Chapter 16
1257 Words
"You know I will not give you my Empire."
"Yes. Because your skull is thick." Sagot ko sa Emperador kaya siya bahagyang natawa.
"Ok, so as I was saying, I will secure the end of my Empire and you will do yours, right?" Sambit niya atsaka tumingin sa labas ng kastilyo.
Nagpunta siya dito sa aking Emperyo dahil sa usapang gagawin namin. Nandito kami ngayon sa kastilyong inayos ng mga witches.
Ang kastilyong ito'y para sa mga Emperador at Emperatris lamang. Higit na mas malaki at mas magarbo ang itsura nito kaysa sa mga kastilyo ng mga Hari at Reyna.
Pinili kong itayo ang aking kastilyo sa kaharian ng Ceba dahil ito ang dulo. Kung sa kahariang Bravilya kasi'y katabi lamang non ang Emperyo ng Orchian at alam kong hindi gagawa ang Emperador na kaharap ko ngayon ng ano mang pagaawayan namin dahil kailangan namin ang isa't isa.
"May mga butas ba sa iyong Emperyo na maaring malusutan ng mga kalaban?" Bigla kong tanong kaya siya humarap saakin at inilagay ang dalawang palad sa lamesa.
"Sand. I need sand." Aniya.
Inutusan ko ang mga tagapag silbi kaya rin sila nag abot saamin ng napakaraming buhangin. Binuhos niya ito sa lamesa at nagsulat ng mga bilog na sa tingin ko'y parang mapa.
"My Empire has eight kingdoms. Kingdom one, two, three, and so on till kingdom eight." Pag uumpisa niya.
"Kingdom one, four and six sank many years ago because of a catastrophe that happened before. If you saw those places that's surrounding a thick smoke, those are the kingdoms that sank."
"To answer your question, yes, there's a hole that might put us in a grave danger. Yours?"
"Yeah."
"What kingdom? Where is it?"
"Xenia. After your Empire, Kingdom of Bravilya here, and next is Xenia." Pagturo ko rin sa mga sinulat ko sa buhangin.
"Bravilya here. Xenia, Voreen and Ceba." Paglinaw ko kaya siya tumango.
"Mine is Kingdom Seven. Here." Pagturo niya kaya kami napatingin sa isa't isa.
Halos magkalapit lamang ang kahariang may butas saamin.
"Kahit maglagay tayo ng sekyuridad sa dulo ng ating Emperyo, madadali tayo dito sa dalawang ito. Halos magkalapit lang sila." Wika niya. Nabalot kami ng maikling katahimikan bago ulit siya magsalita.
"Here is Mantriv Empire." Pag turo niya sa kahong ginawa niya.
"This is the border between Mantriv and Orchian. This is called, Nabu." Turo niya ulit.
"After my Empire, there's a border again. This is called Piox. After Piox, your Empire Quindoma. And this one is Roes, border between Quindoma and Strevioa."
"I get it. Fast forward." Sambit ko. Naintindihan ko naman na ang mga ito dahil sa mga sinabi ni James noon.
"Wait. Look here."
"If these two kingdoms are here, look at its opposite." Pagturo niya sa kahariang Xenia at Seven.
"Ympra has a fifteen percent more likely to attack my Empire, while Wintrayada is thirty percent. Umeria, on the other hand, has a fifty five percent."
"On your Empire in Xenia Kingdom. Wintrayada has a fifteen percent, Strevioa has thirty because it's quite far from this Kingdom, Umeria got the highest percentage on attacking you." Paliwanag niya kaya ako bahagyang tumango.
"It make sense. Because Umera Empire is where werewolves are living. Mayroon silang mga butas na nakakonekta sa iba't ibang parte ng kanilang lugar."
"At least we know who's more likely to pass through that."
"Okay. Fast forward again." Aniko ulit.
"Do you see the pattern? It's a circle. Ang mga Emperyo ay nakapalibot sa kaharian ng namumuno sa mundong ito."
"How about the other side? Ano ang nandiyan. Kung ang nasa loob ng bilog ay kaharian, ano ang nasa labas?"
"It's a never ending smoke. It's like a barrier between something." Tugon niya kaya ako napahawak sa lamesa katulad ng ginawa niya kanina.
"A barrier between something? What something is that?"
"I don't know. Maybe a new world? Dimension? Who knows? Walang sino man ang nakapasok doon."
"You know what, instead of arousing your curiousity about that, put your attention on our Empire." Wika niya nang mapansing nakatitig lamang ako sa kaniyang sinulat sa buhangin.
"Hindi nila inaalis ang mahikang nakaharang dahil ninanakawan nila tayo."
"I know. That's why I also came here to talk about how are we gonna break those thing."
Hindi ko na naharap ang hanapin kung sino ang makakaalis ng harang dahil sa nangyari. Pinaplano ko lang ito noong mga nakaraang linggo pag alis nila tita Clara.
"I don't know where to find who can break the hindrances. You, do you have an idea?"
"Yes. I think I'm gonna take care of those but..." sinadya niya itong putulin atsaka ako tinignan.
"Makakaalis lang ako kung may papasok na kalaban. But I can't just leave my Empire."
"Then why won't you give it to the person you can trust?"
"It's not that easy. Ang kailangan ng makakapag alis ng harang ay ang may mataas na posisyon."
"Okay? What do you need? I'm willing to help because my Empire is included to the task you were about to do." Aniko. Nagpakawala naman siya ng malalim na paghinga atsaka tumingin sa buhangin na parang nagiisip ng napakalalim.
"It's not f*****g easy. It takes about a day three or four to reach my destination." Aniya kaya rin ako napa buntong hininga.
Mahirap nga ito. Ilang minuto pa lang na pag iwan sa Emperyo ay gulo na ang mangyayari lalo na sa kalagayan namin ngayon. Masyado kaming naagrabya.
"Ang paglabas pa lang ng aking Emperyo ay parang ako na mismo ang lumapit sa kaharian ni kamatayan. Alam mo namang marami ang gustong pumatay saatin." Wika niya kaya ako tumango ng bahagya.
"Lalo na't sa labas ng ating Emperyo ako pupunta, mas maraming nagnanais na ako'y patayin. Para mapasakanila ang aking nasasakupan. You know I will never do that." Sabi niya kaya ulit ako tumango.
Nabalot kami ng ilang momentong katahimikan bago siya bumuntong hininga. May kung ano ano pa siyang sinulat sa buhangin bago mag salita.
"Hindi ako buong loob na sumasang-ayon ngunit ito lamang ang paraang alam ko." Sambit niya habang patuloy parin sa pagsulat.
"I'll entrust you my Empire. While I'm gone, protect them. Protect my people. Do this for the sake of our Empire." Aniya atsaka ako tinignan diretso saaking mga mata.
"You can count on me. But make sure to do your task. Dapat sa pagbalik mo'y wala na ang mga ito."
"You can count on me." Sagot niya kaya kami bahagyang ngumiti sa isa't isa.
"Back to our topic before. How do we handle those holes?" Tanong niya kaya ako hindi agad nakasagot.
"If they can make a hindrances to our Empire... we can make it also, right?"
"Possible if we have someone who can."
"'Yan ang kailangan nating alamin." Aniko.
"Magpupunta ka naman sa naglagay ng harang, bakit hindi ka humiling sakaniya?" Bigla kong tanong.
"It's not easy. I will try to convince him or her to make a barrier. Pero huwag kang aasa dahil hindi sila nakaupo saating mga palad. They will betray their own kind for us, their opponents... you think they will do that easily?" Tugon niya.
"Let's go get their payment."
"Let's show them a real and fair war." Aniya rin kaya namin pinag dikit ang alak na aming iniinom. Pagkainom ko nito'y para itong mainit at may mga tusok na likidong dumaloy saaking lalamunan.
"Ako ay tutuloy na. Maraming salamat."
"Maraming salamat din." Sagot ko.
Pagkaalis niya'y naisuka ko ang alak na ininom ko.
"I guess my body is not into alcohol." Wala sa sarili kong sabi nang mapunas ang aking labi.
- Writer
