The TWIN Brothers And The Beautiful Nerd

Chapter 17 -Ikalawang halik-

Ezekiel's POV

Kasama ko ngayon ang kakambal ko sa aking opisina. May mga tatapusin kasi kaming proyekto na kakailanganin ko ng tulong niya at ni Mister Sandoval na kanina pa namin hinihintay.

Tahimik lamang ako dahil sa kakaisip ko sa asawa ko. Hindi ko maunawaan ang sarili ko kung bakit hindi mawala sa isip ko si Genevieve. Nababaliw na yata talaga ako. Baka kinukulam na ako ng babaeng 'yon.

"Nakahanda ka na ba para sa nalalapit na event party?" Tanong niya. Tumango lang ako sa kakambal ko at ngumisi ako sa kanya. Isa pa 'yang pinoproblema ko. Anniversary ng kumpanya ni daddy at may gaganaping isang napakalaking party na ang ibig sabihin ay haharap kami sa maraming tao ni Genevieve. Ibig sabihin ay makikilala na ng mga tao ang aking asawa. Damn it!

Habang nag-uusap kami ay biglang bumukas ang pintuan ng aking opisina at iniluwa nito ang natataranta kong sekretarya. Nagtataka naman ako sa kanya, pero may naririnig din ako na kaguluhan sa labas kaya napatayo ako sa kinauupuan ko.

"Sir, si Ma'am Genevieve po nakikipag-away po kay Ma'am Margo." Nagulat ako sa tinuran ng aking sekretarya. Si Margo ay ex-girlfriend at hindi ko alam na nandito na pala siya sa Pilipinas. Mabilis kaming tumakbo ni Enzo palabas ng opisina ko. Inabutan ko nga na halos mahubaran na si Margo at nakaibabaw sa kanya si Genevieve habang sinasampal siya nito. Mabilis kong binuhat ang asawa ko at inilayo ko kay Margo. Hindi ko siya binibitawan kahit nagwawala pa ito. Niyakap ko ito ng mahigpit, galit na galit siya kay Margo at talagang nawala ang katapangan ni Margo pagdating sa asawa kong Amazona. Si Enzo naman ay mabilis na itinatayo si Margo. Nagwawala si Margo at pilit na inaabot ang aking asawa, pero hindi ko siya hinahayaan na makalapit. Mahigpit ko lang yakap si Genevieve mula sa likuran nito.

"Papatayin ko 'yang pangit na babaeng 'yan, Enzo! Ang kapal ng mukha ng katulong mong 'yan para ipangalandakan sa pagmumukha ko na asawa mo daw siya. Malandi kang pangit ka! Kakalbuhin ko talaga ang walis tambo mong buhok." Sigaw ni Margo. Nakawala ito kay Enzo kaya bigla niyang sinampal si Genevieve. Sa pagkabigla ko sa ginawa niya ay isang malakas na tulak ang ginawa ko kay Margo kaya bumagsak siya sa sahig.

"She is my wife!" Malakas kong sigaw. Natigil sa pagwawala si Genevieve, habang ako naman ay natitigilan din dahil sa ginawa ko. Ano ba talaga ang nangyayari na sa akin? Pakiramdam ko ay napakalaki na ng ipinagbago ko mula ng ikinasal kami ni Genevieve. Ni hindi nga ako tumitingin sa ibang babae at bago ito sa akin dahil isa ako sa kilalang fùckboy ng bayan. Pero bakit ngayon ay pakiramdam ko... bigla akong tumino ng hindi ko alam kung bakit.

"What? Are you insane, Ezi? 'Yang babaeng 'yan, asawa mo? Nababaliw ka na ba, ha? Ipinagpalit mo ako sa isang pangit na mukhang mangkukulam?" Galit na galit na sigaw ni Margo.

"Anong masama sa hitsura niya? Panlabas lang naman ang maganda sa iyo Margo, pero ang kalooban mo bulok. Umalis ka na nga at hindi naman kita pinapapunta dito. Ano ba ang ginagawa mo dito? Pati ang asawa ko ay sinasaktan mo pa." Inis kong ani sa kanya. Kinuha ko ang kamay ni Genevieve at hinila ko siya papasok ng aking opisina. Ayoko sa lahat ng pinagpepyestahan kami ng mga empleyado ko dito sa labas.

"Enzo pauwiin mo na si Margo, wala akong sasabihin sa kanya, at wala din siyang dahilan para pumunta dito." Utos ko sa aking kakambal at isinara ko na ang pintuan. Tinignan ko naman si Genevieve, ineksamin ko ang braso niya kung may sugat ba siya, pero wala naman. Naupo ako sa tabi niya at nahiga ako sa sofa. Umunan ako sa mga hita niya na ikinagulat niya at titig na titig sa aking mukha.

"Masakit ang ulo ko, iidlip lang muna ako. Kung may maghahanap sa akin... pakisabi na hindi ako available." Wika ko habang nakatitig ako sa mukha niya. Titig na titig lamang ako sa mukha niya, mayamaya ay napangiti ako dahil nakikita ko na hindi siya komportable na tinititigan ko ang mukha niya.

"Alam mo, bawasan mo lang 'yang kilay mo, bawasan mo lang 'yang make up mo at alisin mo lang 'yang salamin mo, maganda ka. Sobrang ganda." Sabi ko sa kanya. Hindi siya kumibo. Pero kahit makapal ang make-up niya ay nakikita ko pa rin ang pamumula ng mukha niya. Napangiti ako, inabot ko ng kamay ko ang pisngi niya, pero iniwas niya ang kanyang mukha.

"Never mind. Kalimutan mo na lang ang sinabi ko. Wala naman sa panlabas na anyo ang tunay na kagandahan ng isang babae." Nakita ko ang lihim niyang pagngiti kaya maging ako ay napangiti. Itinakip ko ang aking braso sa aking mga mata at pinilit kong makatulog. Hindi naman ako makatulog dahil nakaunan ako sa mga hita niya, at aaminin ko sa sarili ko na napaka bango niya.

"Bakit ka nga pala nandito?" Tanong ko. Hindi ko idinidilat ang mga mata ko.

"Wala lang. Masama ba akong pumunta dito? Alam mo ba na hinarang ako ng babae mo kanina? Sinabihan niya ako ng masasakit na salita? Ang sabi pa niya ay pinagtaksilan daw ako ng panahon at mukha daw akong sirenang bakla. Isipin mo 'yon, nilait-lait ako ng babae mo. Ang sabi niya kasintahan mo daw siya. Hindi ka talaga makapaghintay na makapag divorce tayo noh? Huwag kang mag-alala dahil kapag nakuha ko na rin ang mana ko, ako mismo ang magpapapirma sa'yo ng divorce paper natin para makabalik na ako ng America. Gusto ko ng bumalik sa dati kong pamumuhay. Ayoko na dito, nasasawa na ako sa mga taong walang ginawa kung hindi laitin ang panlabas kong anyo. Akala mo naman ikinaganda nila 'yon. Kung alam lang nila!" Napakunot ang noo ko at inalis ko ang braso ko na nakatakip sa mga mata ko. Tinitigan ko siya. Kunot pa rin ang noo ko.

"Kung alam lang nila na ano?" Tanong ko. Naguguluhan ako sa sinabi niya. Umirap lang siya sa akin kaya natawa naman ako.

"Hindi ko babae si Margo. Wala akong babae, kasal na ako, may asawa na ako kaya kahit ganyan ang hitsura mo, makakaasa ka sa akin na hindi naman kita pagtataksilan." Nakita ko na naman ang palihim niyang ngiti dahil sa isinagot ko sa kanya. Napapangiti ako dahil mukhang kinikilig ang asawa ko.

"Hindi pa nga kita natitikman, kailan ba natin uumpisahan ang honeymoon natin ha? May silid ako dito sa opisina ko, gusto mo dito na lang natin gawin?" Nahulog ako sa sofa dahil itinulak lang naman niya ako sabay tayo niya. Umiwas agad siya sa akin. Ang sakit ng balakang ko, pero tawa ako ng tawa.

"Mag honeymoon kang mag-isa mo! Manyakis ka talaga Ezi!" Galit niyang sigaw kaya natawa ako ng malakas, pero nakahawak pa rin ako sa likod ko dahil nasaktan talaga ako.

"Ano ba ang masama duon eh mag-asawa naman tayo? Tignan mo ang nguso ko, natutuyot na kasi hindi na ako nakakahalik ng babae mula ng ikasal tayo. Pagbigyan mo na ako, kahit isahang sundot lang." Itinulis ko pa ang nguso ko papalapit sa kanya. Ginagawa ko ang ginagawa niya sa akin nuon. Ibinabalik ko sa kanya ang mga pang-aasar niya sa akin nuon.

"Huwag kang lalapit sa akin! Hahampasin ko ng takong ng sapatos 'yang nguso mo!" Galit niyang sabi. Bigla ko siyang sinunggaban at idinikit ko siya sa dingding. Magkalapat ang aming katawan at naaamoy ko ang mabango niyang hininga. Idinaiti ko ang labi ko sa kanya at siniil ko siya ng halik. May kung anong uri ng kuryente ang dumaloy sa buo kong katawan kaya bigla kong nabitiwan ang kanyang labi. Nakamulagat naman si Genevieve na sobrang laki ng mata niya dahil sa ginawa kong paghalik sa kanya. Muli ko siyang siniil ng halik habang nagsisimulang maglikot ang aking mga kamay. Bigla niya akong itinulak ng malakas kaya napaatras ako ng bahagya. Naramdaman ko ang katawan niya, ang malambot niyang balat. Nalasahan ko ang loob ng bibig niya at nakaka adik ang lasa nito. Ito na ang ikalawang beses na nahalikan ko ang aking asawa, at aaminin ko na napakasarap niyang halikan.

