Dilimizin ucuna pelesenk ettiğimiz acılar, bir kırbaç misali sırtımıza acımasızca inerdi. Alıştığını sandığın her an tenin daha çok sızlar, vücudun da izler kalmaya başlar. Ya da üstü kapanan tüm yaraların tekrar kanamaya başlar.
Benim üstü kabuk bağlamış ama asla geçmeyen yaralarım kanıyor ve ben neden kanadığını bile anlayamıyorum.
Gözlerimin içine bakarken hem çok şey anlatıyordu hem de her şeyi gizlemeyi başarıyordu Kuzgun. Enteresan olan bu kadar kısa sürede hayatıma dahil olup sanki çok önceden beridir tanıyor olduğum hissine kapılıyor olmamdı.
Gözlerini kaçırmadan öylece yüzüme bakıyordu. “Seni biraz araştırdım diyelim.” Dediğinde kollarımı göğsümde bağlayıp kaşlarımı çattım. Önüme gelen kızıl tutamlar beni biraz gıcık etse de odaklanma gereken daha önemli meseleler vardı.
“Ne
