ดอกฟ้าของพ่อค้าพิภู

บทที่8) ม้าตัวนี้บังอรมีสิทธิ์ขี่ได้คนเดียว

"งั้นอ้าปากค่ะ บังอรจะป้อน" ร่างระหงยืดตัวขึ้นเต็มความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ก่อนจะค่อยๆถลกกางเกงฮานาโกะและแพนตี้ตัวจิ๋วของตัวเองจนมันหลุดหลุ่ยมากองรวมกันอยู่ที่ปลายเท้าสวย เผยให้เห็นสามเหลี่ยมทองคำสีขาวสะอาดที่มีไรขนสีน้ำตาลอ่อนปกคลุมเอาไว้พอร่ำไร เนินอวบอูมนั้นปิดสนิทหากแต่กลับเปียกแฉะไปด้วยน้ำขาวใสแห่งความปรารถนาที่หลั่งไหลลงมาอย่างไม่ขาดสาย

"บังอรสวยไหมคะ" บังอรทิ้งตัวลงนอนข้างๆ พิภูก่อนจะตะแคงเข้าหาชายหนุ่มที่กำลังพลิกตัวมาหาเธอเช่นเดียวกัน

"สวย บังอรสวย สวยไปหมดเลย" เชื่อแล้วว่าเธอเป็นลูกคุณหนู ผิวพรรณของเธอนั้นดูดีมีราศรีไปทุกอณูในร่างกายสาว เต้ากลมใหญ่นั้นก็มีเม็ดสีแดงขนาดเท่าลูกปัดที่เพิ่มความเซ็กซี่ให้กับหญิงสาวเป็นเท่าตัว ยิ่งความเป็นหญิงระหว่างขาเรียวนั้นยิ่งสวย

เขาถึงกล้าพูดได้ยังไงละว่า...บังอรสวยไปหมด

"เป็นของพี่ได้ไหมบังอร" พิภูว่าอย่างเริ่มรู้สึกหวงแหนไม่อยากให้ใครได้เชยชมความงามนี้นอกจากเขาเพียงคนเดียว

"เป็นของพี่ คนที่ธรรมดาคนนี้ ได้ไหม"

"บังอรพร้อมจะเป็นของพี่ค่ะ" บังอรเผยยิ้มหวานก่อนจะบดเบียดเนินอกเข้าหาริมฝีปากหยักใหญ่นั้นด้วยความรู้สึกรัญจวน

จ๊วบ!

"อ๊า" บังอรครวญครางออกมาดังลั่นเมื่อพิภูครอบงำจุดยอดอกของเธอเอาไว้ด้วยริมฝีปากอันร้อนผ่าวนั้น แม้จะดูเงอะงะอยู่ในทีหากแต่เขาก็ทำให้เธอมีความสุขจนแทบจะสำลักความเสียวสวาทตาย

"อย่างนั้นแหละค่ะพี่ภูจ๋า อ๊า" บังอรเอ่ยปากชมคนที่เริ่มเป็นงาน ปลายลิ้นใหญ่นั้นกระหวัดขึ้นลงอย่างหยอกล้อเม็ดทับทิมนั้นที่กำลังสู้ลิ้นเขาจนแข็งเป็นไต มืออีกข้างขยำเข้ากับอกอวบที่ยังคงว่างเว้นก่อนจะใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บดบี้เม็ดลูกปัดนั้นอย่างเมามัน

"อื้อ พี่ภู บังอรเสียว" ดวงตาหวานฉ่ำปรือมองคนที่กำลังดูดดึงเม็ดลูกปัดของตนอย่างมูมมาม

เธอรู้สึกดี รู้สึกดีมากมายเหลือเกิน...

"บังอรไม่ไหว" สัญชาตญาณของหญิงสาวชี้ทางให้เธอเลื่อนมือลงไปลูบไล้ความสาวของตัวเอง นิ้วเรียวเล็กนั้นค่อยๆลูบขึ้นลงอยู่ตรงติ่งสวย หากแต่ก็ยังไม่มีความกล้าพอที่จะส่งมันเข้าไปทักทายโพรงที่ฉ่ำไปด้วยน้ำรักของตัวเอง

"พี่ภูพึ่งเคยทำเป็นครั้งแรก อาจจะไม่ค่อยถนัด" พิภูว่าอย่างเขินอายก่อนจะเลื่อนตัวมาอยู่ในท่านั่งและค่อยๆ ใช้แขนดันขาเรียวสวยนั้นให้ออกห่างเป็นรูปตัวเอ็ม

"บังอร มันจะเข้าไปได้จริงๆใช่ไหม" พิภูเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจพร้อมด้วยใบหน้าหล่อที่บิดเบี้ยวเหยเกด้วยความปวดหนึบตรงส่วนหัวที่โดนความเป็นหญิงดูดดึงมันเอาไว้

"พี่ภู บังอรเจ็บ" บังอรรู้สึกเจ็บปวดจนน้ำตาไหลออกมา แต่มาถึงขั้นนี้แล้วเธอจะไม่มีทางถอยกลับไปเด็ดขาด ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าวันนี้เขาจะต้องเป็นของเธอ และเธอก็จะกลายเป็นของเขา

เธอไม่ยอมเสียเที่ยวหรอก...

