2วันผ่านไป...
ผมพยายามตามหาเพ้นตี้มาตลอดสองวันมานี้ ตั้งแต่เกิดเรื่องไอ้เพนเฮาส์ก็พาเพ้นตี้ย้ายออกจากคอนโดไปเลย ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหาที่ไหนเหมือนกัน
"ไงมึง เจอเพ้นตี้ไหม"
ผมส่ายหน้าเบาๆหน้าตาผมตอนนี้อมทุกข์สุดๆ ไทเกอร์ที่เคยร่าเริงไม่แคร์ผู้หญิงคนไหนในโลกนี้มันคงได้ตายไปแล้วจริงๆ
"มึงถามหม้อแกงให้กูที"
ไอ้ปอร์เช่ทำหน้าสลดลงทันที
"กูทะเลาะกับหม้อแกงวะ เขาก็บอกเลิกกูเหมือนกัน เห้ออออ"
ผมกับมันกอดคอกันแน่น ผมสามารถร้องไห้กับใครได้บ้างวะ ถ้าผมร้องออกมาตอนนี้มันจะแมนอยู่ไหมอ่ะ
"พวกมึงสองตัวใจเย็นๆก่อน มึงไอ้ปอร์เช่ไปคุยกับเขาดีๆไม่ใช่ไปปล้ำเขาแบบนั้นส่วนมึงไอ้ไทเกอร์ ไปคุยกับไอ้เพนเฮาส์สิ มันอยู่ที่ร้านกาแฟหน้ามหาลัย"
ผมผละออกจากไอ้ปอร์เช่แล้วลุกขึ้นไปจับไหล่ไอ้แบร์รี่ทันที
"มันอยู่ร้านกาแฟตรงไหน กูจะไปคุยกับมัน"
"ร้านมาลาก้าคอฟฟี่ช็อป"
@ร้านมาลาก้าคอฟฟี่ช็อป
ผมไม่รอช้าเดินตรงเข้
