Chapter 12
1162 Words
If it's about the way how we got here, then how do I f*****g know it. Anong konekta ng dinaanan namin sa numerong nandito?
Think. Think. Tala, think.
Kung hanggang lima lang ang numerong nandito, ibig sabihin ay ito 'yong dinaanan namin o dikaya'y nakita naming daan.
Fuck. I get it. But what about the thing we'll say?
"It's 1, 3 and 5." Mahina kong sabi.
"H-h-how'd you know?"
"But how 'bout the thing we will say?" Tanong ni Hiro at hindi pinansin ang tanong ni Sandra.
Ang una naming dinaanan ay isa. Ito yung pagkalagpas namin sa lungsod. Ang pangalawa naman ay yung tatlong magkakaibang daan na kung saan ay kumanan kami. At ang pangatlo naman ay yung lima ring magkakaibang daan.
If it's 1, 3 and 5 and we'll say it..... probably it's a letter.
Napangiti ako ng malaman ko kung ano ito. Nakita ko din si Hiro na nakatingin saakin habang nakangiti. Tumango siya saakin kaya't pinindot ko na ang mga numero.
"What is it?" Tanong ni Sandra saamin.
"Ace" Sagot ni Hiro.
"Let's say it together." Wika ko kaya't sabay-sabay din naming sinabi ito.
Biglang tumunog ang pinto ngunit hindi ito ganon kalakas atsaka bumukas.
"How'd you knew it? Guys? How about me? I don't have an idea how or where do you get those numbers, and that ace." Sunod-sunod na sabi ni Sandra na may nagmamakaawa at iritableng tono.
"Forget it. It's done." Madiin kong sagot sakaniya.
Sa pagpasok namin ay binati lamang kami ng mahinang ilaw na nanggagaling sa malaking lalagyan na parang lutuan na nasa gitna, at may maliit na bintana sa gilid. Nilapitan namin ito at nakitang may laman itong tubig na hindi ko mawari kung ano.
"What's this? Ito ang pinunta natin dito? I thought it's a person or something who we could talk to." Sambit nanaman ni Sandra.
She's correct. Ang akala ko din ay may tao o kahit anong nilalang dito ang pwede naming makausap. Ngunit ang kaharap naming lalagyan ngayon.... ano ang mayron dito?
"Maybe this" Wika ni Hiro at tinukoy ang lalagyan sa harap namin.
"Does it makes sense?" Dagdag niya.
"Of course it doesn't make any sense. Pagkatapos nating makapasok dito na hindi ko alam kung saan niyo nakuha ang mga numero at paano ninyo nalaman yung ace."
Pagkasabi ni Sandra ng huling salita'y biglang umusok ang tubig na nasa lalagyan na para itong kumukulo.
"Let's all say ace again." Aniko sakanila.
"Kinagagalak kong makilala kayong mga nilalang. Tawagin niyo na lamang ako sa pangalang Alas. Pasensya na dahil ako'y umalis muna. Kung may nais kayo'y ikinalulugod kong tumulong, ngunit sa may masamang kalooban at maruming konsensya'y hindi ko nanaising tumulong." Mahabang sabi ng boses galing sa lalagyan.
"Alas, gusto kong alisin mo ang sumpa sa mundo namin at itim na mahika sa kapatid ko." Sagot ko agad.
"Ikinalulungkot ko binibini. Hindi ako makakapunta sa mundo ninyo kung hindi ako tatawagin ng isang makapangyarihang namumuno doon."
"Makapangyarihang namumuno?"
"Oo, binibini." Sagot niya.
"Ngunit kaya mo bang alisin ang mga ito?"
"Oo, binibini. Ikinalulugod kong tumulong." Aniya.
"Ngunit kailangan ko ang prisensya ng babaeng nagbabantay sa balon ng katotohanan upang makapunta doon sa mundo ninyo."
"Bakit?"
"Dahil siya ang magbibigay ng lakas saakin at siya ang magiging tulay ko upang makapunta sa tumawag saakin."
"Saan namin siya mahahanap?"
"Ikinalulungkot ko, binibini. Ngunit nagsumpaan kami na hindi namin sasabihin ang lugar kung nasaan ang mga kauri namin."
"Ngunit maari akong mag bigay ng makakatulong sainyo."
"Sige." Sagot ko.
"Kanlurang aking minamahal.
