ดอกฟ้าของพ่อค้าพิภู

บทที่7) เด็กดื้อต้องโดนอะไร

"คนที่ดื้อคือบังอรต่างหาก ไปยิ้มให้เด็กพวกนั้นทำไม" พิภูตอบกลับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงที่ยังคงความห้วนเอาไว้ในรูปประโยค เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นอะไรไป รู้แค่ว่าใครก็ตามที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นนอกจากเขา เขาไม่ชอบหมดทุกคน...

"ทำไม ก็บังอรจะยิ้ม" เสียงหวานนั้นเอ่ยอย่างทะเล้นก่อนจะฉีกยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อพอที่จะสัมผัสได้ว่าเธอและเขานั้นกำลังรู้สึกเช่นเดียวกัน

"ไม่ให้ยิ้ม พี่ภูไม่ชอบ"

"จะยิ้ม แล้วจะทำไม" เธอชอบเหลือเกินเวลาที่ได้เห็นว่าเขากำลังแสดงออกมาให้เห็นว่าหวงห่วงเธอมากแค่ไหน หากไม่ติดว่าเธอเป็นผู้หญิงก็คงไม่พ้นที่เธอจะเป็นฝ่ายเข้าไปขย้ำเขาลงท้องเสียก่อนแล้ว

เขาน่ารัก ใสซื่อ และเธอจะไม่มีวันยอมให้เขาตกไปเป็นของใคร เพราะเขาคือคนของเธอ...

"บังอร เดี๋ยวจะโดน" พิภูว่าอย่าเริ่มที่จะรู้สึกอยากจะครอบครองหัวใจและร่างกายของเธอไว้เพียงผู้เดียว

อย่างนี้หรือเปล่านะที่พิ้งค์เพิร์ล น้องสาวของเขาเรียกว่าหวง แต่..เขากับบังอรไม่ได้เป็นอะไรกันนี่นา แล้วแบบนี้เขาพอที่จะมีสิทธิ์หวงเธอได้หรือเปล่านะ...

"รับอะไรดีคะพี่ชาย อื้อ..

จุ๊บ!

"ห้ามยิ้มนะพี่ภูหวง" แขนแกร่งรวบคอระหงเข้าหาตัวก่อนจะประทับริมฝีปากหยักหนาลงบนปากกระจับนุ่มนิ่มนั้นอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

"บังอรแค่ล้อเล่น ไม่มีใครมาสักหน่อย"

สองแก้มนวลแดงเรื่อไปจนถึงใบหูเล็กด้วยความเขินอาย เสียดายอยู่ไม่น้อยที่เขารีบถอดถอนริมฝีปากออกไป เธอไม่แน่ใจว่าที่ผ่านมาจะมีใครเคยได้ชิมบ้างไหมแต่ปากของเขาหวานยิ่งกว่าน้ำตาลน้ำผึ้งเอาเสียอีก

เธอชักจะติดใจเขาขึ้นมาเสียแล้วสิ อารมณ์ค้างด้วย ทำอย่างไรดีละทีนี้...

"อ๊ะ! พี่ภูคะแมวที่ไหนไม่รู้วิ่งเข้าไปในห้องลองเสื้อผ้าค่ะ" เพราะพิภูเป็นคนซื่อ เขาจึงตามคนมากแผนการณ์อย่างบังอรไม่เคยเท่าทันเสียที เพราะเพียงแค่ได้ยินบังอรร้องบอกมาแบบนั้นเขาก็รีบวิ่งไปดูในห้องลองเสื้อผ้าในทันทีด้วยกลัวว่าแมวที่หญิงสาวว่าจะไปฉี่ทิ้งกลิ่นเหม็นฉุนเอาไว้นั่นเอง

"เสร็จบังอร" นิ้วเรียวดีดเข้าหากันดังเป๊าะก่อนจะคว้ากระดานไวท์บอร์ดอันเล็กขึ้นมาขีดเขียนและวางเอาไว้บนโต๊ะ โดยที่ไม่ลืมที่จะเก็บตะกร้าเงินเอาไว้ให้มิดชิดด้วย

"พี่พิภูจะต้องเป็นของบังอรคนเดียว" เสียงหวานนั่นเอ่ยกับตัวเองอย่างหมายมั่นก่อนจะรีบก้าวขาฉับๆ ตามพิภูเข้าไปในห้องลองเสื้ออย่างรีบร้อน

"สงสัยมันจะออกไปแล้วครับบัง...

พลั่ก!

"เป็นของบังอรนะคะคนดี" บังอรออกแรงผลักร่างสูงใหญ่นั้นเบาๆจนพิภูที่ไม่ทันตั้งตัวเซถลาลงบนกองเสื้อผ้าที่อยู่ด้านหลัง

"บัง...บังอร"

"จ๋า" บังอรขานรับเสียงหวานก่อนจะทรุดตัวลงและค่อยๆคลานเขาไปหาร่างใหญ่ที่กำลังหายใจหอบหนักเพราะความตื่นเต้นระคนประหม่า

"ตรงนี้ของพี่ภูมันแข็งแล้วนะ" บังอรใช้ฝ่ามือลูบไล้ความเป็นชายของคนใต้อาณัติผ่านกางเกงสแลคสีดำนั้นอย่างแผ่วเบา

"บังอร ซี๊ด.. อย่าลูบแบบนั้น พี่ภู..พี่ภูไม่ไหว"

"บังอรจะช่วยพี่เอง" ปลายนิ้วมือเลื่อนไปปลดเข็มขัดออก และค่อยๆ ปลดกระดุมกางเกงออกไปตามลำดับ ก่อนจะออกแรงถลกกางเกงลงไปพักอยู่ตรงช่วงหน้าขาแกร่งของชายหนุ่ม จนเผยให้เห็นความเป็นชาติชายลำใหญ่ยาวที่ผงาดขึ้นมาท้าท้ายสายตาของหญิงสาว

"ใหญ่จังพี่ภู บังอรขออมได้ไหม บังอรอมเป็นนะ" ไม่รอให้เจ้าของลำแกร่งอนุญาตบังอรก็เลื่อนขึ้นชักรูดลำแกร่งนั้นขึ้นลงด้วยจังหวะนิ่มนวลชวนให้คนพี่ครางสยิวด้วยความสาดเสียว

"อ๊า บังอร พี่เป็นอะไร ไม่...รู้" ความรู้สึกแปลกใหม่ค่อยๆคืบคลานเข้ามาปกคลุมไปทั่วทั้งสรรพางค์กายของชายชาตรี มันวูบโหวง วูบวาบอยู่ตรงช่องท้องอย่างที่เขาเองก็อธิบายออกมาไม่ได้

เขารู้เพียงแต่ว่าความรู้สึกแบบนี้...มันสุดยอดไปเลย...

บังอรค่อยๆ ใช้ปากเล็กๆ นั้นกลืนกินลำใหญ่ยาวที่อยู่ตรงหน้าไปทีละนิดกระทั่งสุดปลายทาง หัวทุยเล็กค่อยๆผงกขึ้นพร้อมด้วยริมฝีปากที่ครูดท่อนเนื้อแข็งขืนขึ้นมาจนสุดปลาย ก่อนจะกดหัวลงไปจนสุดปลายทางอีกครั้งคล้ายว่ามากประสบการณ์ ทั้งที่สิ่งที่กำลังทำอยู่นี้คือครั้งแรกในชีวิตของเธอ

"อ๊า บังอร" แผ่นหลังหนาถึงกับทิ้งลงบนกองผ้าพะเนินที่อยู่ด้านหลังด้วยความอ่อนระทวย พร้อมด้วยใบหน้าหล่อที่เชิดรั้นขึ้นอย่างระบายความเสียว

"จ๋า" บังอรครางรับชายในดวงใจเสียหวานขณะกำลังใช้เรียวลิ้นเล็กเลียเล็มตรงหัวบานหยักใหญ่นั้นอย่างแผ่วเบา ทำเอาชายชาตรีที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์ทางเพศมาก่อนถึงกับร่ำร้องออกมาจนไม่เป็นภาษา

"บังอร พี่แน่นๆ มันแน่นๆ วูบวาบยังไงไม่รู้" เมื่อได้ยินดังนั้นบังอรจึงรีบผละออกมาจากหัวบานหยักนั้นและใช้ริมฝีปากครอบครองทั้งลำใหญ่นั้นอีกครั้ง พร้อมด้วยกดหัวขึ้นลงตามจังหวะที่ตัวเองถนัด ไม่นานนักเชื้อพันธุ์สีขาวขุ่นก็พุ่งทะยานเข้าสู่ลำคอระหงจนหญิงสาวรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่กำลังไล่ลู่ลงไปในช่องท้องของเธอ

"อ๊า โอ้ว!" พิภูร้องครวญครางออกมาดังลั่นด้วยความรู้สึกราวกับว่าได้โบยบินขึ้นสู่สวรรค์ชั้นฟ้า มือหนาใหญ่เลื่อนมาลูบหัวทุยเล็กนั้นเบาๆด้วยความรู้สึกเอ็นดู

"บังอร"

"จ๋า" บังอรครางรับเสียงหวานก่อนจะแหงนหน้าขึ้นมองแล้วพบว่าความเป็นชายแท่งใหญ่ยาวนั้นมันเริ่มผงาดตึงขึ้นมาอีกแล้ว

"พี่แน่นขึ้นมาอีกแล้ว ทำยังไงดี" พิภูเอ่ยถามอย่างใสซื่อในขณะที่บังอรได้แต่หน้าแดงซ่านด้วยความประหม่า นี่เธอต้องจัดการเองทั้งหมดในครั้งแรกของเขาและเธอจริงๆนะหรือ...

"พี่ภูดูดนมเป็นไหมคะ?" บังอรค่อยๆถอดเสื้อของตัวเองออกทำให้พิภูที่ได้เห็นเนื้อเนินอกสาวขาวอวบอั๋นนั้นถึงกับใจเต้นโครมครามด้วยความรู้สึกฮึกเหิมที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน

"พี่ดูดไม่เป็น" ใบหน้าหล่อก้มลงต่ำอย่างรู้สึกเขินนิดหน่อยที่จะต้องบอกเรื่องนี้กับบังอร

"พี่ไม่เคย"

"งั้นอ้าปากค่ะ บังอรจะป้อน"

กรี๊ดทุกคน เขากินกันแล้ว🥰🤣