BAD FRIEND 8

785 Words

เวลาต่อมา CONDO S หลังจากที่ทั้งคู่ออกจากห้าง ก็พากันกลับคอนโดทันที ระหว่างทางเสือดูเงียบผิดปกติ ซินเห็นเช่นนั้น เธอก็อดที่จะตกอยู่ในความเงียบอีกต่อไปไม่ได้ เธอพยายามชวนคุยอยู่หลายครั้ง แต่เสือก็ตอบกลับมาเพียงประโยคสั้นๆ “เสือ” ซินเดินเข้าหาเสือที่นั่งอยู่โซฟาหนังหรู “ว่า?” เสือขานรับ แต่เขาไม่แม้แต่จะมองเธอเลยด้วยซ้ำ “เป็นอะไร? ทำไมดูเงียบๆ ไป” ซินทิ้งตัวลงนั่งข้างกายเสือที่แตะแขนชายหนุ่มเล็กน้อย “ปกติกูคุยเก่ง” เสือตวัดสายตามองหญิงสาว ก่อนเอ่ยกับเธอ “เปล่า..เราแค่เป็นห่วง นึกว่าเสือไม่สบายใจอะไรอยู่หรือเปล่า..” ซินเอ่ยอธิบายกับเสือ ก่อนจะพยายามเอ่ยถามบางอย่างกับเขา “..เอ่อ..เสือ” “มีอะไร?” “...” พอเอาจริงๆ ซินถึงกับพูดไม่ออก เธอนั่งเงียบ พลางคิดในใจว่าควรถามเขาออกไปดีหรือเปล่า “มึงเงียบทำไม? มีอะไรก็พูด” เสือเริ่มหงุดหงิดหันมาเอ่ยกับซิน ทั้งสองคนจ้องมองหน้ากันอย่างไม่มีใครลดละสายตาออกจากกัน เพราะเสือก็อยากจะรู้ว่าซินจะถามอะไรกับเขา และซินเองก็อยากจะรู้ว่าเสือจะตอบกับเธอว่าอย่างไร.. “คือ..ตอนที่เสือเข้าห้องน้ำ มีผู้หญิงไลน์มาหาเสือ เธอเป็นใครเหรอ?” ก่อนเธอจะตัดสินใจเลือกที่จะเอ่ยถามออกไป เพราะเธอเองมีสิทธิ์รับรู้ไม่ใช่เหรอ.. ว่าเขาคุยกับใคร? และผู้หญิงคนนั้นคือใคร? “ใคร? อ่อ..น้องสาวเพื่อน” เสือครุ่นคิดอยู่พัก เขาเอ่ยขึ้นพลางล้วงหยิบมือถือขึ้นมาดู และเห็นเป็นข้อความที่ซินเอ่ยถาม “..เพื่อนคนไหนเหรอ?” “ก็เพื่อนคณะอื่นไง มึงไม่รู้จักเหรอก” “เสือมีเพื่อนที่เรายังไม่รู้จักด้วยเหรอ?” ซินเอ่ยถามเสือขึ้นอีกครั้ง อย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาพูด เพราะก่อนหน้าที่เธอจะเริ่มอยู่กับเขาถึงจะผ่านมาแค่สามเดือนก็เถอะ แต่ก่อนหน้านั้น เราเป็นเพื่อนกัน อยู่กลุ่มเดียวกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนในคลาส เพื่อนต่างคณะ หรือเพื่อนโรงเรียนเก่าของเสือ เธอนั้นรู้จักดี “มึงทำไมเซ้าซี้จังวะซิน” เสื่อเอ่ยขึ้น หงุดหงิดหนักมากกว่าเดิม “เราไม่ได้เซ้าซี้นะเสือ เราก็แค่อยากรู้ และเราต้องการคำตอบ ไม่ใช่ให้เสือมาพูดจาโกหกกัน เสือเห็นเราไม่พูดไม่ใช่ว่าเราไม่รู้นะ แต่เราอยากรู้ไง..ว่าเสือจะพูดความจริงกับเราไหม?” “ความจริง? ความจริงอะไร? มึงต้องการอะไรซิน..” เสือยันตัวลุกจากโซฟา เขาเอ่ยถามซินด้วยท่าทีเกรี้ยวกราด จ้องมองร่างบางตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง “ความจริงอะไรน่ะเหรอ? ความจริงที่เสือนอกใจเรา..ฮึก เสือไปเอากับคนอื่นมาไง!” นาทีเธอเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซินเอ่ยขึ้นพูดกับเสือทั้งน้ำตา “แล้วไง?” แต่เปล่าเลย..เสือตอบกลับซิน อย่างท่าทีไม่แคร์หญิงสาวเลยสักนิด “แล้วไงเหรอ? หึ! ถ้าเราไปเอากะ...อึก!” เพี๊ยะ! มือหนาฟาดลงใบหน้าหวานอย่างแรง ตุบ! ซินยังไม่ทันได้พูดจบประโยค เธอก็ถูกเสือตบเขาใบหน้าอย่างแรง จนหน้าของซินหันตามแรงตบ ก่อนร่างบางจะล้มลงกับพื้น “มึงจะพูดเหี้ยอะไร?! ห๊ะ!” “ฮึก..” ซินก้มหน้าร้องไห้ ริมฝีปากเม้มกลั้นสะอื้นเอาไว้ เธอไม่กล้าสบตาขึ้นมองเสือในตอนนี้เลย มือบางยกขึ้นสัมผัสแก้มของตัวเอง ที่ตอนนี้มันคงบวมช้ำและขึ้นเป็นรอยฝ่ามือของเขาอย่างแน่นอน “เออ! กูไปเอากับคนอื่นมา..แล้วไง? กูก็แค่เอาเล่นๆ ไม่ได้จริงจังอะไร! มึงจะถามให้มันเกิดเรื่องขึ้นมาทำไมวะซิน” เสือตอบกลับอย่างไม่มีความสำนึกในการกระทำของตัวเองเลยสักนิด เขาเพียงแค่ ‘นอกกาย’ ไม่ได้นอกใจสักหน่อยจะมาชวนทะเลาะให้เป็นเรื่องราวใหญ่โตไปทำไม “ฮึก..เลว” ซินพอได้ยินคำพูดของเสือ เธอถึงกับจุกในอก ร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก เธอรักผู้ชายอย่างเสือไปได้ยังไง เขามันเลวเกินไป! เขาไม่เคยนึกถึงจิตใจของเธอเลยด้วยซ้ำ มันคงถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องถอยออกมา.. เธอควรจะจบเรื่องนี้สักที เพราะที่ผ่านมานั้นสามเดือนเหมือนสามปี เธอรองรับอารมณ์ของเสือมามาก ถึงมันจะมีความสุขบ้างก็เถอะ.. แต่ความทุกข์ก็มากเช่นกัน..

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more