The Arrogant Husband [SPG]

DICKSON 4 VIRGINITY THIEF

Alyssa's POV

"Don't look at me like you don't know what I'm talking about." kumunot ang noo niya

Bahala ka nga diyan. Pagkamalan mo pa akong pokpok. Luma na maong at tshirt na nga lang suot ko pagkakamalan mo pa ako.

"Senyorito, hindi ho ako pokpok. Kung gusto niyo ng pokpok na makakasama ngayong gabi hindi dapat kayo rito naghahanap." tinalikuran ko na kaagad ito pagkatapos kong sagutin ito.

Habang naglalakad ako ay sinusundan naman ako ng kotse niya. Panay rin ang pagbusina. Nakakabingi sa lakas ng busina ng kotse niya.

"Hey!"

Napakamot akong huminto sa paglalakad at muling hinarap ito.

"Ano po ba ang problema mo, senyorito. Bakit hindi ka na lang umuwi at matulog sa mansion." kumakamot sa batok na tanong ko sa kaniya ng matapat ang sasakyan nito sa akin.

"I still want to drink, join me. Take me to the place you know."

Ang tigas naman ng ulo ng lalaking 'to. Bakit ba ang tigas ng ulo ng mga mayayaman.

Kung meron lang akong alam na lugar na pagdadalhan sa kaniya dinala ko na siya kaso wala.

"Wala akong alam na lugar---"

"Take me anywhere." kaagad na putol niya sa pagsasalita ko.

Tama ba ang narinig ko? Tama ba pagkakaintindi ko? "A-anong sabi mo? G-gusto mo dalhin kita kahit saan?"

Chance mo na 'to, Alyssa. Bulong ko sa sarili ko. Parang sinamantala ko naman ang kalasingan ng lalaking 'to kapag pumayag ako.

"I will count to three. Get in here now!" nagulat pa ako ng bigla niyang buksan ang kaniyang kotse.

Mag-isip ka Alyssa. Saan mo naman siya dadalhin? Wala ka naman alam na lugar na puwede niyang pag-inuman.

"One...two..."

Hanggang two lang ang binilang niya dahil pumasok rin naman ako kaagad sa loob. Chance ko na 'to na makasama siya kaya hindi na ako magpapakipot pa. Kinakabahan ako ngayong nakapasok na ako sa loob ng kaniyang kotse.

Ano ba naisip mo, Alyssa? Bakit ka pumasok?

"So, where are you taking me?"

Napatingin ako sa kaniya. Seryoso ba talaga ang lalaking 'to? Bakit ako pa yung tinatanong niya kung saan ko siya dadalhin. Siya naman itong nagmamaneho ng kotse niya.

"Mananahimik ka lang ba diyan?"

"Ah...s-sige, s-simulan mo na paandarin yung kotse mo." utos ko sa kaniya.

Wala akong ibang alam na pagdadalhan sa kaniya kundi sa bahay. Pauwi na rin naman ako kaya mas mabuti pa sa bahay na lang siya uminom kung gusto niya.

Madadatnan siya ni Inay sa bahay na lasing. Magugulat 'yon si Inay. Bahala na nga.

"Diretso mo lang." utos ko sa kaniya. Sinunod naman niya.

Habang nagmamaneho siya ay hindi ko naman maiwasan na titigan ang kaniyang mukha. Walang pinagbago. Ganoon pa rin ang hitsura niya. Ilang taon na ang nakalipas pero baby face pa rin ang mukha niya. Ilang taon na nga ba siya ngayon?

Iyon lang ang hindi ko alam. Habang tinititigan ko siya ay hindi ko maiwasan na mapalunok na lang. Hindi lang ako makapaniwalang kasama ko siya ngayon. Nandito ako ngayon sa loob ng kotse niya at pinagmamaneho ng isang gwapong crush na crush ko----noon.

Noon nga lang ba? O hanggang ngayon may gusto pa rin ako sa kaniya. Kahit na napakasungit niya.

"What now?"