Napatingin kaming pareho sa pintuan ng maramdaman namin ang presensya ng kakambal ko na nakatitig lamang sa amin.

"Manyakis!" Sigaw ng asawa ko, at isang malakas na pagpalo ng bag niya ang tumama sa aking katawan kaya natawa na ako ng malakas. Nagmamadali siyang tumakbo sa labas kaya nagulat ako. Sinundan naman agad siya ni Enzo kaya napakunot ang noo ko. Akma ko siyang hahabulin ng bigla namang pumasok ang sekretarya ko kasama ang ka-meeting sana namin ni Enzo na si Mister. Sandoval. Napamura ako dahil ayokong magkasarilinan si Genevieve at ang kakambal ko, dahil alam ko na nuon pa man ay may gusto na siya sa asawa ko. Asawa ko na si Genevieve at hindi naman ako papayag na sumingit siya. Naaalala ko pa ang sinabi niya sa akin kagabi.

"Ezi, kung hindi mo mahal si Genevieve, palayain mo na siya. Hayaan mo na mahalin siya ng iba kaysa naman magdusa lang sa piling mo. Nandito ako at handa ko siyang saluhin kung bibitawan mo siya."

Hindi ako papayag. Hindi ko hahayaan na magkahiwalay kami ni Genevieve ng dahil sa kanya. Ngayon pa ba? Hindi ako papayag Enzo na makuha mo ang loob ng asawa ko.

"Mukhang may malalim ka yatang iniisip? Itutuloy pa ba natin ito o sa susunod na araw na lang?" Ani ni Mister. Sandoval.

"I'm sorry. Pwede bang bukas na lang natin ito ituloy, may emergency lang kasi sa bahay tungkol sa asawa ko." Sagot ko na ikinagulat niya.

"Oh, wow! May asawa ka na pala? Bakit hindi ko man lamang nabalitaan?" Ngumiti lamang ako sa kanya at hindi ko na sinagot ang tanong niya. Nagpaalam na ako sa kanya at nagmamadali na akong lumabas ng aking opisina. Binilinan ko ang aking sekretarya na baka hindi na ako makabalik pa. Hahanapin ko muna si Genevieve. Hindi ako papayag Enzo na sumingit ka sa amin. Mahigit na apat na buwan na kaming nagsasama ni Genevieve pero ni minsan ay hindi ako tumingin sa ibang babae. Maging ako ay hindi ko alam kung bakit. Pagkatapos... mukhang susulutin pa yata ako ngayon ng aking kakambal. Subukan lang niya dahil hindi niya magugustuhan ang gagawin ko sa kaniya.

Mabilis akong lumabas ng aking opisina. Pagkarating ko ng parking lot ay hinanap ko agad ang sasakyan ng asawa ko, pero wala dito kaya sumakay ako sa sasakyan ko at pinaharurot ko agad ito. Hahanapin ko si Genevieve, hindi ako papayag na masarili siya ng kakambal ko. Ako ang asawa at ako lang ang may karapatan sa kanya. Naging faithful ako, hindi ko siya pinagtaksilan kahit napakaraming babae ang pilit na lumalapit sa akin. May naghubad pa sa harapan ko sa loob ng opisina ko, pero itinaboy ko lamang ito. Hindi ko rin hinuhubad ang wedding ring ko, kaya hindi talaga ako papayag na maisahan mo ako, Enzo.

Kinuha ko ang telepono ko. Sinubukan kong tawagan ang aking asawa, pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Umuwi ako ng condo unit namin, pero wala siya. Kahit ang sasakyan niya ay wala dito sa parking lot. Hindi ko naman alam kung saan ang condo ni Tami. Kahit ilang beses ko silang tanungin ay hindi nila sinasabi sa akin. Sa tuwing sinusundan ko si Genevieve kapag pumupunta kay Tami ay lagi na lang naglalaho ang sasakyan niya. Isa pa ay lagi na lamang tila ba may sumasadya na humaharang na sasakyan sa harapan ng sasakyan ko. Lagi kasing ganuon ang nangyayari kaya nawawala na sa paningin ko ang sasakyan ng asawa ko.

"Genevieve, nasaan ka? Huwag kang sasama kay Enzo, ako ang asawa mo at sa akin ka lang dapat laging sasama." Sigaw ko at hinampas ko pa ang manibela ng aking sasakyan.

"Damn it! Enzo sagutin mo ang tawag ko!" Inis na inis ako, kanina ko pa rin tinatawagan si Enzo pero hindi rin niya sinasagot ang tawag ko. Nasaan na kaya ang asawa ko?