The Billionaire's Legal Wife

Chapter 05

Chapter 05

TEN YEARS AGO

Third Person POV

HE remembered that night vividly. Nasa loob sila sa isang bar sa Masbate to celebrate victory with his team, nakita niyang pumasok sa entrance door ang babaeng nakita niya sa field kanina . And he couldn't take eyes off her. Her youth and innocence made her shine.

Nakasuot pa rin nang uniforme ang dalaga at nakaterintas ang mahabang buhok. He watched as she made her way to a table, her presence lighting up the dimly lit room. Habang nakaupo palinga–linga sa paligid na tila ba may hinahanap. Ilang segundo lang may lumapit na babae, nagsalubong ang kilay ni Rune sa lalaking kasama nito. Ito ang lalaking kasama ng dalaga kanina na kung makakapit sa kamay ng dalaga ay kulang na lang ayaw siyang pakawalan.

Hindi maintindihan ni Rune ang kanyang damdamin at kung bakit tila naiinis siya sa lalaki. He never felt like this before but now he felt something different. Maraming maganda at anak–mayaman siyang nakilala subalit kakaiba ang charm ng babaeng nakita niya rito sa Masbate.

He inhaled deeply. Binaling ang atensiyon sa mga kasama. Ngunit tinukso siya ng mga kaibigan niya, tinutulak siyang lapitan ito, ngunit nag–atubili siya, feeling a strange mix of excitement and nervousness. Dinala sa kanyang bibig ang bote ng alak at tuloy–tuloy na nilagok ang laman.

Pagkatapos, muli niyang sinulyapan ang dalaga at saktong nakatingin rin pala sa kanya pero mabilis itong nagbawi ng paningin. Sa isang kamay nito ay may hawak na baso.

She sighed, binawi ang tingin kay Rune Evander Hayes. Sino ba ang hindi makakilala sa lalaki. Sikat na racer at young CEO ng Hayes Automative Company sa buong bansa. Son of billionaire, unico hijo. Pinapangarap ng mga kababaihan, kahit ang Ate Catherine niya.

Frigthened, her eyes searched the sea of faces for her sister. Subalit hindi niya makita si Catherine sa karamihan.

Dinala niya sa kanyang bibig ang hawak na basong may alak, at dire–diretsong nilagok iyon. Muling hinanap ng mga mata niya si Catherine sa crowd pero wala pa rin ang kapatid.

Tumayo si Celestine sa kinauupuan at ni hindi ito halos makalakad nang tuwid dahil sa nainom. Sa pagpunta niya sa gitna ng dancefloor ay di–sinasadyang may makasalubong siya at nabangga niya ito.

"Ouch!" tili ng dalaga na muntik nang matumba kung hindi maagap na nahawakan ng lalaki ang braso niya.

"I'm sorry, Ms...." ang sabi ng lalaki. "Are you all right, Ms?" malagihay na sabi ni Rune, the lopsided smile was seductive and dangerous. "Are you all right, Ms?" amused niyang pag–uulit.

Wala sa loob na tumango si Celestine. Hindi maalis ang mga mata sa mukha ni Rune. Si Rune ay inakay siya sa pabalik sa kinauupuan kanina.

"What a young kid like you doing in a place like this? You still wearing your uniform? Your in highschool?"

Kahit medyo hilo, nagsalubong ang mga kilay ni Celestine sa pamamaraan na pagtawag sa kanya ni Rune. Tila nakalimutan niyang masakit ang dalawang dibdib niyang bumangga sa mala bakal na dibdib ni Rune.

Tumuwid siya ng tayo, breast out. Gustong ipamukha ni Celestine na malaki na ang dalawang dibdib niya, kaya wala itong karapatan na tawagin siyang kid. "M–mukha ba akong bata sa paningin mo?" tumaas ang tinig ni Celestine. Medyo naiinis siya sa tanong ni Rune. Nang mapagtanto niyang sixteen lang pala siya at nakaterintas pa ang buhok at oo until now nakauniforme pa rin siya.

Rune shaking his head, na may bahagyang ngiti sa labi. Nais niyang matawa sa inasal ng babae. Sandali siyang napatingin sa dibdib nito, medyo malaki ng konti ang dibdib nito. Dinampot ang baso sa ibabaw ng mesa na may laman na alak at nilagok iyon at pabagsak na binalik sa mesa. Inilad ang kamay nito sa dalaga.

"Hi, I'm Rune...Rune Evander Hayes. Napansin kita kanina sa field."

Tumingin si Celestine sa kamay ni Rune, a bit surprised but smiling as well. "Gasgas na ang linyang 'yan..." she stammered, dahil sa kabang naramdaman niya. Inabot niya ang kamay ni Rune at agad din niyang binitawan dahil sa kaba. Hindi inaasahan ni Celestine na mapapansin siya ng binata. "Yes, I saw you too. Ang galing mo magmotor. Ako si Celestine Rose Ramirez." Nahihiyang sabi niya sa binata.

Natawa si Rune dahil sa unang sinabi niya. Hinila niya ang upuan at naupo siya sa harapan ni Celestine, at unti–unting nawawala ang kaba sa dibdib niya. Natutuwa siyang malaman na Celestine ang pangalan ng babae. Nagkwento rin si Celestine na mahilig rin siya sa motor dahil ito ang negosyo ng kanyang Daddy.

Habang lumalalim ang gabi, mas lumalalim din ang kanilang koneksiyon. Ang ingay ng bar ay naging background na lamang sa kanilang masayang kwentuhan.

Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, nakaramdam si Celestine ng lungkot. Ang pakikipag–usap kay Rune ay nagpapaalala sa kanya ng kanyang kapatid na may gusto sa lalaki.

Hindi niya maiwasang isipin ang mga pangarap ng kanyang kapatid na makilala sa personal si Rune. Nahirapan si Celestine sa kanyang damdaman, naguguluhan sa pagitan ng pag–enjoy sa sandali at sa kalungkutan. Kapag malamam ito ng kanyang Ate Catherine tiyak magagalit ito sa kanya.

Rune Evander Hayes was the very reason, kung bakit narito ang Ate Catherine sa bar pero ang pinagtakhan niya kung bakit hindi niya ito makita rito.

Sa gitna ng kanilang usapan, biglang tumayo si Rune, may ngiti sa labi. Inilahad muli nito ang kanyang kamay. "Pwede ba kitang isayaw?"

Nakititig siya sa kamay ni Rune na nanatiling nakalahad. "Sige na please, Celestine?"

Sa simula, nagkaroon si Celestine ng kaunting kaba. Ang nakikiusap na tono nito ang nagpa–antig sa kanya, upang pumayag siya. Sa isang kisap mata ay natagpuan ni Celestine ang sariling nasa mga bisig nito.

Nagsasayaw sila sa ilalim ng kumikinang na mga ilaw sa gitna ng dancefloor. Sa tuwing magdidikit ang kanilang mga katawan, naramdaman nila ang init na naglalaro sa kanilang damdamin. She was so tense, at natatakot siya baka marinig ni Rune ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso.

Hindi niya maintindihan ang kakaibang nararamdaman niya. She's sixteen at may crush siya pero ang nararamdaman niya kay Rune ay kakaiba sa lahat. Ang bawat galaw nila ay parang pagtanggap sa isang lihim na pag–ibig na hindi pwedeng ipahayag sa publiko.

Pakiramdam ni Celestine ay dinuduyan siya sa alapaap habang nakakulong siya sa mga bisig ni Rune. Amoy na amoy niya ang pabango nito at ang alak na humahalo sa mabangong hininga ni Rune. Naramdaman niya ang mga labi ni Rune sa kanyang buhok.

Rune lifted her chin gently, his gaze locking with hers. Sa sandaling iyon, parang huminto ang oras as they shared an intense connection. Celestine's heart raced as she felt the weight of his stare, a mixture of anticipation and uncertainty flooding her senses. At pagkatapos, ng walang anumang salita, lumapit pa si Rune, ang kanyang mga labi ay unti–unting lumapat sa kanya, a silent question hanging in the air.

As their lips met, Celestine felt a surge of emotions. Nawalan ng lakas ang binti niya. Celestine couldn't believe it. It was her first kiss, and the sensation lingered on her lips like a sweet dreame.

May halo siyang kasiyahan at hindi pag–aakala ang kanyang puso, her heart racing with the realization of what had just happened. At first kiss niya ay si Rune Evander Hayes. It was a moment she would cherish forever, a milestone in her journey of love and self–discovery.

Feeling overwhelmed by the strange emotions she was experiencing. Biglang pumasok sa balintataw niya ang kanyang Ate Catherine niya galit na galit. Celestine pushed Rune away abruptly, at tumakbo pabalik sa kinauupuan niya kanina at kinuha ang backpack niya.

Rune shouted. "Wait!" as Celestine ran away, his voice filled with urgency and desperation. Sumubok si Rune na humabol, ngunit biglang may humarang sa kanyang daan, kaya't bigla siyang natigil. Sa sandaling iyon, nawala sa kanyang paningin si Celestine. "Oh s**t!" Naiinis na bulalas ni Rune.

Tumatakbo palabas ng bar si Celestine na may matinding kaba sa kanyang dibdib. Subalit nasa puso niya ang konting kasiyahan. Dali–dali niyang pinara ang isang tricycle.

Habang nasa loob siya ng tricycle, ang kanyang mukha ay nagpapakita ng isang halo ng kumplikadong damdamin: may bahid nag lungkot, ngunit may kasamang bahagyang ngiti rin. Sa kanyang puso, nararamdaman niya ang kaguluhan ng pagkakaroon ng mga bagong damdamin para kay Rune.

Dinala niya ang kanyang isang hintuturo sa kanyang bibig at hinaplos ang kanyang labi. Pakiramdam niya hanggang ngayon ay nakalapat pa rin ang matamis at mainit na labi ni Rune sa labi niya. Pangiti–ngiti si Celestine sa patuloy niyang pagdama.

AFTER twenty–minutes ay dumating rin siya sa bahay nila, nagpasalamat siya drayber at lumakad papasok sa gate. Nang makita niyang bukas pa ang mga ilaw sa sala at may mga tao sa kanilang balkonahe at driveway.

Mas minabuti ni Celestine na dumaan sa likuran ng kanilang bahay. Naabutan niya si Nana Milagros na naghuhugas ng mga pinggan kasama ang tatlong katulong. Kaya siguro maraming tao sa bahay dahil fiesta ngayon, maraming invited na bisita ang kanyang Mommy Greta at mga kaibigan ng kanyang Daddy.

"Bakit ngayon ka lang?" tanong sa kanya ni Nana Milagros nang pumasok siya sa loob ng kusina.

"May dinaanan lang po ako, Nana," sagot ni Celestine habang nginitian ang matanda. Naisip niyang hindi niya muna ikukwento ang tungkol kay Rune. Ayaw niyang magdulot ng anumang tsismis o mga tanong mula sa mga tao sa bahay, lalo na't alam niyang magiging usap-usapan ito.

"Halika, kumain ka na," sabi ni Nana Milagros. "Marami pang pagkain sa mesa."

"Nabusog po ako sa labas," sagot ni Celestine, kahit na ang totoo ay halos hindi siya makakain dahil sa damdaming hindi niya mawari. Pakiramdam niya kasi nabusog na siya sa labi ni Rune.

"Sigurado ka?" tanong ni Nana Milagros, halatang may pag-aalala sa boses.

