เชลยทรายทาสชีคเถื่อน

เชลยทรายทาสชีคเถื่อน ตอนที่ 11

เธอพยายามผลักไสเขาลงจากตัว แต่ความแข็งแกร่งกลับยิ่งใหญ่สอดลึกในเรือนร่างอีกครั้ง มาราตีได้แต่ตาโตสะท้อนหวาดกลัวมองร่างใหญ่ด้วยความตกตะลึงในความองอาจที่แกร่งกล้าขึ้นมาอีกครั้ง

“เจ้าไม่ต้องรีบตายไปหรอกแม่นางบำเรอ ข้ายังไม่เพียงพอในรสรักที่จะได้จากเจ้าสักนิด ข้ายังมีแรงเหลือเฟือที่จะกลืนกินเจ้าทั้งคืน หรืออีกครึ่งค่อนวันที่จะเสพสุขบนร่างกายเจ้า” ชีคหนุ่มไล้มือบนใบหน้างดงาม

แล้วลงทัณฑ์โดยการกดคลึงเรือนกายแกร่งเป็นการสำทับ มาราตีครางเครือสั่นเทิ้มอย่างควบคุมไม่ได้ กัดริมฝีปากจนเจ็บ แม้จะข่มอารมณ์หวามไว้แค่ไหนก็ทำได้แค่เพียงครู่เท่านั้น ทุกอย่างเหมือนเตรียมระเบิดออกมาทุกครั้งที่เขาสอดแทรกเรือนกายกดย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“คนไม่มีหัวใจ ข้าเจ็บปวดแทบทนไม่ไหวอีกแล้ว ท่านควรปล่อยข้าให้ข้าพักบ้าง” เธอโอดครวญ

“เรื่องของเจ้า ไม่ใช่เรื่องของข้า ตอนนี้ข้าอยากให้เจ้าใช้สิทธิ์นางบำเรอให้คุ้มค่า ที่สำคัญเจ้าต้องการให้ข้าจากไปจริงรึ หากจริง...เหตุใดถึงได้รัดข้าแน่นเป็นจังหวะรุนแรงเหมือนกลัวข้าจากไปเช่นนี้เล่า” คำพูดนั้นทำให้หญิงสาวหน้าแดงก่ำ ยิ่งพยายามฝืนกายมากขึ้น แต่ยิ่งฝืน...เขายิ่งครางแสดงสีหน้ากระสันซ่านในกิริยาของเธอ เนื่องจากโดนเธอตอดรัดถี่ยิบขึ้น “มาราตี เจ้ารู้หรือไม่ว่ากำลังทำอันใดกับข้าอยู่โอ้ว...” ร่างสูงใหญ่ตวัดร่างกลมกลึงให้นั่งทาบทับ เขานอนราบกับพื้นเตียงแทนที่เธอ

“อุ๊ย!” มาราตีอับอายหน้าแดงก่ำกว่าเดิม มือน้อยปกปิดทรวงสาวอวบใหญ่ทั้งสองข้างที่กระเพื่อมไหวตามแรงขยับ

อัฟฟานมองด้วยสายตาเป็นประกาย ปัดมือของหญิงสาวออกพร้อมกับบีบขยำเคล้นคลึงเต้าเต็มทั้งสอง หญิงสาวทุบตีดิ้นหนีแต่ยิ่งดิ้นส่วนที่ประสานยิ่งเสียดสีจนเสียวซ่านครางพร้อมๆ กัน อย่างห้ามไม่อยู่

“เจ้าพยศนัก แต่ข้าชอบให้เจ้ารัด... รัดข้าแน่นๆ แบบนี้”

เขาพูดเสียงพร่า ดวงตาสีเหล็กกล้าหม่นมัวด้วยอารมณ์ดำกฤษณา อัฟฟานหวดแก้มก้นงอนงามเพื่อเร่งเร้า หญิงสาวได้แต่พยายามดิ้นหนีมือใหญ่ที่ฟาดบั้นท้ายงามไม่หยุด แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งขยับสอดประสานให้ลึกขึ้น ดิ้นหนีไปพร้อมกับร้องครวญครางสลับกับการกัดริมฝีปากอิ่ม กายหนุ่มยกขึ้นกระแทกใส่ร่างสาวไม่ยั้งด้วยกิริยาเร่าร้อน

เขาชื่นชมกับภาพเร้าอารมณ์เช่นนี้ยิ่ง การฟาดบั้นท้ายงามงอนได้ผลเกินคาด เธอขยับร่างโยกบนกายเขาแบบไม่ต้องสั่ง ชีคหนุ่มผู้มากเล่ห์ครางกระหึ่มด้วยความสมใจหมาย ที่เธอเริ่มรุกแล้วให้เขาตั้งรับบ้าง