Napakurap-kurap ako mula sa pagkakatitig sa kaniyang mukha ng bigla ito magsalita. Napatingin ako sa harapan. Nakikita ko na ang kaliwa at kanan na pagpipilian na daan.

"K-kaliwa." utos ko sa kaniya. Nandito na kami sa maraming tao. Masikip ang daan dahil maraming taong naglalakad.

"Balot!" narinig ko pa ang sigaw ng mambabalot.

"Ihinto mo!" napasigaw ako. Paborito ko talaga ang balot. Muntikan tuloy akong masubsob dahil sa biglaan niyang paghinto.

"Kuya, pabili po ng balot." dumungaw kaagad ako sa bintana.

"Ilan, miss?"

"Dalawa." binalingan ko si senyorito Helious. "K-kumakain ka ba ng balot, senyorito?"

Hindi ito sumagot. Tila ba inaantok na kaya hindi ko na lamang kinulit pa.

Bumili na lang ako ng dalawa. Para isa sa kaniya kapag gusto niya.

"Halika na, senyorito." niyaya ko na ito lumabas. Ilang lakad na lang din naman kasi. Tsaka isa pa, hindi na kakasya ang kotse niya sa kalsada kung saan naroon ang bahay namin.

Nang balingan ko ulit ito ay nakapikit na ang kaniyang mga mata habang nakasandal sa sandalan ng kaniyang sasakyan. "S-senyorito..." muli ay sambit ko. Mukhang nakatulog na nga yata ito. Hindi ko tuloy naiwasan na titigan ang kaniyang napakaguwapong mukha.

Sana ganito ka na lang lagi. Yung kahit masungit pero pinapansin pa rin ako. "Hmmm..." umungol ito at unti-unting nagmulat ng mga mata.

"Are we here yet?" tanong niya kaagad sakin.

"N-nandito na tayo, senyorito. Halika na." pagyaya ko ulit sa kaniya.

Nauna na akong lumabas. Nang hindi pa ito lumabas ay ako na ang nagbukas ng kotse para sa kaniya. Inalalayan ko siyang lumabas.

Napakagat labi ako ng sumuot sa ilong ko ang pabango niya.

Ang bango niya.

Ano kaya problema niya? Bakit naglasing? Kauuwi niya lang galing sa ibang bansa pero hindi siya dumiretso sa mansion.

Inalalayan ko siya hanggang sa makapasok kami sa loob ng bahay.

"U-umupo ka muna sa sofa. Ipagtitimpla kita ng kape." nahihirapan na sabi ko pagkatapos ay unti-unti ito inalalayan na makaupo sa sofa.

Nangalay tuloy ang mga braso ko. Patalikod na ako ng marinig kong nagsalita ito. "Where are we?" nang balingan ko ito ay nakita kong napuno ng katanungan sa kaniyang mga mata.

Inilibot rin nito ang paningin sa kabuuan ng bahay.

"N-nasa bahay namin." sagot ko.

"Are you sure this is a house? It's just as small as my bathroom."

Binalewala ko na lamang ang sinabi niya. "Diyan ka na lang muna ipagtitimpla kita ng kape."

Pinagkumpara pa yung bahay namin sa bathroom niya.

"I don't want coffee." kaagad na reklamo niya. "Gusto ko ng alak."

Napatitig ako sa kaniya. Wala naman alak dito sa bahay. Bibili pa yata ako nito sa labas.

Napakamot na lang ako habang naglalakad palabas ng bahay. Wala naman akong ibang choice kundi bumili ng kaniyang alak na gustong inumin. Siyempre yung gin ang binili ko, iyon lang naman ang available sa tindahan dito sa amin.

Pagbalik ko sa loob ng bahay ay nadatnan kong tulog na si senyorito. Nakaupo at nakasandal sa sandalan ng sofa habang nakapikit ang mga mata.

Kaagad akong lumapit sa kaniya at tinitigan na naman ang kaniyang mukha.

Hindi yata nakakasawang titigan ang mukha niya. Kagat labi akong napatitig sa mapula nitong labi.

