CHAPTER TWELVE

1252 Words

Nahihirapan lumunok ng pagkain si Patrish dahil sa binata na panay ang titig sa kan'ya. Ang nangyari tuloy sunod-sunod ang ginawa niyang pagsubo ng hindi masyadong ngumunguya dahil feeling niya hindi matatapos ang pagkain nila kung hahayaan niyang maapaektuhan sa presensya ng binata. Nakaka conscious naman talaga at ang prime nitong kumain kahit na lalaki ito samantala siya ay sanay sa mga pagkain na turo-turo. Kaya naman niyang gumastos ng malaki ngunit nanghihinayang siya gumastos pareho naman mabubusog din siya. "Tapos ka na?" tanong ng binata sa kan'ya ng bitawan na niya ang kubyertos sa lamesa. Kumuha siya ng tissue sa harapan at pinunasan ang bibig. "Paano ang dami mo kayang inilagay akala mo naman bibitayin ang kasama mo. Punuin daw ba ang plato ko ng pagkain hindi kaya mabunda

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD