Chapter 11

1052 Words

หลังจากกลับมาจากร้านอีกวันตอนเช้าๆผมก็โทรศัพท์ไปหาไอ้ปอร์เช่เพื่อขอคุยกับแฟนมันทันที เรื่องแบบนี้ช้าไม่ได้โว๊ย ตู๊ดดดดดดดด "ปอร์เช่กูขอคุยกับหม้อแกงหน่อย" พอมันกดรับสายผมก็ขอคุยกับหม้อแกงทันที ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ อยากเจอเมียมากๆอยากกอดอยากหอมสุดๆ (แว่นมาคุยกับไอ้ไทเกอร์หน่อย) (คุยทำไม?) สงสัยยังโกรธพวกผมอยู่แน่ๆ แม่งเอ้ยรู้สึกว่าตัวเองเลวสุดๆก็วันนี้แหละ (เรื่องเพ้นตี้จ๊ะเมียจ๋า นะๆช่วยมันหน่อยเมียมันทิ้งแล้ว) ไอ้สัสเมียไม่ได้ทิ้งโว๊ย แค่พี่เมียขัดขวางเฉยๆ ว่าแต่ว่าเมื่อไหร่ผมจะได้คุยเนี้ย (ว่าไงไทเกอร์) "แหะๆ หม้อแกงจ๋าเกอร์ขอโทษน้า" ผมทำเสียงออดอ้อนออเซาะใส่หม้อแกงสงสัยจะเปิดลำโพงละมั่งผมได้ยินเสียงไอ้ปอร์เช่ดังเข้ามา (จ๋าพ่องมึงไอ้สัส เมียกู) "เรื่องที่ผ่านมาเกอร์ขอโทษนะหม้อแกง" (อือชั่งมันเถอะ ฉันเข้าใจพวกนายมันแก๊งปากหมา พูดไม่คิด) "เกอร์ขอโทษคร้าบบบบ" (มีไรว่ามา)

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD