22.00 น.
-i********:-
SINS : .........
QQ11 : นางฟ้าเป็นอะไรอะ? @S @Noth
Hunter : เป็นอะไรครับคนสวย?
Windy : เดี๋ยวไปหานะชะนี
Jennie : เขาเป็นห่วง
ตั้งแต่ช่วงเย็นที่ทะเลาะกับเสือ เสือก็เดินออกไปเลย ไปไหนก็ไม่บอกเธออีกเช่นเคย ส่วนเธอก็เอาแต่ร้องไห้ โทรไประบายให้วินดี้เพื่อนสนิทฟังแต่ไม่ได้เล่าว่าเสือนั้นขึ้นขั้นตบหน้าเธอ
ซินกลับมาคิดทบทวนดูแล้ว เธอควรแข็งข้อกับเสือบ้าง เธอต้องทำตัวใหม่ให้เข้มแข็งกว่านี้อย่างที่วินดี้ได้เคยพูดเอาไว้ แต่ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นยังไง
เธอควรจะลองดูสักครั้ง..เผื่อสักวันหนึ่งเสือจะคิดและสำนึกได้บ้าง
Line! Line!
เสียงไลน์ทำให้ซินหลุดออกจากภวังค์ ซินคว้ามือถือขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นข้อความจากเพื่อนชายในกลุ่มของเธอ
Noth : ซิน
Noth : พรุ่งนี้ว่างไหม?
SINS : อืมว่างสิ นอทมีอะไรเหรอ?
Noth : เดี๋ยวไปรับ 10.00น. ตามนี้
SINS : เอ้า! ไปไหนอะ?
SINS : นอทททท!!!
SINS : เฮ้!!!
“อะไรของนายเนี่ย..” ซินบ่นอุบอิบออกมา เมื่อคุยกับนอทเสร็จอย่างงุนงง
ปกติเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยพูดสักเท่าไหร่ เงียบขรึม โลกส่วนตัวสูง จนไม่มีใครกล้ายุ่งด้วย แต่วันนี้มาแปลก เธอเลยเก็บความสงสัยไว้ในใจ พรุ่งนี้วันหยุด ว่าจะไม่ออกไปไหนแต่ดันมีนัดซะงั้น
“เดี๋ยวให้นอทพาแวะไปหาวินดี้ด้วยเลยดีกว่า..” ซินเอ่ยขึ้นอีกครั้ง วางมือถือลงและเตรียมเข้านอน
03.00 น.
“อื้อ.. อย่า..” ซินเอ่ยขึ้นออกมา เธอกำลังหลับอยู่ แต่ก็รู้สึกว่ามีคนมาก่อกวนเวลานอนของเธอ เปลือกตาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาดู ถึงกับชะงักเพราะจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเสือที่กำลังคร่อมร่างของเธออยู่ เขาซุกไซร้ซอกคอของเธออย่างแรง
“ฮืม! อยู่นิ่งๆ สิวะ!” เสือเอ็ดดุคนใต้ร่าง ก่อนกดทับข้อมือของเธออยู่ ทำให้ซินขัดขืนขยับตัวไม่ได้เลย
“อย่าเสือ ถ้าเมาก็ไปนอน..” ซินเอ่ยกับเสือออกไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เธอรู้ว่าเขาดื่มมา และคงดื่มหนักมาก เพราะกลิ่นแอลกอฮอล์ฟุ้งห้องไปหมด
“กูจะเอา” เสือเอ่ยเค้นลอดไรฟันขึ้นอย่างดุดัน ตามอารมณ์ที่เริ่มคุกรุ่น
“ไม่ พรุ่งนี้เรามี...”
“เงียบ!” เสือเมื่อโดนขัดใจ เขาตะคอกใส่ซินดังลั่น จนร่างบางถึงกับสะดุ้ง
“แต่เรา..” ซินถึงแม้ว่าในใจเริ่มกลัวการกระทำของชายหนุ่ม แต่เธอก็ยังคงอยากเตือนสติเขา
“กูจะเอา หุบปาก!” เสือไม่ฟังคำพูดจากคนใต้ร่างเขาก้มลงไปซุกไซร้ ขมเม้มลำคอขาวอย่างรุนแรง มือหนาขึ้นมากอบกุมหน้าอกของเธอบีบจนหน้าอกของเธอแดงช้ำไปหมด
ซินนอนแน่นิ่งร้องไห้สะอื้นปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเช่นเคย เธอเงยหน้าขึ้นมองบนเพดาน ก่อนหลับตาลงอย่างช้าๆ เพื่อให้คนที่เธอรักนั้นได้ย่ำยีร่างกายของเธออย่างสมใจ
เพราะรู้..ถึงเธอจะขัดขืนไปก็เท่านั้น เพราะผลสุดท้ายก็ไม่ต่างอะไรจากที่เขานั้นกำลังข่มขืนเธอเลยสักนิด เวลาเสือเมากลับมาก็มักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง
จนเธอเจ็บและชินไปแล้ว..
ซินเคยคุยกับเสือเรื่องนี้กันไปแล้วหลายครั้ง เพราะเรื่องแบบนี้มันต้องยินยอมพร้อมใจกันทั้งคู่ไม่ใช่เอาแต่ใจคิดว่าตัวเองอยากได้และต้องได้
แต่มันก็ช่างเปล่าประโยชน์..