Chapter 1
Tiger Talk
@คณะมนุษยศาสตร์
"เพ้นจ๋า เลิกเรียกแล้วไปดูหนังกับเกอร์นะ"
ผมเดินตามเพ้นตี้สาวฮอตของคณะมนุษศาสตร์ดีกรีดาวคณะเลยนะเว้ยยยหลายคนสงสัยว่าทำไมผมถึงมาเดินตามเธอต้อยๆ ก็ตามจีบไงวะถามได้
"มีโปรเจ็คต้องทำ ขอตัว"
ผมเดินไปดักหน้าไว้ไม่ให้เธอไป
"เมื่อวานก็ทำงาน วันนี้ก็ทำโปรเจ็ค พรุ่งนี้จะทำอะไรอีก"
ผมถามด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ น้อยใจสุดๆ ทำไมวะผมทั้งหล่อ ทั้งรวย นิสัยก็รวย น่ารักง่ายกับทุกคน เอ้ยไม่ใช่ หมายถึง เข้ากับคนง่ายนะ แหะๆ ทำไมถึงไม่รับรักผมซักทีวะไม่เข้าใจจริงๆ แล้วผมนี่ก็นะ ผู้หญิงมาให้เลือกเยอะแยะ เสือกมาตกม้าตายกับผู้หญิงตรงหน้าซะงั้น เห้อ เย็นชา พูดน้อย ไม่แคร์ผมสักนิด แล้วผมรักไปได้ไงวะ
"พรุ่งนี้กลับบ้าน"
เห้อ เอาไงดีวะกูจงใจหลบกันชัดๆ
"ก็ได้งั้นก็ไม่ดู งั้นคืนนี้เกอร์จะไปนอนด้วย"
ผมยิ้มแป้นมองหน้าเพ้นตี้ที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับสุดๆ
"ตามใจ"
พูดจบก็เดินหนีไปทันที คิคิ เอาวะไม่ดูก็ได้ขอนอนกอดเมียก็พอ ว่าแล้วผมก็รีบวิ่งตามเพ้นตี้ไปทันที หลายคนคงจะงงว่าผมกับเพ้นตี้เราสองคนเป็นอะไรกัน สถานะดูซับซ้อนเหลือเกิน งั้นผมจะเล่าให้ฟังแล้วกัน
หนึ่งปีก่อน..
14 เมษายน 2561...
"พี่ไทเกอร์ขาาา ขอปะแป้งหน่อยค้าาา"
ผมหันไปมองหน้ารุ่นน้องส่งยิ้มหล่อๆไปให้แล้วยื่นแก้มอันเนียนผ่องยื่นไปตรงหน้าสาวน้อยทันที คิกคิก แม่งชอบวะเทศกาลแบบนี้อ่ะ ถึงเนื้อถึงตัวสาวดี ฮ่าๆๆ
"ปะแป้งเสร็จแล้ว จะหอมแก้มพี่ซักฟอดพี่ก็ไม่หวงครับ"
ผมหยอดน้องเขาไปหนึ่งที ตอนนี้หน้าแดงก่ำก้มหน้างุดๆ ทำไมเด็กๆมันน่ารักน่ากินจังวะ วู้ววววว
"เห้ย ไอ้เกอร์ มึงเลิกม่อสาวได้ล่ะไอ้สัส มาช่วยกู"
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเซงๆก่อนจะเดินไปช่วยไอ้ปอร์เช่มันดูหน้าเวที
" เชี่ยสงกรานต์กู ทำไมต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ"
ผมทำท่าทีกระฟัดกระเฟียดแต่ก็ยอมไปช่วยกันดีๆ คือปกติที่มหาลัยผมในวันสงกรานต์ก็จะมากิจกรรมการประกวดนางสาวสงกรานต์ประจำปีนะ แล้วก็แต่ละคณะจะมีตั้งซุ้มเล่นน้ำกัน ผมก็ชอบไปผ่านซุ้มนั้นซุ้มนี่โดยเฉพาะซุ้มที่มีสาวๆเยอะๆ ผมชอบ
" มึงช่วยกูก่อน กูบอกเลยนะโว๊ยยย นางสาวสงกรานต์คืนนี้แจ่มๆทั้งนั้น"
ผมทำตาโตขึ้นมาทันที
"จริงเปล่า"
ไอ้ปอร์เช่หัวเราะ หึหึ ในลำคอ
"รอดูสิ โดนเฉพาะคณะมนุษยศาสตร์อ่ะ ปีนี้ส่งดาวคณะมาลงด้วยเว้ยยย"
ผมทำหน้าตกใจทันที
"เชี่ย เพ้นตี้กู"
"เออ ลงประกวดด้วย กูบอกเลยนะแจ่มโคตรๆ"
ผมเดินไปตบหัวมันหนึ่งที
" ไอ้สัส อย่ายุ่งกับของกู ของมึงอ่ะ ยัยแว่นโน่นนนนนน"
มันเบ้ปากใส่ผมแล้วหันไปทำงานต่อ เชี่ยเอ้ยเพ้นตี้ลงประกวดได้ไงวะ แต่ชั่งแม่งเพราะชุดมันก็ไม่ได้โป๊อะไรนี่เนาะ หึหึ!
22.30น...
