HANZ's POV
NAKITA ko ang sunod-sunod na pagtulo ng luha niya.
Dahil doon kaya hindi ko maiwasan na mapatitig sa kaniya sa hindi ko malaman na dahilan.
Siguro ay dahil ito ang unang beses na nakita ko siyang umiyak, and to be honest... biglang lumambot ang ekspresyon ng mukha ko dahil doon.
Lumuwag ang kapit ko sa kamay niya nang hindi ko man lang namamalayan, at bago ko pa man 'yun tuluyan na mabitawan ay mabilis niya nang binawi 'yon.
Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit nakatitig pa rin ako sa luhaan niyang mga mata.
Kahit ilang beses ko na siyang pinagsalitaan ng mga masasakit at kahit nasasaktan ko na siya, ngayon lang siya umiyak sa harapan ko. At aaminin ko, nagustuhan ko ang pag iyak niya.
Nakatingin lang ako sa likod niya nang tumalikod na siya, doon ko napansin na
