Chapter 37

1146 Words

Alixane POV Marahan akong napamulat ng mata. Pakiramdam ko kasi may nakatingin na naman sa ‘kin. Pero imposible yun dahil alam kong mas hinigpitan ni Brian ang security sa loob at labas ng rest house. Sino kaya ang gagawa non? Wala din naman akong kilala na pwedeng gawin yun. Blanko ang expression ng mukha ko nang makita ko si Brian sa tabi ko. Tulog na tulog s’ya at nakayuko lang sa upuan. Ramdam ko ang sakit ng kalamnan ko kanina ng mahulog ako sa kama. Napalingon ako sa side ko at may nakita akong puting papel na nakatupi. Dahan-dahan kong kinuha ‘yon at binuklat ko para malaman kung ano ang nakasulat. “Magpagaling ka, hindi na kita hahayaang masaktan ulit.”                    -M.N Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa ko. Kasabay ang kaba na naramdaman ko. Sino ang sumulat nito? Para s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD