Chapter 38
Rosalie POV
PAGLABAS ko ng hotel, mabilis akong naglakad palayo, hindi alintana ang mga tao sa paligid. Naririnig ko ang mga tawag ni Rune mula sa likuran, pero pinilit kong hindi siya pansinin. Kailangan kong makalayo, kailangan kong makapag-isip.
Gago siya!
"Celestine, sandali lang! Come back here. Mag-usap tayo!" sigaw niya, pero lalo kong binilisan ang aking hakbang.
Pinagtitinginan na kami ng mga tao pero wala akong pakialam. Inis na inis ako sa kanya, lagi niya akong pinagdidiskitahan kung ano man ang galit niya sa asawa niya.
Habang patuloy akong naglalakad, naramdaman kong papalapit siya sa akin. Nakikita ko na sa gilid ng aking mata ang kanyang mga hakbang, pero hindi ako tumigil. Pagtawid ko sa kalsada, naririnig ko pa rin ang kanyang boses.
"Celestine, huminto
