2 ทำความรู้จัก
1198 Words
“ตายแล้ว ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะเนี่ย” เสียงสาวสองคนเดิมที่ทักไฮโซสาวเอ่ยถามร่างเล็กที่มาใหม่
“ระหว่างที่เดินมา พอดีลินเห็นร้านโดนัทอยู่ชั้นล่างพอดีเลยแวะซื้อขึ้นมาให้ค่ะ เผื่อยังไม่ได้ทานอะไรกัน” เจ้าของใบหน้าเรียวใสยิ้มหวานตอบ ทำเอาหลายคนที่ได้ยินและเห็นถึงความน่ารักใส่ใจพวกนั้นต่างอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเอ็นดูร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้า
“โอ๊ย น่ารัก ใจดี สมเป็นน้องลลินจริง ๆ เลยนะคะ” หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยด้วยความตั้งใจชื่นชม ขณะที่ทีมงานอีกคน
“ว่าที่ลูกท่านนายกก็แบบนี้” ทุกคนต่างรู้กันดีว่า ในอีกสองปีข้างหน้าจะมีการเลือกตั้งผู้นำประเทศคนใหม่ โดยชายที่เป็นหนึ่งในตัวเต็งแคนดิเดตนายกนั้นก็คือ พิเชษฐ์ พ่อของลลินที่เป็นนักการเมืองทรงอิทธิพล หัวหน้าพรรคเพื่อชาติไทย แถมยังเป็นประธานมูลนิธิร่วมใจไทย
“เอ่อ ไม่หรอกค่ะ” เจ้าของใบหน้าเรียวใสไทยแท้ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ เธอไม่ได้จะถ่อมตนให้น่าหมั่นไส้หรือยังไง เพียงแต่ลลินไม่คิดเข้าไปยุ่งอะไรกับการเล่นการเมืองของพ่อตัวเอง
“ว่าแต่ กระเป๋าใบนี้อีกแล้วเหรอคะ” เสียงทิพย์ สาวประเภทสองคนเดิมเอ่ยทักหญิงสาวเกี่ยวกับกระเป๋าถักไหมพรมที่อีกคนมักจะใช้อยู่เป็นประจำ
“^^” เจ้าของใบหน้าใสยิ้มหวานตอบ
“แบรนด์อะไรคะเนี่ย”
“คะ?”
“กระเป๋าถักนี่…”
“ไม่ใช่ของแบรนด์อะไรเลยค่ะ เป็นกระเป๋าที่แม่ลินถักให้” เรียวปากสีหวานยิ้มตอบกลับสาวประเภทสอง ซึ่งทุกคนที่ได้ยินก็ต่างเงียบไป เนื่องจากรู้ดีว่าแม่ของลลินได้จากไปแล้วด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ สาวนักศึกษาปีสองที่รู้ว่าทุกคนดูอึดอัดก็พยายามเอ่ยทำลายความเงียบ
“ว่าแต่พี่แพรยังไม่มาอีกเหรอคะ”
“อ๋อ คุณแพร…” ยังไม่ทันที่สาวประเภทสองจะได้ตอบกลับ
“ลลิน” เสียงผ้าแพรลูกสาวตระกูลดังที่เป็นคนดูแลจัดงานการเดินแบบการกุศลในครั้งนี้เอ่ยทักทายน้องสาวคนสนิทขึ้น
“พี่แพร” ลลินก็ยิ้มหวานเดินเข้าไปกอดรุ่นพี่ด้วยความสดใสตามประสา
“โอ๊ะ สูงขึ้นไหมเนี่ย”
“คะ?”
“เหมือนเราสูงขึ้น”
“จริงเหรอคะ” ดวงตากลมโตถามคนตรงหน้าแววตาตื่นเต้นดีใจ ทว่า…
“ล้อเล่น”
“พี่แพร!” คนตัวเล็กไม่รอช้าที่จะยู่หน้าใส่รุ่นพี่ที่มักจะหยอกล้อเกี่ยวกับความสูงร้อยห้าสิบแปดเซนติเมตรของเธอ
“ไม่คุยด้วยแล้ว ไม่แบ่งส่วนสูงมาให้ลินบ้างเลย” ริมฝีปากบางพึมพำน้ำเสียงแกล้งงอน ทำเอาผ้าแพรที่สูงกว่าร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรก้มลงหัวเราะใส่รุ่นน้องตัวเล็กด้วยความเอ็นดู ทั้งสองสนิทกันจากฝ่ายแม่ของลลินที่ครอบครัวค่อนข้างสนิทกับบ้านของผ้าแพร ทำให้ในตอนเด็ก ๆ สองสาวนั้นมักจะได้เจอและเล่นด้วยกันอยู่บ่อย ๆ ด้วยอายุที่ห่างกันเพียงสามปี ซึ่งถึงแม้ในตอนนี้แม่ของลลินจะด่วนจากโลกนี้ไปแล้ว แต่ครอบครัวทั้งสองก็ยังคงติดต่อกันอยู่เหมือนเดิม อีกทั้งในวันนี้ที่ลลินมาก็เพราะผ้าแพรเป็นคนเชิญชวนให้มาช่วยเดินแบบการกุศลเพื่อขายของหักเปอร์เซ็นต์บริจาคให้กับมลูนิธิต่าง ๆ
