บทที่8
ตบหมดไม่สนลูกใคร
///ปกป้อง///
ผมพยายามแกะมือของนาราออกแต่เธอไม่ยอมยังกอดแขนผมแน่นอย่างกับงูเหลือมรัดเหยื่อ บ้าบอที่สุดผู้หญิงแบบนี้แถมข้าวสารให้ผมก็ไม่คิดเอามาทำพันธุ์ ผู้หญิงอะไรไร้ยางอายหน้าด้าน!
“พี่ปกป้องคะนี่เพื่อนของนาราเองค่ะ คนนี้ชื่อเป้ส่วนคนนี้ชื่อฟ้า วันนี้นาราขอนั่งกับพี่ปกป้องนะคะ นะคะๆๆ”
ผมมองหน้าเพื่อนที่ดูเซ็งๆ แต่สุดท้ายก็ยอมให้พวกเธอมานั่งด้วย พอมาถึงพนักงานก็รีบพาพวกผมมายังโต๊ะวีไอพี ดูสามสาวจะดีใจสุดฤทธิ์พวกเธอเอาแต่ถ่ายรูปแถมยังพยายามถ่ายให้ติดผมด้วย
ครืดดดดดด ครืดดดดด
“ฮัลโหล”
(แด๊ดดี้ขาเปิดกล้องค่ะ!!)
“ครับฮารุ” ดูเหมือนชื่อนี้จะทำเอานาราหยุดชะงัก เธอหันมามองหน้าผมทันที
(คืนนี้กลับดึกไหมคะแด๊ดดี้)
“ไม่น่าดึกเท่าไหร่ รอเอางานให้เพื่อนก็กลับเลย กินข้าวกินยาหรือยัง” ผมสังเกตอาการของนาราตอนนี้เธอเริ่มกระสับกระส่ายจนแทบจะนั่งไม่ติดแล้ว ไอ้กันต์มันก็กระตุกยิ้มแล้วเบนหน้าหนีเพื่อเก็บอาการ
(อย่าดื่มมากนะคะฮารุเป็นห่วง แด๊ดดี้ขาพรุ่งนี้ฮารุต้องไปเรียนฮารุนอนก่อนนะคะ รักแด๊ดดี้นะจุ๊บๆ ค่ะ)
“ครับ”
จู่ๆ ผมก็รู้สึกร้อนวาบไปทั้งตัวราวกับคนโดนของบ้าจริง ผมเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วหันไปมองนารา ตอนนี้เธอนั่งเงียบบีบมือเพื่อนเธออยู่เพื่อเก็บอารมณ์ไม่ให้ระเบิดลง ถือว่าฮารุเธอปั่นประสาทนาราได้ดี
ผมไม่สนใจสาวๆ ที่นั่งอยู่เลยเพราะผมต้องจัดการเรื่องงานกับเพื่อน พอผมเซ็นเอกสารเสร็จก็นั่งดื่มอีกไม่กี่แก้ว พอผมจะกลับนาราก็เดินตามมาถามผมถึงเรื่องฮารุ ผมเลยหันไปมองหน้าเธอสองมือก็ล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อฟังคำถามไร้สาระของนารา
“หมายความว่ายังไงคะ ทำไมพี่ปกป้องกับอี...กับฮารุถึงได้ดูสนิทกันคะ”
“พี่คุยกับฮารุอยู่ นารามีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
“ทั้งๆ ที่พี่มีนาราเป็นคู่หมั้นเนี่ยนะ นาราจะฟ้องคุณย่า!”
“เรื่องหมั้นมันเป็นเรื่องที่คุณย่ากับคุณปู่พี่ตกปากรับคำกับบ้านนาราไว้ตั้งแต่เราสองคนยังเด็กและพี่ก็ไม่ได้คิดอะไรกับนาราด้วย”
“พี่ปกป้องพูดเองนะ แล้วพี่จะเสียใจที่พูดแบบนี้!!”
