İnsan beyni gerçekten garipti. Saatler öncesinde kendini durduran soğukkanlı bir kızken şimdi hayatı akışına bırakmayı düşünen aklından hınzırca şeyler geçen bir kıza dönüşmüştü ve bu ürkütücüydü. Bu kadar çabuk fikir değiştirmek akıllı bir insanın yapacağı iş değildi.
Zaten çok da akıllı olduğum söylenemezdi.
Dışarı çıktıktan hemen sonra Kuzgun da arkamdan gelmişti. Kolumdan tutup beni kendine çevirdiğinde fazlasıyla yakındık. Sıcak nefesi tenimi adeta yakıyor bedenime uyarı sinyalleri gönderiyordu.
“Neydi o yaptığın?” dedi hala şaşkınlığın emaresi okunan sesiyle. Dudağımı ısırdım. Gözleri anında dudağıma kaydı.
“Ne yapmışım ki?” diyerek bilmezlikten gelmeyi tercih etsem de kısılan gözleri bir şeyleri anladığını belli ediyordu.
“Seni küçük oyuncu...” diye fısıldadığında heyecanlandığ