"พอก่อนไหมบังอร พี่กลัวบังอรเจ็บ" หัวใจแกร่งอ่อนยวบยาบเมื่อได้เห็นน้ำตาบนใบหน้าของบังอร ก่อนจะตัดสินใจถอดถอนแก่นกายปลายหัวที่พึ่งเข้าไปช่องทางรักได้เพียงนิดออกมาจากตัวของบังอร

"อ๊า บังอรอย่าดื้อ"

"อื้อ บังอรจะเอา บังอรจะเอาพี่ภูให้ได้" หากแต่บังอรกลับไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น สองแขนจึงยกชันขึ้นนั่งในท่าเดียวกับชายหนุ่มและค่อยๆกระเถิบเข้าหาแก่นกายอันยักษ์ใหญ่นั้น เธอใช้มือชักรูดมันอยู่สองสามครั้งและนำมาจ่อตรงปากทางแห่งรักก่อนจะสวมกอดเอวแกร่งนั้นเอาไว้แน่นและกระแทกตัวเองเข้าหามังกรทองยักษ์ใหญ่นั้นจนสุดลำในคราเดียว

"บังอร พี่แน่น พี่แน่นอีกแล้ว" พิภูซู้ดปากเสียงดังด้วยความสยิว เอวแกร่งค่อยๆลองขยับด้วยจังหวะฝึกหัดหากแต่มันกลับทำให้บังอรร้องออกมาจนไม่เป็นภาษา

"อ๊าพี่ภู เก่งมากค่ะ อย่างนั้นแหละค่ะใส่เข้ามาแรงๆเลยค่ะ"

"พี่กลัวบังอรเจ็บ" แม้ปากจะพูดอย่างนั้นแต่เอวแกร่งกลับสอบเข้าออกถี่รัวขึ้นอย่างเริ่มที่จะเรียนรู้ได้บ้างแล้วว่า...

ยิ่งเร็ว ยิ่งแรง มันก็ยิ่งเสียว เร็วแรงเท่าไหร่ก็ยิ่งเสียวเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น...

"อ๊า พี่ภูขา พี่ภูขาของน้องบังอร ใหญ่ยาวดีจังพี่ภูขา" บังอรร้องครางดังลั่นอย่างลืมคิดไปเสียสนิทว่าในตอนนี้ทั้งคู่กำลังร่วมหลับนอนกันอยู่ในห้องลองเสื้อของร้านพิภู

"บังอรก็แน่นจนพี่เสียวไปทั้งลำแล้วบังอรจ๋า เมียรักของพี่ อ๊า"

"อื้อ เรียกเมียอีกได้ไหม บังอรอยากได้ยิน"

เสร็จจากตรงนี้แล้วจดทะเบียนสมรสเลยได้ไหม เขาลีลาเอวติดไฟแบบนี้เธอกลัวว่าใครจะมาแย่งชิงเขาไป

"เมียจ๋า ผัวเสียว อื้อ! บังอรทำไมมันดีอย่างนี้ พี่ภูเสียว" ลำแกร่งคัดแน่นอย่างพร้อมที่จะระบายความต้องการ ขณะที่ร่องรักก็ขมิบเข้าหาแท่งใหญ่นั้นถี่ๆ อย่างกำลังจะโบยบินขึ้นไปสู่สรวงสวรรค์เช่นเดียวกันกับเขา

"พี่ภูบังอร อื้อ" ใบหน้าสวยสะบัดไปมาเพื่อระบายความเสียวกระสัน จังหวะนี้นี่เองที่เธอรู้สึกถึงมวลผีเสื้อนับร้อยพันกำลังล่องลอยอยู่ในท้องของเธอ

"พี่ภูขอแรงๆนะ ยิ่งแรงมันก็ยิ่งเสียวไม่รู้ทำไม อ๊า"

ไม่รอให้หญิงสาวอนุญาติกายแกร่งก็ถาโถมเข้าใส่ช่องทางรักนั้นอย่างรุนแรงจนหน้าอกสาวกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทก เสียงเอ็นกระทบเนื้อดังขึ้นสนั่นเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนน้ำเชื้อของความเป็นชายและความต้องการสีใสจากกายสาวจะทะลักเข้าใส่กันจนเกิดเป็นละอองใสที่ลอยฟุ้งอยูุระหว่างสองกายนั้นที่ยังคงติดกันแน่นหนึบจนแทบจะเป็นคนเดียวกัน

"อ๊า พี่รักบังอร"

"พี่ภู..." แม้จะเหนื่อยจนแทบจะสลบไปเพราะความเพลียแต่เธอก็ยังเลือกที่จะถลาเข้าไปกอดพิภูหลังจากที่ได้ยินเขาเอ่ยบอกคำนั้นกับเธอ

ดีใจเหลือเกินที่เราสองคนใจตรงกัน...

ถ้าหากใครไม่อยากให้พิภูกับน้องบังอรมีดราม่าก็มาเอาไอ้ฮั่นพ่อของบังอรไปเก็บล่วงหน้าได้เลยนะฮะ เพราะมันนั่นแหละคือตัวตั้งตัวตีของความดราม่าทั้งสิ้นปวง🤣🥰😭