18 มงกุฎ
340 Words
ตอนที่ 10
‘พราวรุ้ง อัครโยธิน’
“เฮ่ย!..สวยใช้ได้เลยว่ะ" เพชรพักพิงทำตาลุกวาว จนบุรินทร์หมั่นไส้
"ฉันให้แกดูปีเกิด ไม่ใช่พิจารณาความสวย" บุุรินทร์บอกเพื่อนด้วยอารมณ์ขุ่น
"นามสกุลดังอยู่นะโว้ย ผู้ดีเก่าเลยล่ะ” เพชรพักพิงรีบบอกเพื่อน
“แกรู้จักเหรอวะ...ไอ้เพชร”
"........." เพชรพักพิงไม่ตอบ เพราะกำลังใช้ความคิดอยู่ บุรินทร์จึงรีบพูดต่อไปด้วยความสงสัย
"แต่ฉันว่าเป็นไปไม่ได้หรอก ผู้ดีเก่าอะไร นี่มันพวก 18 มงกุฎชัด ๆ"
“ถ้าเอาตามนามสกุลนี้ละก็ ฉันพอรู้จักผู้ดีเก่าอยู่คนหนึ่ง สมัยก่อนเธอร่ำรวยเป็นผู้ดีตระกูลเก่าแก่ออกจะเย่อหยิ่งด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เห็นว่าตกอับ เพราะติดการพนัน"
“แล้วมันเกี่ยวกับยัยพราวรุ่งตรงไหนวะ”
“นามสกุลนี้มีไม่กี่คนหรอก เด็กคนนี้มีนามสกุลเดียวกับคุณหญิงพิศมัย ฉันรู้จักดี เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะไปถามให้ ว่ารู้จักเด็กคนนี้หรือเปล่า”
“แล้วแกไปรู้จักยัยคุณหญิงนี่ได้ยังไงวะ” บุรินทร์ถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะเพื่อนก็ไม่ใช่เป็นผู้ดีมีตระกูลอะไรนัก ครอบครัวของเพชรพักพิงเป็นคนจีนที่ปู่ของเขาย้ายมาอยู่ที่เมืองไทยแล้วทำการค้าขาย
“เรื่องของเรื่อง ก็คือคุณหญิงพิศมัยแกชอบเข้าบ่อนเหมือนแม่ฉันนะสิ พอหลังๆ แม่ฉันเลิกได้ แกก็ไปขอยืมเงินแม่ฉันบ่อย ๆ ก่อนหน้านั้นแกเสียใจที่ลูกสาวแกตาย ก็เลยหันไปพึ่งการพนัน”
“แปลกนะ เสียใจเพราะลูกตายแต่หันไปพึ่งการพนัน”
“เมื่อก่อนแม่ฉันก็เคยเป็นตอนที่พ่อฉันเสียใหม่ ๆ แม่ฉันก็หันไปเล่นการพนัน แต่เดี๋ยวนี้ดีหน่อย แกเลิกได้ล่ะ”
“เอาเป็นว่าถ้าได้เรื่องยังไง แกมาบอกฉันด้วยละกัน” บุรินทร์บอกเพื่อน ก่อนจะรีบรับโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงาน
- Writer