"Ang gwapo mo." kinikilig na sambit ko. Hinaplos ko ang kaniyang mukha.

Paano kaya kung nakawan ko siya ng halik?

Halik lang naman sa pisngi. Hindi naman siguro niya mararamdaman 'yon.

Pumikit ako at unti-unting inilapit ang aking mukha sa kaniyang mukha. Nagmulat ako ng aking mga mata ng tuluyang dumampi ang aking labi sa kaniyang pisngi.

Mas ikinagulat ko ng gumalaw si senyorito at biglang kinabig ang bewang ko. Nanlaki ang aking mga mata.

"S-senyorito..." mahinang sambit ko. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko sa mga oras na ito. Parang may iilan na kabayo ang naghahabulan sa loob ko.

Nagmulat siya ng mga mata at doon nagtama ang aming mga paningin. Tumigil rin ng ilang segundo ang paghinga ko.

Ilang segundo niya akong tinitigan bago niya kinuyumos ng halik ang aking labi. Nagulat ako sa ginawa niya kaya nanlaki pa lalo ang aking mga mata.

Higit pa pala sa halik sa pisngi ang maranasan ko.

Nabigla ako ng gumapang ang kamay niya sa aking pang-upo. Hinawakan ko kaagad ang kamay niya para alisin ito ngunit hindi ko magawang alisin dahil mas malakas pa rin siya sakin.

"Senyorito..." muli ay sambit ko ng pakawalan niya ang aking labi.

Mas lalo pa nanlaki ang mga mata ko ng marinig ang pagkapunit ng aking tshirt. "Senyorito, ano ginawa mo?" bumilog ang labi ko. Wala siyang sagot sa bawat tanong ko. Parang nalulunod ito sa epekto ng alak.

Ang mga kilos niya ay nagmamadali. Mabilis niya rin nga napunit ang suot kong bra. Halos hindi ako makapaniwala. Kaagad niyang sinunggaban ang malulusog kong dibdib. Isang labi niya sa isa habang sa isa naman ay ang kamay niya. Nagmamasahe tila ba pinagsasawa nito ang kamay sa malulusog kong dibdib.

Halos hindi ako makahinga sa ginagawa niya. Ang lakas kasi ng dagundong sa dibdib ko at naghahabol pa ang hininga ko.

Nahalikan niya na ako, namasahe pa niya ang boobs ko. Jusko! Ano ba 'to? Ngayon ko lang mararanasan 'to. Tila ba ayaw rin magpapigil ng isip at ng katawan ko.

Parang sinasabi nito na hayaan ko si senyorito sa ginagawa nito sakin.

Kahit nakapikit ang mga mata ni senyorito ay alam niya kung paano hubarin sa akin ang aking pantalon. Namalayan ko na lang nasa sahig na ang aking mga saplot. Natira na lang ay ang aking underwear.

Napaawang ang labi ko ng winasak niya rin pati ang underwear ko.

"You look amazing hmm." ang sarap sa pandinig na marinig iyon mula sa kaniya. "Now, spread your legs." utos niya sa akin. Ako na kasi ngayon ang nakaupo sa sofa habang hubo't hubad sa harapan niya.

Wala pang nakakita sa kahubdan ko, siya pa lang kaya hiyang-hiya ako. Tama ba 'tong ginagawa ko? Tama ba ang magpadala sa ginagawa niya? Sinulyapan ko ang orasan.

Alas nuebe na at mamaya maya ay nandito na si Inay. Baka makita niya kami rito.

Hindi ko sinunod ang gusto niya. Nagulat na lang ako ng hilahin niya ako mula sa sofa at pinatalikod sa kaniya.

Mas lalong dumagundong ang kaba sa aking dibdib.

Anong gagawin niya?

Hinahabol na ako ng aking hininga. Lalo na ng mapalingon ako sa kaniya at ibinaba niya ang kaniyang pang-ibaba na saplot.

