พรากผู้เยาว์

367 Words
ตอนที่ 8 จากนั้นโทรศัพท์ของพราวรุ้งก็ดังขึ้น หล่อนรับโทรศัพท์แล้วร้องไห้ หญิงสาวบอกกับพี่สาวกำมะลอว่าเธออยู่ที่นี่โดยตั้งใจเปิดสปีกเกอร์โฟนเพื่อให้บุรินทร์ได้ยินเสียงสนทนา ไม่นานนักพลอยดาวที่รับบทพี่สาวกำมะลอก็บอกว่าเธอกำลังจะมาที่นี่แล้ว ทุกอย่างจึงเป็นไปตามแผนที่ทั้งสองวางเอาไว้ “ถ้าคุณไม่ยอมจ่ายห้าล้าน ก็ไปคุยกันที่สถานีตำรวจ และน้องสาวชั้นก็อายุยังไม่ถึง 18 ปีเลย คุณจะดูบัตรประชาชนก็ได้” พลอยดาวควักบัตรประชาชนในปลอมขึ้นมาให้บุรินทร์ดู “บ้าไปแล้ว น้องสาวคุณจะอายุไม่ถึง 18 ได้ยังไง” บุรินทร์นึกลำดับเหตุการณ์ แต่เมื่อคืนการ์ดร้านของเพื่อนไม่ได้ตรวจบัตรนักเที่ยวซะด้วยสิ เขาจะเถียงหรือยอมไปโรงพักก็ได้แต่เดี๋ยวไอ้เพชรเพื่อนสนิทก็จะเดือดร้อนอีก สู้ยอมจ่ายเงียบ ๆ และตัวเองก็ไม่ต้องเป็นข่าว น่าเป็นการจบที่ดีที่สุดแล้ว “ก็น้องสาวชั้นหนีเที่ยวไง แล้วก็ถูกคุณลากไปข่มขืน” พลอยดาวรีบอ้างทันที “คุณมีหน้ามีตาในสังคม มีธุรกิจใหญ่โต ไม่กลัวเป็นข่าวหน้าหนึ่งเหรอคะ รูปและวิดีโอที่ฉันถ่ายเอาไว้ก็มีนะคะ ถ้าคุณไม่ยอมจ่าย ฉันก็จะแจ้งความ คราวนี้แหละคุณได้ลงเพจอยากดังแน่ ๆ เพราะเงินแค่นี้ฉันว่ามันคงไม่ทำให้ขนหน้าแข้งคุณล่วงหรอกค่ะ” พราวรุ่งรีบพูดโดยไม่ทันให้เขาคิด “โอเค เอาล่ะ ๆ ผมยอมจ่าย” ชายหนุ่มยกมือขึ้นเพื่อเป็นการบอกว่าเขายอมแพ้แล้ว จากนั้นจึงเดินไปหยิบสมุดเช็กในลิ้นชักออกมา บุรินทร์เขียนเช็คเงินสดห้าล้านให้กับพวกเธอตามจำนวนเงินที่พราวรุ้งร้องขอ แต่เขาก็มั่นใจว่าตนเองนั้นคงไม่ได้ล่วงเกินพราวรุ้งอย่างแน่นอน อยากมากก็คงแค่ถูกเนื้อต้องตัวกันตามภายนอกเท่านั้น
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD