REVENGE OR LOVE

CHAPTER 12

Revenge of Love

Chapter 12

“Marco" tawag ni Amanda napalingon si Marco.

“Amanda, ikaw pala. Bakit may kailangan ka?" hindi sumasagot si Amanda. Bagkus ay ibinigay nito ang isang folder. Inabot ni Marco ito habang nagtataka.

Pang isang linggo na niya sa kumpanya ni Amanda. At tulad ng madalas. Malamig ito makitungo sa kanya. Pero okay lang ito sa kanya. Ang important ngayon sa kanya ang araw-araw niya nakikita si Amanda kahit na hindi siya madalas na nilapitan, kinakausap o kaya naman ay ipina-tatawag. Ngunit ngayong araw ay nagulat siya ng lumapit ito sa kanya at may inaabot itong isang folder ng hindi niya alam kung ano ba ang laman.

Huminga siya. Nakatingin sa folder na ngayon ay hawak na niya. Hindi pa man alam at nangangapa pa siya sa laman ng folder. Napatingin siya kay Amanda.

“Paki check mo iyan! I need tomorrow. Gusto ko marinig ang masasabi mo sa binigay ko sayo. And, please. Palitan mo 'nga iyang suot mo." napakunot ang noo ni Marco. Kahit siya nabigla sa sinabi na yon ni Amanda. Nagulat siya sa itinuturo nito. Ang suot niya ngayong araw. Iyon pala ang tinutukoy ng mapadako ang tingin niya sa suot nyang Polo shirts. Wala naman siyang nakitang problema sa suot niya. Okay naman ito. Saka— naisip ni Marco, napangiti nalang siya ng tumalikod at lumakad palayo sa kanya si Amanda.

Anong problema non? natatawa niyang bigkas habang binubuksan ang ibinigay sa kanya. Iniabot pala ni Amanda.

Napailing ang ulo niya habang napapaisip siya sa sinabing iyon ni Amanda. Hindi pa rin siya nagbago talaga. Natawa niyang na wika habang huminga. Kagat ang labi napangiti siya.

Nung bago pa lang sila. Naalala niya ang unang pinansin ni Amanda sa kanya ang mga damit na isinusuot niya. Natawa siyang muli. “Hoy, Marco anong tinatawanan mo?" puna na nagtataka ng kanyang kasama.

“Wala naman" sagot niya nilingon ito ng mag-angat siya ng mukha.

“Wala? Mukhang dahil kay Ma'am Amanda kaya ang mukha mo napapangiti matapos umalis ni Ma'am." biro nito. Tinampal siya sa braso. “Sorry, joke lang!" anito nitong binawi ang naging pagbibiro.

“Pero, tingin ko rin si Ma'am Amanda ang dahilan kung bakit itong si Marco laging masaya. Tumibok na rin ba ang puso mo kay Ma'am Amanda? Mukha naman kahit wag ka na sumagot. Nakuha na namin ang isasagot mo." pangungulit at pangunguna sa sasagot niya sana. “Kinikilig oh!" sabi pang idinagdag nito sa makulit nitong pangungulit. Sabi pa. “Hindi na ako magtataka. Maganda naman talaga si Ma'am Amanda at sexy pa!" magiliw na bigkas na hindi nagustuhan ni Marco.

“Oops! Joke lang pre, wag kang ganyan makatingin. Pero kahit hindi ko man sabihin. Totoo talaga lahat ng mga nasabi ko. Kaya nga ang dami na empleyado ang gusto sana lapitan at ligawan si Ma'am Amanda. Wala lang sila lakas ng loob. Kasi nga... Empleyado tapos ay boss naman ang ligawan nila. Parang ang pangit at hindi timbang di ba?" saad nito pang pahayag habang lumakad na ito sa kinauupuan.

Kahit hindi man sinabi iyon ng kanyang kasama. Totoo naman talaga iyon. Maganda si Amanda. Sexy at mabait. Kaya nga lang. Malamig ito na parang yelo ang pakikitungo sa kanya. Huminga siya. “Ikaw, Marco bakit hindi mo subukan na ligawan si Ma'am Amanda?" tanong ng isa sa mga lalaking kasama n'ya sa department.

“Kung pwede lang!" bulong niya lang pero narinig at nakuha pala ng isa sa mga kasama niya at mga nagka-katuwaan ang mga ito habang na tinutukso siya.

“Bakit hindi pwede? Gwapo ka! Mukhang successful ka naman sa Paris. Ang hindi lang namin maintindihan kung bakit mas pinili mo talaga ang dito magtrabaho sa Pinas? Kung maganda naman at malaki ang sahod mo sa Paris. Bakit dito ka magtiyaga sa maliit na sahod? May malalim ka bang dahilan? O, baka naman may naging problema ka sa Paris sa work mo don— Kaya dito ka sa Pinas biglaan umuwi at dito pumasok sa kumpanya ni Ma'am Amanda. Hindi kaya may isa ako itinama sa dami ng nasabi ko?" seryoso na pahayag habang naghihintay ang mga ito ng kasagutan.

Tumikhim siya. Ngumiti ng makipot.

“Ano 'yan?" tawanan ang mga ito.

“Mukhang may dahilan 'nga siguro. May tinakbuhan ka bang babae sa Paris? Nabuntis? Hindi pinakasalan? O, kaya naman sinesante ka dahil sa nagkamali ka sa trabaho mo?" Buntong hininga ito ng malalim na paghugot. Kabog-kabog ang dibdib ng mga ito habang hinihintay ang kanyang isasagot.

Tumawa siya. “Bakit ba tumatawa ka lang?" anito na sabi ng isa.

“Grabe naman kasi ka 'yo. Sobrang harsh niyo sa akin ahh! Bakit ba ang lawak masyado ng mga isipan niyo?" pahayag niyang sagot. Kaya lang dahil sa bigla na lang siya ipina-tatawag ni Lara.

“Sige mauna na muna ako ahh!" sabi niya. Tumayo na siya habang bitbit na rin ang folder na iniwan sa kanya ni Amanda. Hindi pa niya iyon nakikita. Later na lang naisip niya after niya kay Lara. Balak din naman niya ang dumaan muna sa labas para kumain ng lunch.

Pumunta siya sa office ni Lara. Nakita niya agad ito na nakaupo sa mesa nito habang seryoso na nakatingin sa kanyang cellphone.

Kinatok niya ulit ang pinto at sa pangalawa na pagkakataon narinig din siya nito. “Hi!"

“Come in" Sabi ni Lara nang makita siya.

“Hi! Pinapa-tawag mo raw ako?" tanong niya dito. Lumakad siya papasok at naupo sa harap nito. “May kailangan ka?"

“Wala naman kaya lang nakita mo na ba yung ginawa ni Amanda?" nagtaka si Marco at kita agad yon sa mukha niya. Hindi niya kasi agad maunawaan ang tanong ni Lara sa kanya.

“Yung sketch niya. Nakita mo na?" nagkasalubong ang magkabila niyang kilay. “Sabi niya dinala na niya sayo at pinakita?" saka niya lang naalala ang dala niyang folder na ibinigay ni Amanda sa kanya.

Isang sketch pala ang laman ng hawak niya. Nagulat din siya sa sinabi ni Lara nang mabanggit ang dinala at iniwan sa kanya ni Amanda ng magpunta ito sa kanya kangina sa table niya.

Bakit niya kaya ibinigay ito? Bakit sa akin niya ipinakita? mga tanong sa isipan niya habang nag-iisip siya.

“Hindi mo pa nakita?" tanong muli ni Lara.

“Ito ba?" iniangat niya ang hawak na folder at pinakita kay Lara. Lumiwanag ang mukha nito sa luwang ng pagkakangiti ng mukha. Kaya naman agad niyang nahulaan na ito nga ang tinutukoy ni Lara sa kanya. Tumango kasi ito.

“Oo, iyan 'nga. Nakita mo ba?" wikang saad na tinanong ulit siya nito.

“Hindi pa!" sagot niya.

“Hindi ba pinakita sayo?" Umiling siya.

“Inabot niya lang saka sinabi na kailangan niya ng reports about sa ibinigay niya kung anong komento at masasabi ko. Iyon lang tapos tumalikod na siya at umalis." sabi niya ang ipinahayag kay Lara. Sabay napaisip pa siya at natawa.

“Bakit?" tanong ni Lara.

“Isa pa pala. Ang sabi niya pa pala sa akin. Baguhin ko ang suot kong damit." tumawa siya na sinasabi iyon kay Lara. “May mali ba sa suot ko? Huh! Lara? May hindi ba maganda sa suot ko? Pangit ba? O, may kulang o hindi bagay?" sunod-sunod siya na nagtanong kay Lara. Natatawa lang ito habang dumadaldal siya at nagkukwento. “Bakit pala pinagtatawanan mo ako? Nagtanong lang naman ako sayo if may mali ba dito sa suot kong damit? Kasi iyong best friend mo. Hindi ko alam kung anong mata o taste ba ang gusto n'ya?"

“Naku wag mo nalang siya pansinin. Parang hindi ka pa nasanay sa babaeng yon. Alam mo naman na ang ugali niya sa ilang taon na naging magkasintahan kayo diba? Ganyan na ganyan din siya noon sayo. Panay ang tanong. Reklamo at pamumuna sa mga napapansin na mali ng kanyang mata." sabi ni Lara. “Ako kasi ay sanay na rin sa kanya ano. Kung alam mo lang grabe! Hindi lang ikaw. Kahit sa akin panay ang pamumuna n'yan sa mga sinusuot kong mga outfit dito sa office."

Madaldal si Lara habang nagkukwento. Binuksan naman niya ang folder. Binuklat niya iyon. Nakita niya ang sinasabi ni Lara na sketch ni Amanda na isang layout sa isang client raw iyon.

Siya kaya may gawa? Gumagaling na talaga siya.

Habang tinitingnan niya nakagat niya ang ibabang labi habang sinusubukan sundan ng tingin ang likuran ni Amanda. Natanawan niya itong tumayo sa upuan. Mula sa office ni Amanda at sa office ni Lara magkatabi lang ito at salamin ang pinaka harang na naka-pagitna sa dalawang kwarto. Kaya kitang-kita niya si Amanda sa kanilang side.

Bumalik siya sa kanyang tinitingnan. Lumingon kasi si Amanda kaya agad siyang nag-bawi ng tingin. Ibinaba niya agad sa hawak niyang sketch ni Amanda. Sinipat niyang maigi ang sketch. Tulad ng sinabi ni Amanda sa kanya kangina. Pinag-aralan niya ang mabuti ang nilalaman ng sketch na ginawa ni Amanda.

Habang tinitingnan napabulong siya at nagsasalita mag-isa. Sa isip lang.

Mukhang kulang siya dito. Dapat dagdagan niya pa rito. Tapos ay ayusin niya banda rito ng sa ganun mas magiging matibay ang pagkakatayo niya ng building na itatayo nila.

Minsan talaga sa kagustuhan ni Amanda na perfect ang lahat ng ginagawa niya. Madalas din may mga bagay siyang nakakaligtaan. Kasama na roon ang mga materials na ginagamit niya. Okay naman ang mga pinili niya. Mas cheaper oo, mas makakatipid ang client niya. But sa tagal ng itatagal nung building. Mas maganda na ang sumugal sa mga mamahaling materials para sa ikabubuti rin ng client niya. Kesa susugal sa mumurahin materials tapos ay sa huli iyak tawa nalang kasi nagsisisi dahil mabilis na magkaroon ng tipak o pag-kabiyak ng mga pundasyon o kaya naman sa isang mahinang lindol lang ay nagkaroon na agad ng bahagya na pa kag-iba o pagguho. Kasi nga iisipin nila sa huli. Mapa--patanong na lang kung bakit sa mura sila sumugal ganun na kaya naman pala sa mamahalin materials pero worth it naman din. Dahil mas matibay. Wala pang sakit ng ulo. Marami kasi ang mga nakilala ko na ganun ang naging experience sa pagpapatayo ng building. Especially sa mga naglalakihang hotel. Lalo sa Paris.

