The TWIN Brothers And The Beautiful Nerd

Chapter 16 -First kiss-

Genevieve's POV

Halos apat na buwan na rin ang lumipas mula ng maikasal kami ni Ezi at hindi naging madali ang lahat para sa aming dalawa. Katulad ng dati ay para pa rin kaming si Tom and Jerry na laging nag-kakabanggaan. At least si Tom and Jerry ay madalas magkasundo samantalang kaming dalawa ay hindi.

Hindi ko na rin kinakalimutan lumabas ng aking silid na hindi ako nagpapapangit. Kung minsan ay naiisip kong nasasanay na lang yata si Ezi sa kapangitan ko dahil madalas ay hinahayaan nya lang akong bumabandera sa harapan niya at hindi na niya ako pinapansin pa.

Ilang katok sa pintuan ang nagpalingon sa akin. May inaasahan kayang bisita si Ezi ng hindi ko alam? Baka naman isa sa kaniyang mga kaibigan kaya tinungo ko ang pintuan at pagsilip ko sa peephole ay nagulat ako ng makita kong si Enzo ang kumakatok.

Mabilis kong binuksan ang pintuan. Hindi mawala ang ngiti ko ng pagbukas ko sa pintuan ay inilahad agad sa akin ni Enzo ang carrot cake na ipinangako niya sa akin. Sabi kasi niya kapag hindi siya busy ay ipag bake daw niya ako ng carrot cake.

"Halika pasok ka sa loob." masaya kong wika sa kanya.

"Kaya ko ring mag-bake ng carrot cake, hindi mo naman kailangang mag-request sa kakambal ko." boses ni Ezi na ikinalingon namin.

"Wala namang masama kung ako ang mag-bake ng cake para sa kanya. Kaya kong mag-spare ng time para sa kanya basta magsabi lang siya." Wika naman ni Enzo na ikinangiti ko. Napatingin sa akin si Ezi at hindi ko alam kung bakit tila naiinis siya sa akin.

"At sa tingin mo hindi ko kayang magbigay ng oras para sa ASAWA KO?" wika niya sa kakambal niya at ipinag-diinan pa talaga niya ang salitang asawa ko.

"Nagseselos ka ba sa akin?" ani ni Enzo na ikinataas ng kilay ko at napatingin ako kay Ezi na nakamulagat ang mga mata matapos marinig ang sinambit sa kanya ni Enzo.

"Nababaliw ka na ba? Ako magseselos? Hilarious!" ani niya kaya inirapan ko siya. Hindi naman pala siya nagseselos, so okay lang kahit kumapit ako kay Enzo hindi ba?

Nilapitan ko si Enzo at kumapit ako sa kanyang braso at inihilig ko ang aking ulo sa kanyang balikat. Ngumiti ako at maglalakad na sana kami patungong kusina ng bigla akong hinila palayo ni Ezi.

"Pakilinis nga ng bed ko, masyadong magulo." ani niya. Mag-aapat na buwan na kaming nagsasama dito sa condo niya pero ni minsan ay hindi niya ako inutusang gumawa ng kahit na ano sa kanyang silid. Hindi pa rin ako nakakapasok sa silid niya, isang beses lang, nuong muntikan na niyang makita ang mukha ko.

"Bakit ako? Ikaw na lang dahil kakain kami ng cake ni Enzo." nakanguso kong ani sa kanya.

"Linisin mo na, ipagluluto kita ng paborito mong carbonara, 'yung maraming tidbits bacon." ani niya kaya namilog bigla ang aking mga mata ng marinig ko ang sinabi niya. Ano ba ang nakain ng taong ito at ipagluluto ako ng pagkain? Anuman man ang nakain niya ay hindi na mahalaga sa akin, ang importante ay 'yong pagkaing lulutuin niya. Mabilis akong pumasok ng kanyang silid at iniwanan ko na si Enzo. Kahit linisin ko ang buong silid niya ay okay lang basta ipagluto nya lang ako ng carbonara.

Pagkapasok ko sa loob ng kanyang silid ay nagulat naman ako dahil malinis naman dito at maging ang kama niya ay malinis. Napakamot ako ng ulo kaya mabilis akong lumabas ng kanyang silid at pinuntahan ko sila sa kusina.

"Sabi mo magulo ang..." hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla akong hinila ni Ezi patungo sa silid niya. Pagkapasok namin ng kanyang silid ay ginulo niya ang kanyang kama. Bunuksan din ang closet at ginulo ang mga damit niya na ikinagulat ko.

"There! Ang dami mong aayusin diyan kaya hindi ka lalabas ng silid ko ng hindi mo naaayos lahat ng 'yan." ani niya. Napakunot ako ng noo sa kanya. Mukhang may saltik na sa utak ang isang ito.

Sinibangutan ko kang siya at iniwanan na din agad niya ako. Namaywang ako sa harapan ng kanyang kama at napapailing na lang ako. Napatingin ako sa malaking salamin sa kanyang dingding at pinagmasdan ko ang aking sarili.

"Wala sa hitsura ang ganda ng isang tao." Nagulat ako sa taong nagsalita na nakatayo sa pintuan.

"Nanggugulat ka naman Ezi!" inis kong ani sa kanya pero nagustuhan ko ang binitawan niyang salita sa akin. Hindi na siya nagsalita pa at tinalikuran na ako. Napangiti naman ako at ewan ko ba, bigla na lamang ako naging energetic and inspired.

Pagkatapos kong maglinis ng kanyang silid ay lumabas na ako at inabutan ko si Ezi na nagluluto at si Enzo naman ay nakaupo sa sofa sa living room at hinihintay ako. Naupo ako sa tabi niya at isinandig ko ang aking ulo sa kanyang balikat.

"Tired?" tanong niya kaya tumango lamang ako. Hihimasin nya sana ang pisngi ko ng may isang kamay ang pumigil sa kanya.

"Hindi ba at may meeting ka kamo? Sige na at baka mag-back out pa ang bagong investors ng kumpanya natin." ani ni Ezi. Napatingin naman si Enzo sa kanyang orasang pambisig at pagkatapos ay tumayo na ito.

"Try kong bumalik mamaya, dadalhan kita ng macaroni salad." wika niya. Sa tuwa ko ay nayakap ko siya at hinalikan ko siya sa kanyang pisngi.

"Genevieve Reed! Hindi 'yan gawain ng babaeng may asawa!" sigaw sa akin ni Ezi na ikinataas ng kilay namin ni Enzo.

"Hindi ba at wala ka namang pakialam kay Genevieve ha Ezi? Ikaw ang may sabi sa akin na hindi naman magtatagal ang pagiging mag-asawa ninyo dahil hindi ang katulad ni Genevieve ang gusto mo, hindi ba?" ani ni Enzo. Ewan kung bakit parang may kumurot sa puso ko ng marinig ko ang tinuran ni Enzo.

"Tumigil ka Enzo! Umalis ka na nga at kanina ka pa hinihintay ng ka meeting mo." wika ni Ezi kaya napatingin muli si Enzo sa kaniyang orasang pambisig at napamura pa siya.

Nagpaalam na siya at nagmamadali na ding umalis. Si Ezi naman ay naupo sa sofa na masamang nakakatitig sa akin.

"Huwag mo masyadong pagpantasyan ang mukha ko at baka malunod ka eh hindi ka na makaahon pa noh!" inis kong ani sa kanya. Nakakainis siya. Talaga pa lang nuknukan ng pangit ang tingin niya sa akin para sabihin niya ang mga 'yon sa kakambal niya.

Bakit ba ako naiinis? Hindi ba at ito naman talaga ang gusto kong mangyari? Hindi ba at sinadya kong magpapangit upang hindi niya ako magustuhan? Bakit ngayon ay nakakaramdam ako ng inis ng malaman ko na hindi ang isang katulad ko ang gusto niya?

