Ocean's Solitude

Kabanata 9

Napatingin si Ocean kay Aling Bebang na may pagtataka sa mukha. Bisita? Sino naman ang bibisita sa kanya dito sa isla? Maliban sa ka-close ng lolo niya ay wala ng nakakaalam na narito siya.

Tatayo na sana ang dalaga para tingnan kung sino ito pero pinigilan siya ng isang boses.

“Don’t. Eat, Ocean. I’m just here to visit you.”

May tipid na ngiti na nakapaskil sa mukha ni Jeffrey. Apo na ang turing niya sa dalaga at isa siya sa witness nito sa paglaki kasabay ni Ignacio.

“Grandpa Jeffrey,” bati ni Ocean na kalmado. Hindi malaman kung masaya ba ito o hindi pero welcome na welcome ang matanda sa mansion nito.

“Kamusta ka?”

Umupo si Jeffrey sa dining kitchen at sinamahan itong kumain.

“I’m fine. Medyo sumama ang pakiramdam ko pero okay na.”

Napataas ng kilay ang matanda. Medyo? Nevermind. Hindi talaga sasabihin sa kanya ng dalaga ang nangyari dahil ayaw nitong mag-alala siya.

“Anyway, I want to ask you if you want to come with me in Manila? Why don’t you visit your business? Baka sobrang loose na ng mga empleyado mo dahil hindi mo sila namo-monitor.”

Yes. Ocean has several businesses in Manila. Akala nila ay dumedepende siya sa pera ni Don Ignacio when in fact she gain her money by herself. Ay ang perang iyon ay nakapagpatayo ng negosyo niya. She was also shipping her products international kaya pensive ang income niya.

“I’ll think about it. Mag-i-stay ka ba dito?”

Jeffrey caressed his beard as if thinking.

“Hmm. I will. Gusto ko din naman makita kung may pinagbago ba ang mga miyembro dito. I think I can give them a survival training. What do you think?”

Ocean shrugged her shoulders.

“It’s up to you.”

“Hindi mo sinabi sa akin na may bago pala. That man... his name was Leonardo, right.”

“Hmm,” Ocean agreed.

“Saan mo siya nakuha?”

Ocean hesitated if she would tell Jeffrey the truth but decided not to.

“He was from the small town. He apply and got hired,” simpleng sagot nito at uminom ng juice.

Hindi pa din naalis ang pagdududa ni Jeffrey sa binatang iyon. If he brings harm to this young lady, he will not make it out alive. He will never escape this island. Never.

-----

“Glenn, Brandon, at Leonardo, pinapatawag kayo sa loob!”

Napakunot ng noo ni Brandon sa sinabi ni Kyro. Hindi dahil pinatawag sila kundi dahil bakit kasama ang baguhang miyembro.

He stood up and march inside na sinundan naman ng dalawa.

“Bakit ano raw?” tanong ni Glenn.

“Nandito si Jeffrey.”

Pagpasok nila ng kusina ay naroon nga ito na sinasabayan sa pagkain ang young miss nila.

“Have a seat.”

Hindi na nag-hesitate ang tatlo pero si Leonardo ay tinitimbang pa din kung ano ang mangyayari.

Glenn dragged him to sit down. Hindi man lang natinag si Ocean sa presensya ng mga ito at tumuloy lang sa ginagawa na tila hindi siya nakikita.

“Nandito ka pala, Jeffrey. Bakit mo kami ipinatawag?” simula ni Brandon.

“Ah, well... babalik ako sa Maynila—”

“Sus! Iyon lang pala.” The door is wide open hindi na kailangan mamaalam ng matandang ‘to sa kanila. He can freely go and come back.

Jeffrey shot a glare at him.

“Patapusin mo ako. Babalik ako with Ocean.”

“Ano?!”

“What do you mean, luluwas siya ng isla?”

Tumango si Jeffrey. “Yes. Sasama siya dahil may importante s’yang lalakarin and I call you here because you four are coming with us,” mariing tiningnan niya ang apat sa mata.