Bulong ni Marco habang iniisip niya lahat. Sa Paris kasi ay marami na siyang experience. Kaya naman. Hindi talaga siya nagbibigay ng pag asawa sa isang kliyente na magiging maganda ang mumurahin na materials kung iyon ang gagamitin nila. Sinasabi niya agad ng maaga para walang problema.

Panay ang isip ni Marco. Kinakalkula na niya ang pina-gagawa ni Amanda. Isinulat na rin niya sa isang papel ang lahat ng mga napansin niya sa ibinigay nito. Hindi naman niya need i-explain dito. Dahil alam niyang hindi papayag ito na magtagal na magkaharap at magkausap silang dalawa.

Inilagay niya maging ang suggestions at mga comments. Lahat ng mga nasipat ng mga mata niya. Lahat ng mga nakikita ng mga mata niya. Ini-lagay niyang maigi. Isa-isa. Walang labis at walang kukulangin. Isi-nunod-sunod niya lahat ng mga dapat na malaman ni Amanda sa kanyang ginawa.

Pakiramdam niya habang sa pagsulat niya para na rin siya mismo ang nagsasalita. Kung paano siya magpaliwanag sa mga client niya sa Paris ganun ang ginawa niyang pag-e-explaine sa nais ni Amanda makuha sa kanya.

Ano 'to? natawa siyang bigla. Bigla tuloy may pumasok sa isipan niya at binalikan niya.

*****

“Babe, ano 'to?" makulit na pagkakatanong ni Marco habang turo ng isang daliri niya ang isang maliit na hindi mapapansin ng kahit sino kung hindi matitigan.

Tiningnan niya mabuti ang sketch ni Amanda sa isang mga drawing nito. Inilagay muna nito sa isang blank paper matapos saka niya nalang inilipat at ginagawa ng blue print. Ipapasa ni Amanda ang hawak niya sa professor. Isang project ito ni Amanda mula sa Prof nila sa school department nila sa architectural department.

Dahil si Amanda ang siyang may matataas na marka palagi sa klase at isa sa mga magagaling na architect student sa school nila. Nakiusap ang prof niya na gawan siya ng blue print ng bahay na ipapagawa niya at ireregalo sa fiance nito. Ikakasal na rin kasi ang prof niya na si Mr. Tiago. May kaedaran lang ng bahagya kila Amanda at Marco.

Isang architecture professor. Kaya lang ang sabi niya kay Amanda. Ang gusto niya si Amanda ang gumawa ng sketch ng bahay niya na pangarap nila ng fiance nila. Mas mahusay raw kasi si Amanda kung ipapantay sa kanya. Very talented raw si Amanda compared sa karamihan ng mga estudyante sa school nila. Tapos ang gusto ng professor ni Amanda.

Si Marco ang magtatayo ng kanyang bahay. Dahil sa kilala rin nito si Marco na kasintahan ni Amanda. At dahil sa talino at very talented rin si Marco nakakaangat sa maraming estudyante. Kinausap ni Professor Tiago sina Marco at Amanda. Pumayag naman ang dalawa. Na sila ang tutulong at magtatayo ng bahay para sa professor ni Amanda at sa fiance nito.

Sikat na sikat si Marco sa buong campus. Kinaiinggitan ng marami. “Eto na naman ang favorite student ni Miss tekla." sigaw na pahayag ng isang lalaki. Nag-sabitatawag ng mga makakasama. Hindi sila pinakawalan ng mga ito. Lahat mga nag-sisikumpol sa paligid. Nakita ng mga mata niti at hindi niya pa