FALLING INTO MY ARROGANT BOSS

chapter six/2

ZACH

ANOTHER LONELY night for me. When I looked up, I was greeted by the thick dark clouds, shrouded the skies.It's giving warning

of impending rain. There isn't a single star to be seen. Even the moon was barred from shining. It was late at night but my mind was wide awake. I feel the cold breeze hugging my skin. I can already hear the sound of crikets but here I am alone on the terrace with the bottle of wine. Hindi ko gusto ang ganito. Nakakabinging katahimikan at tila mababaliw ako kapag ganitong mapag-isa ako. Tinawagan ko kanina si Glen para may kasama akong kainuman pero hindi siya puwede dahil may sakit ang kaniyang bunsong anak.

Sometimes I envy for all of them, most of my friends are happily married. While me, still single for the age of thirty three. Sinubukan kong naman ibaling sa iba ang atensiyon ko. I dated a lot of women, pero wala man lang isa sa kanila ang nagpapatibok sa aking puso. Sinubukan kong kalimutan si Amara. But she's still linger on my mind, kahit sa pagpikit ko ang kaniyang maamong mukha ang nakikita.

Magkahalo ang aking nararamdaman nang makita ko siya kanina. Hindi ako dapat nakaramdam ng ganito. I hated her so much for leaving me, pero iba ang sinasabi ng traydor kong puso. A tears rolling down my face. Ngunit mabilis ko itong pinahid. I shooked my head and holding back my tears. Hindi nga ako umiiyak nang iwan ako ni Rain even for two years of being with her. Oo, masakit pero hindi umabot sa ganito na iniiyakan ko siya. Pero bakit sa maikling panahon na kasama ko si Amara, mas double ang sakit na aking nararamdaman. At kahit sa nakalipas na limang taon hindi ko pa rin siya nakakalimutan. And now, her I am. following her.

I heave a deep sigh, And then, a fake smiled painted on my lips.

'You're totally an asshole, Zach!’

“For God sake. You're Zach Monterde known as ruthless and out of mercy business man. Pero heto ngayon umiiyak sa sulok nang dahil sa babaeng ’yon!” pangaral ko sa aking sarili. Sinundan ko iyon ng mapaklang tawa.

“Gago ka talaga, Zach! Ikaw ang may gusto nitong hanapin ang babaeng iyon. Nagsayang ka pa ng malaking halaga just to buy and renovate this mansion para lang may rason ka sa muli ninyong pagkagkikita ni Amara. You're just totally wasting your money and time!” galit na saad ko sa aking sarili. Hindi pa ako lasing, tatlong bote pa lang naubos ko pero heto ako ngayon tila hibang na nakikipag-away sa aking sarili.

Kumuha ako ng isang stick ng sigarilyo at sinindihan ko ito. I’m not into smoke pero sa ganitong pagkakataon na nakakaramdam ako ng frustration napapadalas ang aking pagyoyosi.

Upon seeing her, hindi maitatago ang katotohanan, despite for her hating her there was a part of me that I want to hug her tight. I hate her but I misses her and love her so much. Kung kinakailangan kong gastusin ang lahat ng pera ko just to take her back gagawin ko. I want her to be mine again.

Tumayo ako at naglakad pabalik sa loob ng aking silid. Binuksan kobang mini drawer na nasa gilid ng aking higaan. I grabbed the brown envelope na nakatago ro’n. Bumalik ako sa terrace at isa-isang nilatag sa mesa ang mga larawan.

It was Amara, different shot taking to my private invistigator. Mataman kong tinigan ang bawat larawan na nahahawakan ko. Larawan ng masayang pamilya ang makikita, matamis ang ngiti ni Amara habang hawak ang kaliwang kamay ng kaniyang anak na babae. Hindi ko makita ang mukha ng lalaki dahil nakatalikod ito sa camera hawak naman ang kanang kamay ng kanilang anak.

Nakaramdam ako ng selos habang tinitigan ko ang kanilang larawan. Kung hindi ba umalis si Amara may anak na kaya kami?

“Sir, Montero, she was four years na ang anak ni Amara.”

Napatda ako nang maalala ko ang sinabi sa akin ng aking private invistigator. Four years old? So it means, buntis na si Amara nang iwan niya ako? Kaya ba nagawa niyang umalis at magpakalayo-kayo dahil sa nabuntis siya ng iba? At ang lalaking kasama niya ngayon ang nakabuntis sa kaniya. Marahas kong nilukot ang larawan na aking hawak. Then, the realization hit me. Napuno ng galit ang aking dibdib sa isiping hindi lang ako basta niloko ni Amara. Pinagsabay pa niya kami ng kaniyang lalaki.

Natotohan kong hindi na mapapadala sa panlabas na anyo. Katulad ni Amara. Nagpapanggap na maamo at inpsenting tupa ’yon pala ay walang pinagkaiba sa kalapating mababa ang lipad handang magpakamot sa kahit na sino.

Kinuha ko ang isang larawan na tanging si Amara lamang. Nakatayo ito sa may terrace.

“Bakit Amara? Bakit mo nagawa sa akin ang lokohin ako?” puno ng hinanakit na tanong ko sa kaniyang larawan. I wonder kung paano ba siya pinapapigaya ng kaniyang asawa.

“Mas masarap ba siya kay sa akin? Mas magaling ba siya kaysa sa akin? Hindi pa ba sapat sa iyo ang malaki kong alaga kaya ka naghanap ng iba?” naging bastos ang bawat katagang lumabas sa aking bibig.

“Ah! f**k!” napasigaw ako sa aking sobrang frustration. Umamalingaw-ngaw sa tahimik na gabi ang aking boses. Hindi pa ako nakuntento hinagis ko sa sahig ang dalawang bote ng alak.Napasabunot ako sa aking sariling bunok. Hindi ko ma-imagine kung paano umungol si Amara sa bawat haplos ng lalaki sa kaniyang katawan. Kung nababaliw din ba ito sa katulad sa ginawa kong pagpapaligaya sa kaniya.

Buong lakas kong pinagpupunit ang larawan sa aking harapan. Itinira ko ang kaniyang solong kuha.

“Hindi ko hahayaan na tuluyan ka ng mawala sa akin, Amara. Gagawin ko ang lahat babalik ka lang sa akin! Nanginit ang buo kong katawan ng sumagi sa aking isipan ang kabuoan ni Amara kanina. I'm longing for her touch. Mas lumaki ang kaniyang dibdib siguro mas lalo siyang sumasarap ngayon.

Galit na galit ako sa iyo pero mas mababaliw ako kapag hindi kita maging akin muli.