“Wala namang problema sa akin ‘yon, eh. Ang kaso bakit kasama siya?” Turo ni Brandon kay Leonardo. Baguhan lamang ito at baka magka-trouble pa.

Leonardo pursed his lips. Ramdam niya na ayaw sa kanya ni Brandon sa simula palang. He was always against him and now he was underestimating him. Ayaw na ayaw niya iyon.

Kyro’s lips form into 'O'. May beef ata sa pagitan ng dalawang ito. Naalala niya ang pagkatalo ni Brandon sa baguhang miyembro. Hmm? Hindi ba ma-accept nito at pagkatalo? Tsk! Tsk!

“Why not? Napatunayan ko naman ang skills ko,” sagot ni Leonardo. Ocean’s eyes quickly glance at the man and slightly nodded her head. Nakita iyon ni Jeffrey at napataas ang kilay niya. Mukhang may tiwala ang dalaga sa binata.

“Enough. I have decided that you four will come with us. Do not disappoint me. Anyway, prepare for the next day we will have combat training.”

“Oh men!”

“Sakit sa katawan na naman ito,” reklamo ni Glenn. Pero okay lang dagdag lakas naman.

“Are all done?” Ocean looked at them with calm eyes.

“Ah, yes, Ma’am.”

“Then leave.”

Agad na tumayo sj Kyro at inabot ang collar ng suot ni Glenn at umalis sa kitchen. Tumingin muna si Leonardo sa dalaga bago umalis kasabay ni Brandon.

“That’s harsh,” komento ni Jeffrey at nag-smirk.

-----

“Ocean, mag-iingat ka doon.” Tinutulungan siya ni Aling Bebang na dalhin ang bag niya sa chopper. She insisted that she can carry it dahil kaunti lang naman ang dala niya but the old woman grabbed it first.

“I will, Manang. Kayo na po ang bahala dito sa mansion. Babalik din ako,” sambit niya. Nakita niya ang apat at si Jeffrey na naghihintay sa kanya sa shopper. Naka black turtle neck long sleeve siya ngayon at denim pants. She paired it with a black booth na hindi aabot sa tuhod niya.

“Ako na ang bahala. Jeffrey, ingat kayo!”

The old man nodded. It’s his responsibility to do so.

Leonardo reaches out his hand to help Ocean get inside.

Her hands were warm kahit malamig ang panahon. Magkatabi sila ni Ocean sa upuan sa kaliwa nito ay si Kyro.

“We’re taking off.”

-----

Eksaktong alas otso ng umaga lumapag ang chopper sa isang matayog na building. The building was own by Ignacio Lopez at ang penthouse ay pagmamay-ari ni Ocean.

The hotel manager welcome them with a smile. This is the second time na nakita niya ang paboritong apo ng Don.

Leonardo opened the chopper door and jump out. He reach out his hand again para gabayan pababa ang dalaga. Dahil siguro hilo ay biglang na-put balance ang paa ni Ocean kaya namilog ang mata niya nang mahuhulog siya.

“Ma’am!” The shock was evident on the guards’ face when Leonardo quickly caught her.

Tila nag-slow ang oras at nagkakatitigan ang dalawa. Ocean’s eyes were in the man’s shoulder. Bumilis ang pintig ng puso ni Ocean. Hindi niya alam kung bakit at ayaw niya sa klase ng pinaparamdam nito sa kanya. It was overwhelming.

Tila nakasaksi naman si Glenn at ang kasamahan nito ng isang drama sa telebisyon.

A knight in shining armour catching a princess.

Someone coughed that made the two break their eye contact. Bumaba si Ocean at bumalik na ang kalmadong mukha nito. She thanked Leonardo and went inside the building.

Leonardo looked at his hands. Ang lambot ng dalaga.

“Naks! Ano’ng feeling?” Inakbayan siya bi Glenn na nakangisi.

“Ano’ng feeling ang pinagsasabi mo? Tara na.” Sumunod ang binata sa loob ngunit gumuhit sa labi niya ang isang ngiti.

-----

A/N: Bakit may ngiti, Leonardo?