"Opo, Nana. Huwag po kayong mag-alala. Magpapahinga na lang po ako sa kwarto," sagot ni Celestine habang naglakad na papunta sa kanyang silid.

Habang naglalakad, ramdam niya pa rin ang kakaibang kilig sa kanyang puso. Pumasok siya sa kanyang kwarto at dahan-dahang isinara ang pinto. Huminga siya ng malalim at sumandal sa pinto, muling naramdaman ang mga labi ni Rune na tila hindi pa rin nawawala sa kanyang alaala.

Bumagsak siya sa kanyang kama at niyakap ang kanyang unan, isang maliit na ngiti ang lumabas sa kanyang labi. Napakaibang gabi ito, isang gabi na puno ng emosyon at mga bagong pakiramdam na hindi niya inasahan.

Pagkatapos magbihis ng pambahay at mag-ayos ng sarili, humiga si Celestine sa kanyang kama. Nagulat siya nang biglang may kumatok sa pinto. Tumayo siya at binuksan ito, at bumungad sa kanya ang kanyang ama, si Daddy Rodrigo.

"Oh, anak, nandiyan ka na pala," bati ni Daddy Rodrigo, may malambing na ngiti sa kanyang mga labi. "Pwede ba kitang makausap sandali?"

"Oo naman, Daddy," sagot ni Celestine, medyo kinakabahan. "May problema po ba?"

Umupo sila sa gilid ng kama, at ramdam ni Celestine ang init at pagmamahal sa mga mata ng kanyang ama. Mula pa noong maliit siya, naging sandigan at kaagapay niya si Daddy Rodrigo. Matapos mamatay ang kanyang tunay na ina noong siya'y pinapanganak, si Daddy Rodrigo ang tumayong ina at ama sa kanya. Palaging nandiyan para sa kanya, nagbibigay ng gabay, suporta, at walang sawang pagmamahal.

"Napansin ko kanina, parang malalim ang iniisip mo," simula ni Daddy Rodrigo, may pag-aalala sa boses. "May gusto ka bang ikwento sa akin?"

Napatigil si Celestine, iniisip kung dapat ba niyang sabihin ang tungkol kay Rune. "Ah, wala naman po, Daddy. Medyo pagod lang po ako," sagot niya, pilit na ngumingiti.

"Sigurado ka ba?" tanong ng ama, hindi kumbinsido ngunit puno ng malasakit. "Alam mo, anak, pwede mo akong lapitan kahit kailan. Kung may problema o kahit anong bagay na gusto mong pag-usapan, nandito lang ako."

Nang marinig iyon, nakaramdam ng init sa kanyang puso si Celestine. Alam niyang hindi siya nag-iisa. "Salamat, Daddy," sabi niya, habang niyakap ang ama. "Walang problema. Promise."

Ngumiti si Daddy Rodrigo at hinaplos ang buhok ni Celestine. "Sige, magpahinga ka na. Kung kailangan mo ako, nandito lang ako sa baba."

Pag-alis ng kanyang ama, muling nahiga si Celestine sa kama. Habang nakatingin sa kisame, naisip niya si Rune at ang mga nangyari kanina. Hindi niya maiwasang magtanong kung ano ang susunod na mangyayari. Pero sa ngayon, sapat na sa kanya ang malamig na gabi at ang pag-alala sa mga labi ni Rune na tila hindi pa rin nawawala sa kanyang alaala. Sa likod ng kanyang isip, alam niyang anuman ang mangyari, palaging nandiyan si Daddy Rodrigo, handang magbigay ng gabay at pagmamahal na walang kapantay.

PAGKATAPOS magbasa ng ilang mga pahina ng kanyang libro, narinig muli ni Celestine ang katok sa kanyang pinto. "Pasok," sabi niya, at pumasok si Catherine, na may seryosong ekspresyon sa mukha.

"Celestine, kailangan kitang makausap nang masinsinan," sabi ni Catherine, hindi na nagpakita ng ngiti.