ผมค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ นาราเพื่อมองหน้าเธอชัดๆ จนเพื่อนๆ ของเธอเริ่มมองหน้ากันเลิ่กลั่ก แม้แต่นาราเองก็ค่อยๆ ถอยหลังทีละนิด
“นาราจะทำอะไรเหรอ พี่ขอเตือนนะอย่าคิดทำอะไรที่มันทำให้ฮารุเดือดร้อนเด็ดขาด!” ผมเค้นเสียงใส่หน้าเธอจากนั้นก็รีบขับรถกลับมาคอนโด
มาถึงผมก็เล่าเรื่องนาราให้ฮารุฟังแต่ดูเธอไม่ได้ตกใจอะไร เพราะเท่าที่รู้เธอกับนารางัดกันบ่อย รอเหยียบย่ำกันอย่างเดียว ถือว่าผมคิดถูกแล้วที่เลือกเธอ
“คนอย่างมันต้องเจอฮารุค่ะ อีนี่มันร้ายเพื่อนรักมันที่ชื่อฟ้าเคยแย่งแฟนมีนา พวกมันร้ายค่ะรังควานฮารุไม่จบไม่สิ้น ต้องตบค่ะเป็นทางออกที่ดีที่สุด!อุ๊ย!” มองแบบนี้ไม่ตบก็ได้ค่ะ
“เจ็บตัวเปล่าๆ ไม่ได้ต้องการให้ทำแบบนั้นแค่อยากให้ปั่นจนคุณรตีทนไม่ไหว ยิ่งพวกนั้นแสดงตัวมากเท่าไหร่ยิ่งเสียเปรียบ”
“แล้วถ้ามันตบฮารุล่ะคะแด๊ดดี้”
“ผมคิดว่าคุณคงไม่ไปให้นาราตบฝ่ายเดียวหรอก ดูนาราเกลียดคุณมากเลยนะเสียอาการไปเลย”
มันจะไม่เกลียดฉันได้ยังไงล่ะตอนที่แม่พาไอ้เสี่ยกรมาบ้านยัยนาราก็ตามมาด่าแม่ฉัน ประจวบเหมาะวันนั้นฉันไม่ได้ไปเรียนพอดี ฉันบอกเลยว่าตบหมดไม่สนลูกใครค่ะ
“หึ!”
“เอาเถอะจะไปไหนก็ระวังตัวหน่อยนะ ไม่รู้ว่านาราจะมาไม้ไหน ทางที่ดีอย่าไปไหนคนเดียว”
“เป็นห่วงเหรอคะ^^”
“เดี๋ยวเป็นอะไรขึ้นมาผมเสียดายเงิน ยังเอาไม่คุ้มเลย”
“ชิ!”
ฮารุกอดอกหันหน้าหนีทำให้ปกป้องหัวเราะในลำคอเบาๆ ทั้งสองนั่งคุยกันหลายเรื่องสุดท้ายก็ไปจบกันที่เตียงกว่าจะได้นอนก็เกือบตี2 เขากินดุมากเล่นเอาฮารุปวดเมื่อยไปทั้งตัว
มหาวิทยาลัยเอกชน
ฉันเดินลงจากรถของคุณปกป้องทำให้ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่ฉัน เพราะฉันสวยและวาสนาดีมากน้อยคนนักที่คุณปกป้องจะเลี้ยงดูแบบนี้
“อีฮารุ!!”
“ว่าไงคะอีนารา!!” ไม่ต้องหันก็รู้ว่าใครเสียงเหมือนหมาปั๊กแบบนี้ไม่มีใครหรอกนอกจากนารา
“มึงกับแม่มึงเนี่ยสันดานเหมือนกันเลยนะ กล้ามากที่มายุ่งกับคู่หมั้นกู!!”
“คู่หมั้นอะไรเหรอ นารามึงต้องทำความเข้าใจใหม่นะว่าคุณปกป้องเขาไม่ได้เข้าพิธีหมั้นกับมึง มันเป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่เขาคุยกันไว้แต่มึงต้องเข้าใจนะว่าคุณปกป้องเขาไม่ได้คิดอะไรกับมึงจ้า!”
“อีฮารุ มึง!!”
“ใครทำเพื่อนกู กูจะฟาดมึงด้วยไม่กวาด แน่จริงมึงเข้ามา!!”
นาราง้างมือจะตบหน้าฮารุแต่มีนาเดินลากไม้กวาดมาเสียก่อน นาราจึงหยุดชะงักแต่สายตาก็มองฮารุอย่างคาดโทษ
“กูจะบอกอะไรให้นะนารา แด๊ดดี้ของกูใหญ่มากกก อุ๊ยใจใหญ่มากกก”
“อีฮารุ!!”
“มึงก้าวมาแค่ก้าวเดียวกูฟาดมึงหน้าแหกแน่อีนารา” มีนายกไม้กวาดเตรียมจะฟาดสุดท้ายนาราก็กระฟัดกระเฟียดเดินออกไปท่ามกลางเสียงซุบซิบของเหล่านักศึกษา