใจที่โดนเด็กหลอกอีก
“เมื่อคืนหนักหรือไงเพื่อน ถึงได้มาทำงานซะสายโด่งเชียว” เพชรพักพิง เพื่อนสมัยเรียนมหาลัยที่มารอในห้องทำงานเอ่ยถามขึ้น
“เอ่อ แกมาก็ดีแล้วไอ้เพชร ฉันมีเรื่องปรึกษาหน่อย พอดีโดนผู้หญิงหลอกว่ะ”
“ห๊า!.. อย่างแกเนี่ยนะโดนผู้หญิงหลอก” เพชรพักพิงเอ่ยถามด้วยความตกใจ
“เอ่อ!..ก็เมื่อคืนนี้ไง ฉันหิ้วสาวจากผับแกไปคนหนึ่ง เช้ามาเธอก็ร้องโวยวายจะเอาเรื่องให้ได้ หาว่าฉันข่มขืน ”
“เอ้า!... แล้วแกจ่ายไปเท่าไหร่ว่ะ”
“ห้าล้าน” บุรินทร์ตอบด้วยเสียงเรียบ แต่หน้าตาของเขาบอกได้คำเดียวเลยว่าคงเซ็งสุด ๆ
“ห้าล้าน!!!!! เฮ้ย!..เงินไม่น้อยเลยนี่หว่า แล้วไปโดนหลอกยังไงวะ” เพชรพักพิงรู้ว่าเพื่อนจะใช้เงินแก้ปัญหากับสาว ๆ เกือบทุกคนที่คบแล้วไม่ยอมเลิกรา แต่ครั้งนี้เขามองว่าจำนวนเงินมันมากเกินไปสักหน่อย
“ฉันเดาว่าเธอวางยานอนหลับฉัน แล้วก็จัดฉากขึ้นมาว่ะ” บุรินทร์รีบเล่าในสิ่งที่เขาสงสัยทันที
“เฮ่ย!..จริงดิ เรื่องมันเป็นมายังไงวะ” จากนั้นบุรินทร์ก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับเพื่อนของเขาฟังตั้งแต่ต้นจนจบ
“ถ้าแกจะไม่ปล่อยผ่านก็ได้นะโว้ย เงินตั้งห้าล้าน ฉันรู้ว่าสำหรับแกน่ะ มันไม่มากหรอก แต่ผู้หญิงแบบนี้มันน่าโดนสั่งสอนซะบ้าง”
“ฉันก็คิดแบบแกนั่นแหละ แต่ถ้าเอาเรื่องเธอขึ้นมาจริง ๆ ละก็ แกก็จะโดนข้อหาปล่อยให้เด็กเข้าผับด้วยนะโว้ย”
“เอ่อ..จริงด้วยสิ ” เพชรพักพิงถอนหายใจขึ้นมาทันที บุรินทร์จึงหยิบโทรศัพท์ที่ถ่ายบัตรประชาชนของพราวรุ้งให้เพื่อนดู เขาเองก็รอบคอบพอสมควร เพราะพลอยดาวอ้างว่าพราวรุ้งอายุยังไม่ถึง 18
- Writer