อัฟฟานหยุดหวดมือบนเนื้อนุ่มนิ่ม โดยการจับมั่นที่บั้นท้ายเนียนเพื่อให้ขยับเป็นจังหวะตามที่เขาต้องการ แทนการที่หญิงสาวจะโยกกายขยับหนีมือเขาอย่างไม่เข้าจังหวะ

มาราตีอ้าปากครางกระเส่าเร่งขยับตามจังหวะมือที่เขาบงการ สุดจะทานทนต่อแรงเสียวกระสันซ่านที่เสียดสีกันและกัน ชีคหนุ่มได้แต่ครางสุขสมในจังหวะเร่าร้อนของเรือนกายสาว

หญิงสาวสะท้านเยือกหวีดร้องไม่หยุด ใช้มือทั้งสองวางบนแผงท้องแกร่ง ด้วยไม่อยากต้องซุกซบคนใจร้าย อัฟฟานหรี่ตามองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะคว้าร่างสาวพลิกลงใต้ร่างเพื่อกกกอดแนบชิด โจนจ้วงกดคลึงร่างหนาร้อนเร่า ริมฝีปากหยักลึกดูดเม้มเต้าทรวงอวบใหญ่เต็มตึง ตวัดปลายลิ้นเชยชิมป้านบัวสีชมพูจัดไม่ห่าง

“ค่ำคืนนี้อีกยาวนานนางบำเรอแสนหวานของข้า” เรือนกายแกร่งยังกระแทกกระทั้นเข้าหาร่างสาวที่หยัดกายขึ้นตอบสนองตามครรลองธรรมชาติ

สมองของมาราตีเบลอจนพลิกคว่ำพลิกหงายไปหมด เธออ่อนแรงจนหลับไป ตื่นขึ้นมา... เขากลับยังเสพสมกับร่างของเธอไม่ห่างหาย หญิงสาวครวญครางตอบสนองครั้งแล้วครั้งเล่าจนหลับไปอีกรอบ รับรู้ถึงแรงบีบรัดเกร็งกระตุกของตัวเองเมื่อพบกับความสุขสมที่เขาก่อขึ้น

“เจ้าหอมหวาน น่าเสน่หายิ่ง” อัฟฟานพร่ำกระซิบจูบซับร่างเนียนอย่างหลงใหล เขายอมรับว่าหวงแหนร่างน้อยอวบอิ่มในอ้อมแขน ที่สำคัญหัวใจหนุ่มกำลังสั่นไหวรุนแรง ไม่เคยมีหญิงสาวคนใดเขย่าหัวใจให้สั่นคลอนเช่นนี้มาก่อน

..เธอเป็นแม่มดกลับชาติมาเกิดหรืออย่างไรกัน ถึงทำให้เขาหวั่นไหวได้

“อือ...” มาราตีครางอืออาแม้จะหลับแต่รับรู้ว่ามีสิ่งรบกวนลูบไล้เรือนร่างเธออยู่

“ขี้เซาจริงๆ ข้าจะทำให้เจ้าตื่นเอง” ชีคหนุ่มกระหายรักติดอกติดใจในรสเสน่หาของหญิงสาวที่เขายัดเยียดตำแหน่งนางบำเรอให้ เริ่มเล้าโลมเรือนร่างหอมหวานอีกครา ไม่ว่าจะกี่ครั้งเธอก็ยังน่าปรารถนา

พระเจ้า!!! นี่เธอทำอะไรกับเขานี่ ทำไมถึงหลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้นขนาดนี้ แค่ผละห่างก็แทบขาดใจ อยากคลุกเคล้าเล้าโลมตลอดเวลา แค่คิดว่าหากไม่ได้เชยชิมเธออีก เขาก็แทบคลั่ง รับไม่ไหวกับสิ่งที่กำลังคิดอยู่ในใจ

ริมฝีปากหนุ่มดูดอมเลียไล้ทั่วเรือนร่างสาวเพื่อชิมความหวานล้ำต่อเนื่อง เสียงครางแผ่วปลดปล่อยออกมาเป็นระลอกเมื่อถูกปลุกเร้าให้กายปั่นป่วน แม้จะได้พักไปบ้าง แต่การถูกรบกวนแสนหวามก็ทำให้มาราตีพยายามปรือตามอง ความรู้สึกหนักอึ้ง ความเหนื่อยล้าทำให้เธอทิ้งตัวลงนอนสุดกำลัง

สัมผัสร้อนที่ลามทั่วผิวกายทำให้ขนในกายของหญิงสาวลุกชันตอบสนองตามธรรมชาติ ไม่ว่าเขาจะพาเธอไปเยือนสวรรค์ชั้นไหน เธอไม่คิดปฏิเสธ ไม่คิดต่อต้าน แถมยังให้ความร่วมมือดีเยี่ยม แม้ตาจะปิดแต่ หยัดกายตอบรับการรุกเร้าของเขาตลอดเวลา

