CİHANGİR
Ahmet amcamdan haber geldiğinde attığı konuma nasıl gittiğimi bilemedim.
Okan piçini amcamın adamları polis kıyafetleri içinde teslim almışlardı. O ise gerçekten polis olduklarına inanıp beni şikayet ediyordu. Dua etsin Yeliz’i bulmam gerek, onu canlı bırakıp eve girdim.
İçerdeki diğer Sahte polisler bir kadınla birlikte üst kata çıkıyordu. Amcama bakıp “Yeliz burda mı?” diye sordum.
“Burda,” dedi. “Eğer bir gün daha geç kalsaydık sabaha karşı öldürüp gömecekmiş.”
Nefesimin kesildiğini hissettim. O kadın üst kata polisleri götürürken merdivenleri ikişer üçer koşarak çıktım. Gösterdiği kapıyı açtığımda tavan arasında bir deri bir kemik hasta yatan küçük karımı gördüm.
Burnumun direği sızlarken gözlerimden akan yaşlara engel olamadım.
“Küçüğüm…” diye fısıldadım. O beni duym