"H-hindi." kaagad na tanggi ko ngunit hinawakan niya ang dalawang kamay ko at inilagay iyon sa aking likuran. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko para hindi makawala. "S-senyorito, h-huwag...h-hindi puwede." muli ay pagtanggi ko ngunit parang wala siyang narinig. Dala rin siguro ng alak kaya naging agresibo ito.

Ibinaon niya ako sa sofa. Ang sakit ng boobs ko naipit pagtulak niya sa akin. Tsaka ko naramdaman ang matigas na bagay na sumusundot sa pisngi ng aking pang-upo.

Narinig ko rin ang ingay ng sinturon. Ilang segundo naramdaman ko ang hapdi sa aking pang-upo ng hampasin niya ako roon ng sinturon. "Aw!" napaigik ako kasabay ng pagtulo ng luha ko.

"I like it this way so don't complain!" gumapang ang kamay niya sa aking labi at tinakpan ito. Habang patuloy akong pinapalo ng sinturon sa aking pang-upo. Patuloy naman ang pagtulo ng aking luha.

Dahil ba sa kalasingan niya kaya siya nagkakaganito o talagang ganito ginagawa niya sa mga babaeng kinakama niya?

"Please...stop...s-senyorito..." nagmakaawa ako sa kaniya ng pakawalan ng kaniyang kamay ang bibig ko.

Tinigil niya nga ang pagpalo sakin ng sinturon ngunit pumalit naman ang pinakamasakit na bagay na tumusok sa kaibuturan ko. Binigla niya ako kaya napasigaw ako. Hindi ko alam kung narinig na ng kapitbahay ang pagsigaw ko sa sakit na naramdaman ko ng bigla niya na lang akong pasukin.

"f**k! You're a virgin." puno ng pagtataka ang narinig ko mula sa kaniya. Wala akong nagawa kundi ang humikbi sa sakit.

"Masakit..." sambit ko habang patuloy ang paghikbi ko.

Para akong batang inaway sa kalye.

"It's just painful at first but it fades away after a minute." bulong nito sa akin na nagpa-kalma sa akin.

Ipinagpatuloy niya ang pag-angkin sa akin habang nakatalikod ako. Sinasabunutan niya ang buhok ko habang naglalabas pasok ito sa akin.

Hindi ko nga alam kung bakit ako pumayag kahit na masakit.

Wala na, naibigay ko sa kaniya ng ganoon lang kadali ang aking p********e. Ang aking iniingat-ingatan na dapat ay sa magiging asawa ko lang ibibigay pero naibigay ko sa lalaking gustong-gusto ko simula bata pa lang ako.

Fl*shback

"Ysang, tandaan mo, ingatan mo ang bandila natin." sabi ni Inay.

"Ano po ang bandila Inay?"

"Yung virginity mo."

"Virginity ko, Inay."

"Oo, basta. Yung virginity ibibigay mo lang 'yan sa lalaking pakakasalan mo. Huwag mo ibibigay ng basta sa lalaking hindi naman seryoso."

-----

"S-senyorito..." sambit ko nang matapos ito. Pawis na pawis ang kaniyang mukha at leeg. Isinuot nitong muli ang kaniyang maong pants.

Ako naman ay halos hindi makagalaw. Ang hapdi at ramdam ko pa na nasa loob ko pa ang kalakihan niya.

Nakikita ko sa kaniyang mukha ang buong pagtataka. Inilibot niya ang paningin sa kabuuan ng bahay.

"f**k! This is a mistake." sinapo niya ang kaniyang ulo. Alam kong natauhan na siya. Tila nawala na ang kalasingan niya. "Listen, this is just a mistake. Don't ever tell anyone about this. Is it clear?" umigting ang kaniyang panga.

Pagkatapos niya akong angkinin. Ito lang pala ang maririnig ko sa kaniya pagkatapos.

Tumulo na lamang ang aking luha lalo na ng magmadali ito lumabas sa aming bahay. Parang magnanakaw na pagkatapos makuha ang gustong makuha ay kukuripas na lang ito na tatakbo palabas.

Tanaw ko na lang ang malapad niyang likod hanggang sa mawala ito ng tuluyan sa aking paningin.