“ร้อนเหลือเกินนางบำเรอของข้า” อัฟฟานกระตุกยิ้มพึงพอใจที่ได้เห็นปฏิกิริยาตอบสนองของคนใต้ร่าง เขารู้ว่าเธอเร่าร้อนพอๆ กับความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเขา

“อือ...” แม้จะครางประท้วงแต่เมื่อเขาแยกเรียวขาออก หญิงสาวก็ยอมแต่โดยดี เข่ามนตั้งชันขึ้นเปิดเผยบุหงาเต็มตึงให้เขาได้ยลโฉม ปลายลิ้นสากร้อนเข้าชิมรสหวานที่อยู่ในช่อบุปผชาติ สอดแทรกเข้าแซะไซ้ซอกซอนเรียกร้อง

มาราตีครวญครางเสียงเครือ สะบัดใบหน้าไปมา จิกทึ้งที่นอนด้วยความกระสันซ่าน ร่างอรชรอิ่มอวบถูกพลิกให้คว่ำหน้าลงบนเตียงกว้าง เสียงหวานประท้วงเบาๆ รับรู้ว่าบั้นท้ายงามงอนแอ่นหยัดขึ้นตามแรงมือของคนที่เอาแต่ใจไม่มีที่สิ้นสุด

อัฟฟานสอดมือเข้ากอบกุมฟอนเฟ้นเต้าทรวงสะท้านใจของตัวประกันสาว คิดในใจว่าหากไม่ได้เคล้นคลึงความนุ่มนิ่มนี้แม้แต่คืนเดียวคงแทบขาดใจเป็นแน่แท้

คนที่จะขาดใจเป็นเขาไม่ใช่เธอ อย่างที่เขาปรามาสเธอไว้!!!

หญิงสาวครางต่อเนื่อง ไร้ปฏิกิริยาต่อต้านแต่อย่างใด เมื่อความเหนื่อยล้าพาให้เธอกำลังดำดิ่งจมลงสู่ห้วงนิทรารมย์แสนหวานในความฝันอันวาบหวิว เธอสัมผัสถึงความแข็งแกร่งตึงแน่นที่สอดแทรกชำแรกกายเข้ามาในกุหลาบสาวเนิบช้า กิริยาเช่นนี้ทำให้เธอวาบหวามเหลือจะกล่าว แตกต่างจากคราแรกที่อึดอัดและเจ็บปวด

บั้นท้ายงอนงามถูกมือหนุ่มกอบกุม รั้งเอวคอดให้รับแรงกระแทก กระทั้นเป็นจังหวะเกิดความเพลิดเพลินจนหยัดกายเข้ารับลีลาสวาทแบบที่ไม่ต้องให้อีกฝ่ายต้องรั้งมาก

ในห้วงความฝันเธอรับรู้ถึงแรงอารมณ์ของผู้เป็นเจ้าของเรือนร่างที่กำลังกระแทกกายสมสุข จากการหอบหายใจรุนแรงแล้วคำรามทุกครั้งด้วยความสมใจในบทรักร้อนแรง

มาราตีเผลอยิ้ม เปิดริมฝีปากเอิบอิ่มเผยออย่างยั่วยวน อัฟฟานก้มมองใบหน้าสวยที่กำลังมีความสุขอย่างเสน่หา เขาโน้มใบหน้าเนียนขึ้นรับจุมพิตดูดดื่มด้วยความสุขล้ำ มาราตีจุมพิตตอบกลับด้วยความเต็มใจ ลิ้นสวยดูดดึงกลืนกินรสชาติหนุ่มด้วยความกระตือรือร้น

“เจ้าช่างเป็นตัวประกันแสนหวานเสียนี่กระไร” อัฟฟานกัดฟันข่มอารมณ์สุดกู่เมื่อส่งเธอไปยังสวรรค์ หญิงสาวเกร็งร่างกระตุกรัดเขาแน่นแทบแหลกลาญ ชีคหนุ่มหยุดนิ่งให้เธอคลายตัว ก่อนที่นาทีแห่งความสุข  จะมาถึง ร่างหนาโหมกระหน่ำบุกย้ำในช่อกุหลาบสาวหนักหน่วง สัมผัสที่เพิ่งแตะขอบสวรรค์รวมถึงความเสียวซ่านที่เพิ่งได้รับกลับมาอีกครั้งในเวลาไล่เลี่ย

มาราตีหวีดร้องอ้าปากค้างก่อนฟุบหน้าลงด้วยความอิ่มเอม สติทุกอย่างเลือนหายเมื่อรับรู้ว่าความฝันแสนหวามที่สัมผัสจบลงอย่างสวยงาม