"เอาละครับตอนนี้ถึงเวลาการประกาศผลการแข่งขันแล้ว ผมขอเชิญสาวงามทั้งห้าท่าน มาตรงหน้าเวทีด้วยครับ"
ผมนั่งมองไปทางเพ้นตี้ สาวในดวงใจของผม อิอิ จีบมาได้สักสี่เดือนละ แต่เขาไม่แลผม ฮ่าๆๆๆ ผมบอกผมชอบเป็นแฟนกันนะ เธอตอบผมกลับมาว่า
'นายสกปรกอ่ะไทเกอร์ มั่วผู้หญิงเกินไป ใครเอามาทำผัว โง่สุดๆเลย'
ครับ ตั้งแต่นั้นมาจนถึงตอนนี้ 3เดือนแล้วที่ผมได้แค่ม่อสาวๆ แต่ไม่เคยลากไปกินที่ห้องเลยสักคน เพราะผมอยากบริสุทธิ์ ยังไงคนนี้ก็แม่ของลูกครับ ผมบอกเลยนะว่าคนนี้ ผมต้องได้!
"เอาละครับผมจะประกาศรางวัลอันดับที่สามก่อนนะครับ ตอนนี้เหลือสองคนสุดท้าย ชื่อที่ผมจะประกาศต่อไปนี้ คือชื่อของผู้ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดนางสาวสงกรานต์ในคืนนี้ ได้แก่..."
ผมนั่งลุ้นตัวโก่ง แต่ผมว่าเหลือเพ้นตี้กับธิชา ผมว่าน่าจะมองไม่ยากแล้วหละว่าใครจะชนะ หึหึ
" น้องเพ้นตี้ แห่งคณะมนุษยศาสตร์ครับผมมมมมมมมมมมม"
" กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"
" วู้วววววววววววววววววว"
เสียงตะโกนกรี๊ดกราดดีใจกันตรงล่างเวทีดังกระหึ่มทั่วห้องโถง นี่เพ้นตี้นี่ฮอตมากๆเลยนะ แต่ด้วยเป็นคนพูดน้อย ไม่สุงสิงกับใคร เลยโดนมองว่าหยิ่ง แต่จริงๆแล้ว เธอเป็นคนใจดีมากๆเลยนะ แล้วก็มีแฟนคลับเยอะด้วย
" ขอเชิญนางสาวสงกรานต์จากปีที่แล้วมามอบสายสะพายด้วยครับ"
จากนั้นก็ทำพิธีมอบสายสะพายกันเสร็จก็ถ่ายรูปกันต่อแล้วก็ลงจากเวทีไป ผมก็ยืนมองอยู่ด้านล่าง สักพักไอ้คอปเตอร์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ
"ไอ้สัส คราวหลังจะให้ดอกไม้สาวมึงโทรสั่งล่วงหน้าด้วยนะ ลำบากกูไอ้สัส"
ผมรีบรับช่อดอกไม้จากมันมา ก่อนจะตบไหล่มันเบาๆ
" เอาน่าคอปเพื่อนรัก ไว้คืนนี้กูเลี้ยงเหล้า"
"มึงพูดแล้วน้าาาาา"
มันยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะถามกลับมา ผมพยักหน้าให้มันแล้วรีบไล่มันไปทันที
" ไปได้แล้วกูจะเอาดอกไม้ไปให้ว่าที่เมียกู"
พูดจบผมก็เดินตรงไปหลังเวทีไม่สนใจพวกมัน ผมเดินอ้อมไปข้างหลังก็เจอเพ้นตี้ที่เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วก็กำลังยืนคุยกับรุ่นพี่ของเธออยู่
" เพ้นตี้คืนนี้เจอกันซีซั่นผับนะ พวกรุ่นพี่เขาจะฉลองตำแหน่งนางสาวสงกรานต์ปีนี้ของเราอ่ะ เป็นหน้าเป็นตามากไม่ทำให้พวกพี่ผิดหวังเลยจริงๆ"
หึ!! ไปผับกันงั้นเหรอ ร้านประจำผมซะด้วย คืนนี้คงต้องตามไปเฝ้าว่าที่เมียซะแล้วสินะ หลังจากเธอคุยกับรุ่นพี่เสร็จก็เดินมาทางผม ผมเดินออกไปทันที ก่อนที่เพ้นตี้จะเงยหน้ามามองผมที่ยิ้มหน้าแป้นอยู่ตรงหน้าเธอ
" ดอกไม้ครับ มาแสดงความยินดี"
เธอยื่นมือมารับไปให้ในอ้อมกอด ก่อนจะทำหน้านิ่งๆ
"แค่นี้ใช่ไหม"
ผมสะบัดหน้าอย่างงอนๆ
"เชอะ งอนแล้วนะ นี่เกอร์ก็เป็นคนดีมาหลายเดือนแล้วนะเมื่อไหร่เพ้นจะใจอ่อนสักที เพ้นเป็นผู้หญิงที่ใจร้ายที่สุดเลยนะรู้ไหม"
ผมมองเธอด้วยสายตาตัดพ้อ เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ
"ขอบคุณ สำหรับ ดอกไม้.. "
พูดจบก็เดินหนีผมไปทันที ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ นี่ผมต้องตามคนเย็นชาแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนเนี้ยย เห้อออออออออ