Sakaniya isinusuko ang dalawang buhay.
Sa kandungang aking tinitingala.
Tatahakin ang matarik na daan.
Tatawagin ang maganda mong ngalan.
Luluhod sa makapangyarihan mong prisensya."
"May gusto akong hilingin, Alas." Sambit ko sakaniya pagkatapos niyang magsalita.
"Ikinalulugod kong malaman ito, binibini."
"Gusto kong ipangako mo saakin ang mga sinabi mo."
Alam ko kasi na ang mga katulad nila'y magkakaroon ng masakit na sumpa kung hindi nila sinunod ang kanilang pinangako. Katulad na lamang ng sinabi ng babae doon sa club.
"Pinapangako ko, binibini. Ang mga mata at tenga ng nandito ay siyang magsisilbing saksi sa mga binitiwan kong salita." Aniya.
"Maraming salamat, Alas." Wika ko at nagtungo sa may bintana.
Narinig ko pang nagtanong sila Sandra pero hindi ko na sila pinansin. Bigla akong naging alerto nang may mapansin ako sa labas na mabibilis na aninong lumilipat-lipat ng pwesto. Napatingin ako bigla sa salamin na nasa dyaket na suot ko. Nandito din ang bulaklak ni Hiro.
Fuck. They're here.
"Hiro." Tawag ko atsaka siya lumapit saakin.
Tinulak ko siya sa pader dahilan ng pagkagulat niya. Ginawa ko ito upang hindi makita ni Sandra ang pagbigay ko ng bulaklak sakaniya.
"If anything goes wrong, protect this human and get out of here." Bulong ko sa mismong gilid ng tenga niya habang patagong nilalagay ang bulaklak sa bulsa niya.
"Get out of here at any cost, Hiro." Madiin kong dagdag atsaka nilagay din ang salamin sa kabilang bulsa niya.
"Let's go." Pag aya ko at nauna ng lumabas
"Where are you going?" Bungad saamin ng lalaki pagkalabas namin na sa tingin ko'y siya yung nakalaban ko sa tore.
"Give me back my mirror." Madiin at nakakatakot niyang sabi. Biglang nagsilabasan ang mga kasama niyang bampira at halos masakop nila ang lawak ng lugar dahil sa dami nila.
"Mirror you face." Wika ko at binuka ko ang dalawang palad ko. Nabalot agad kami ng napaka kapal na usok.
"Aahhh..." Ani ng lalaking kaharap ko.
Naglabas din siya ng itim na usok na sa palagay ko'y protekta para sa kapangyarihan ko. Isinara ko ang isang palad ko at nagulat na lamang ako nang biglang humiwalay ang ulo sa kanilang katawan ng halos kalahating kalaban.
"What are you?" Madiin niyang tanong.
Isinara ko ulit ang isang palad ko dahilan ng pagkonti ng mga kalaban.
"Kung hindi kayo aalis dito'y uubusin ko ang mga kasama mo." Madiin kong sabi sakaniya.
"Just give me back my mirror."
"It's not yours." Sagot ko.
Bigla kaming napatingin kay James ng tumalon papunta saamin. Ang itim na usok na nanggagaling sa leader ng kalaban ay ibinigay niya kay James.
"No." Sigaw ni Hiro.
Pagkadapo ng katawan ni James sa itim na usok ay bigla akong nanghina. Ang kapangyarihan ko'y biglang naglaho.
"Get out of here." Wika ko kay Hiro.
"Just get the f**k out of here." Ulit ko ng makitang magsasalita na sana siya.
Nakita kong pumasok sila sa lagusan ni Valentine at naglaho. Sumugod ang mga kalaban saamin kaya't si Valentine muna ang humarang saamin.
Masyado akong nanghihina. Parang halos kabuuan ng enerhiya ko'y nanghina.
"Wake up you asshole!" Sambit ni Valentine kay James na walang malay.
Inipon ko ang buong lakas ko atsaka tumayo. Ginamit ko ang espada ko para tirahin ang ibang bampira na sumusugod saamin.
"You want the mirror? Then get it." Madiin kong sabi sa leader nila.
"Valentine!" Tawag ko sakaniya atsa siya tumango saakin.
Gumawa ulit siya ng lagusan at dinala ako no'n kung nasaan ang sasakyan ni Sandra.
- Writer
