น้ำแกงหอมกรุ่นรสชาติกลมกล่อมถูกฮัวจื่อเวยจัดการลงท้องไปภายในเวลาไม่กี่อึดใจ สามสี่วันมานี้นางได้แต่นอนซมอยู่บนเตียงด้วยพิษไข้ สาเหตุก็เพราะนางปล่อยให้ตัวเองเปียกปอนอยู่เป็นนานสองนานในงานเลี้ยงชมบุปผาเมื่อก่อนหน้านี้
“เป็นอย่างไรบ้าง?” หลานหลีเกอนั่งเฝ้าอีกฝ่ายดื่มน้ำแกงจนหมด เมื่อฮัวจื่อเวยดื่มหมดจึงได้เอ่ยถามขึ้น
น้ำแกงถ้วยนี้ถูกปรุงมาจากรสชาติที่นางชอบ มีรสหวานหอม เมื่อดื่มลงไปแล้วช่วยให้ชุ่มคอ ชาติก่อนเวลานางเป็นไข้ มารดาก็มักจะเคี่ยวน้ำแกงนี้มาให้นางดื่ม ทว่ารสมือของมารดาในชาติก่อนจะเน้นหนักไปทางเค็ม ด้วยเพราะฮัวหยุนเซี่ยนั้นชอบกินรสเค็ม มารดาที่ชอบทำอาหารเอาใจบิดาจึงติดการปรุงอาหารรสเค็ม
ทว่าเถาลี่อิงมารดาของนางในชาตินี้มีพรสวรรค์ในการปรุงอาหารมากกว่า นางไม่ชอบอาหารรสจัด ยิ่งรสเค็มยิ่งกินไม่ค่อยได้ น้ำแกงนี้จึงถูกมารดาเติมน้ำผึ้งใส่ลงไป รสชาติจึงทั้งหวานทั้งหอมและยังดื่มง่าย
“อร่อ