แน่นอนว่าคนจิตใจชอบช่วยเหลืออย่างลลินก็ไม่รีรอที่จะตอบตกลงในทันที แม้ว่า…
“ลินจะทำได้จริงไหมเนี่ย ให้ลินไปช่วยเสิร์ฟเครื่องดื่มยังจะดูเข้าท่ากว่า” เจ้าของใบหน้าเรียวใสมองหน้าบอกรุ่นพี่ตัวเองด้วยความไม่อยากเชื่อใจตัวเองในการเดินแบบเลย
“จะบ้าเหรอ ให้พี่เอาลูกนักการเมืองใหญ่ไปเสิร์ฟเครื่องดื่มเนี่ยนะ”
“ไม่มีใครรู้จักลินหรอก”
“ตลกละ”
“ก็ลินกลัว…” ยังไม่ทันที่ริมฝีหวานสีหวานจะเอ่ยจบ
“คุณเทีย เอาน้ำดื่มเพิ่มไหมคะ” เสียงทีมงานคนหนึ่งถามร่างสวยที่นั่งอยู่ไม่ไกลดังขึ้น ทำให้ผ้าแพรที่ได้ยินหันมอง ก่อนจะหันมาพูดกับรุ่นน้องตัวเล็ก
“เดี๋ยวแป๊บนะ” แล้วสองเท้าสวยก็เดินตรงไปยังคนที่นั่งอยู่
“สวัสดีค่ะคุณเทียริน่า ขอบคุณที่ตอบรับงานนี้ของแพรนะคะ”
“ด้วยความยินดีค่ะ” ไฮโซสาวที่นั่งอยู่ยกยิ้มตอบ ผ้าแพรจึงหันไปเอ่ยเรียกรุ่นน้องตัวเล็กที่ยืนอยู่
“ลิน มานี่หน่อยสิ”
“ค่ะ” ลลินที่ถูกเรียกก็รีบเดินตรงไปหาผ้าแพร ซึ่งหญิงสาวก็ไม่รอช้าที่จะเอ่ยแนะนำสองคนให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ ต้องการสร้างคอนเน็กชันให้แก่กันเอาไว้
“นี่คุณเทียริน่า เป็นลูกสาวของเจ้าของธุรกิจไดมอนด์ ลี จิวเอลรี”
“อ๋อ สวัสดีค่ะ ^^”
“ส่วนนี่ ลลินค่ะ เป็นลูกสาวคนเดียวของคุณพิเชษฐ์ หัวหน้าพรรคเพื่อชาติไทย” สิ้นเสียงผ้าแพรเอ่ยแนะนำ เทียริน่าก็หันมองยังหญิงสาวที่ยืนอยู่พลางยิ้มบาง ๆ ทักทายตอบกลับ
“สวัสดีค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
“ค่ะ” เจ้าของใบหน้าเรียวสวยของสาวลูกเสี้ยวสเปนยิ้มตอบ ก่อนที่จะผ้าแพรจะเอ่ย
“เวทีสำหรับการซ้อมเดินน่าจะพร้อมแล้ว เราไปกันเลยดีไหมคะ” หลังจากนั้นทั้งสามก็พากันเดินตรงไปยังบริเวณหน้าเวทีขนาดใหญ่ที่มีบรรดาเหล่าไฮโซ ลูกสาวคนดังมากมายที่ตอบรับเข้าร่วมงานในครั้งนี้ยืนอยู่
“อุ๊ย คุณเทียริน่าใช่ไหมคะ” เสียงไฮโซสาวหนึ่งในที่ยืนอยู่ทักทายหญิงสาวร่างสวยที่เดินเข้ามา
“ค่ะ”
“สวยมากเลยค่ะ ฉันเห็นอินสตาแกรมคุณอยู่”
“เหรอคะ ขอบคุณนะคะ”
“อันนั้นใช่ bvlgari ที่เพิ่งซื้อมาใหม่หรือเปล่าคะ”
“ค่ะ”
“ว้าว ราคาเอาเรื่องอยู่นะคะ ไม่ทราบว่า…”
“ขอตัวก่อนนะคะ พอดีคิวฉันต้องอยู่ตรงนั้น” เรียวปากสวยเคลือบด้วยลิปสติกเอ่ยพร้อมกับสาวเท้าเดินตรงไปยังจุดคิวด้วยท่าทีปกติ โดยมีสายตาของไฮโซสาวที่มองตามด้วยความรู้สึกหมั่นไส้อยู่ไม่น้อยในท่าทางเย่อหยิ่งที่ได้พบเจอ ผิดกับร่างเล็กอีกคน
“พี่น้ำหวาน~”
“อ้าวน้องลลิน มาด้วยเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ พี่แพรชวนให้มาเดินช่วยงานน่ะค่ะ”
“อ๋อ” สาวไฮโซพยักหน้ารับรู้พร้อมกับกวาดตามองลูกสาวเพียงคนเดียวของนักการเมืองคนดังที่สวมใส่ชุดเดรสสีขาวเรียบง่ายและมีเพียงกระเป๋าถักไหมพรมที่คล้องไว้ข้างลำตัวเพียงเท่านั้น
“คุณลลินคะ เชิญประจำที่ค่ะ” เสียงทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาเอ่ยบอกร่างเล็กที่ยืนยิ้มให้กับรุ่นพี่ที่รู้จัก ทำให้เจ้าของใบหน้าใสหันบอกคนที่ยืนอยู่
“งั้นลินไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันนะคะพี่น้ำหวาน”
“อืม ไว้เจอกันนะ”
“^^” แล้วสองเท้าเล็กก็สาวเท้าเดินตามไปยังจุดที่ทีมงานบอกอย่างว่าง่าย
- Writer
