"BAKIT KAYA ‘di siya pumasok ngayon?” tanong ko sa sarili habang nasa tapat ng sink. Katatapos lang naming kumain ng tanghalian, araw ng martes. Kahapon din ay hindi siya pumasok sa opisina pero nasa loob lang siya ng study room niya. Kaya mula kahapon hanggang ngayon ay hindi ko maiwasang gapangan ng kaba. Though, gano’n pa rin ang pakikitungo niya sa’kin, malamig at hindi ako masyadong kinikibo kahit mula no’ng araw na hinalikan niya ako ng hindi siya nakainom!
I felt so special that day. Napapangiti ako tuwing naalalang sinabi niyang sa kaniya lang ako dapat maniwala. Despite all the wrongs I’ve felt when he introduced me as his maid to Monique, in just one soft kiss, I totally ignored the pain. Ano pa ba ang dapat kong isipin? Hindi niya lang siguro masabi sa babaeng iyon na asawa niy