Nagulat si Celestine sa tono ni Catherine. "Ano po iyon, Ate?"

Umupo si Catherine sa gilid ng kama, mas malapit kay Celestine. "May narinig akong tsismis tungkol sa iyo at kay Rune. Totoo bang hinalikan ka niya sa bar kanina?"

Biglang bumilis ang t***k ng puso ni Celestine. Hindi niya alam kung paano nalaman ni Catherine ang nangyari, ngunit halatang galit ito. "Ate, paano mo nalaman?"

"Maraming nakakakita sa inyo, Celestine," sagot ni Catherine, mas tumindi ang galit sa kanyang boses. "Totoo ba o hindi?"

Hindi alam ni Celestine kung paano sasagutin ang tanong. Alam niyang wala siyang ginawang masama, ngunit ramdam niya ang tensyon mula kay Catherine. "Oo, Ate. Hinalikan ako ni Rune," sagot niya nang diretsahan, umaasang magiging kalmado si Catherine.

Biglang nagbago ang ekspresyon ni Catherine. Naging mas seryoso at galit ito. "Celestine, alam mo bang matagal ko nang gusto si Rune? Ano sa tingin mo ang mararamdaman ko nang malaman kong hinalikan ka niya?"

Nagulat si Celestine sa sinabi ni Catherine. "Ate, hindi ko alam. Hindi ko sinasadya."

"Hindi sinasadya? O baka naman gusto mo rin siya?" tanong ni Catherine, puno ng sarkasmo. "Bakit, Celestine? Bakit kailangan mo pang makipaglapit sa taong gusto ko?"

Hindi makasagot si Celestine. Alam niyang wala siyang kontrol sa nangyari, ngunit hindi rin niya kayang makipagtalo kay Catherine.

"Ano, wala kang sasabihin?" patuloy ni Catherine. "Tandaan mo, Celestine, hindi lahat ng gusto mo ay makukuha mo. Hindi lahat ng tao ay magiging mabait sa'yo."

Nagpantig ang tenga ni Celestine sa sinabi ni Catherine. "Ate, hindi ko naman inagaw si Rune sa'yo. Dahil hindi mo naman siya boyfriend. At kung alam ko man, hindi ko rin pipilitin ang sarili ko sa kanya."

Dahil sa sinabi niya ay mas lalong namula sa galit ang mukha ni Catherine. "Talaga? Tingnan natin kung hanggang saan ka tatagal," sabi ni Catherine bago lumabas ng kwarto, iniwan si Celestine na naguguluhan at puno ng emosyon.

Pag-alis ni Catherine, napabuntong-hininga si Celestine at napaupo sa gilid ng kama. Ramdam niya ang bigat ng sitwasyon. Alam niyang hindi magiging madali ang mga susunod na araw, lalo na't kailangan niyang harapin ang galit ni Catherine.

Step–sister niya lang si Catherine anak ito ng kanyang madrasta. Noong namatay ang Mommy niya, pagkalipas lamang ng anim na taon ay dinala ng kanyang Daddy ang mag–ina sa bahay nila. Dahil nabuntis ito at nagkaroon siya ng bunsong kapatid na lalaki. Ngunit hindi pinakasalan ng kanyang Daddy Rodrigo si Greta. May pagkakataon, na nakikita niya ang kanyang Daddy na palihim na niyayakap ang larawan ng kanyang Mommy.

Wala siyang magawa roon dahil nangulila rin siya sa ina kaya tinanggap niya si Greta at tinuring na ina–inahan, mabait naman sa kanya si Greta maliban lang kay Catherine na maldita. Pinakisamahan niya dahil gusto niyang magkaroon ng kapatid at Ate dahil na rin sa pakiusap ng kanyang Daddy Rodrigo. Ngunit sa kabila ng lahat, nanatili siyang determinado na maging matatag at harapin ang anumang hamon na darating.