"Ano ba ang nasa isip mo at natahimik ka diyan? Huwag mong sabihin sa akin na iniisip mo ang kakambal ko? Genevieve umayos ka! Ako ang asawa mo at hindi si Enzo." ani niya pero inirapan ko lang siya. Patungo na sana ako sa aking silid ng muli siyang nagsalita. Nang pag-lingon ko sa kaniya ay nakatayo na ito.

"Halika na at baka lumamig pa ang niluto ko. Mas masarap naman ang niluto ko kaysa sa carrot cake na bake ng kapatid ko." ani niya. Natawa ako ng mahina. Kung hindi ko siya kilala iisipin ko na nagseselos siya pero sa bibig na mismo ng kakambal niya nanggaling na hindi naman magtatagal na ang pagiging mag-asawa namin, at sa isiping 'yon ay nasasaktan ako ng hindi ko maunawaan.

Kinuha niya ang kamay ko kaya napatingin ako sa kamay naming magkahawak. Pinagsalikop niya ang aming palad at hindi ko maunawaan kung bakit may kakaibang t***k ang puso ko na tilka ba gustong magwala at tumalon palabas. Ang pagtibok ng puso ko ay pabilis ng pabilis kaya tinignan ko ang mukha niya.

Nakatayo lamang kaming dalawa, hawak kamay kami ng bigla niya akong halikan sa aking labi na ikinagulat ko.

"E-Ezi." ani ko at itutulak ko sana siya pero bigla niyang hinapit ang baywang ko at siniil ako ng halik kaya halos mahulog yata ang makakapal kong kilay sa sobrang pagkagulat na nararamdaman ko. Ito ang first kiss ko. Wala pang nakahalik sa akin dahil ang sabi ko sa aking sarili ay hahayaan ko lamang na halikan ako ng lalaking mamahalin ko. Pero bakit ko hinayaan si Ezi?

Halos mapugto na ang hininga namin ng tinigilan niya ang labi ko. Nanlaki ang mata ko ng makita ko na ang pulang lipistik ko ay nalipat na sa nguso niya. Pilit kong pinipigilan ang huwag matawa, pero sa tuwing magsasalita siya na hindi ko na nauunawaan ang sinasabi ay natatawa naman ako.

"Ba-bakit mo ako hinalikan?" tanong ko at ayokong tumingin sa kanya.

UNA ay nahihiya ako dahil hinalikan niya ako.

PANGALAWA ay natatawa ako dahil mukha siyang bakla na may lipistik sa labi.

PANGATLO ayokong makita niya o mabasa niya sa mga mata ko na nagustuhan ko ang ginawa niya. Hindi ko alam kung ano ngayon ang nararamdaman ko pero totoong nagustuhan ko ang ginawa niyang paghalik.

"Asawa naman kita hindi ba?" ani niya at hindi na rin siya makatingin sa akin.

Oh my! Nahuhulog na ba siya sa akin kahit ganito ang hitsura ko? Imposible! Kilala ko ang isang Ezi, pero bakit niya ako hinalikan?

"Hindi pa nga tayo nakakapag honeymoon, saan mo ba gusto?" wika niya na ikinagulat ko kaya pagkarinig ko ay mabilis akong tumakbo sa aking silid at kinandado ko agad ang pinto. Naririnig ko ang malakas na tawa ni Ezi. Napansandal ako sa pintuan at hinaplos ko ang dibdib ko. Ang bilis ng t***k ng puso ko na halos hindi na ako makahinga ng maayos.

"Huwag kang mag-alala, alam kong virgin ka pa kaya dadahan-dahanin kita." sigaw niya sa kabila ng nakasarado kong pintuan.

"Oh my god! Shut up!" sigaw ko sabay takbo ko sa aking kama at dumapa ako. Itinaklob ko ang aking unan sa ulo ko dahil ayokong marinig ang pagtawa niya.