ร่างเล็กของน้ำรินปีนป่ายขึ้นมานั่งบนตักของชายหนุ่มก่อนเธอจะค่อย ๆ โน้มหน้าเข้าไปเพื่อจูบเขา ในคราแรกหญิงสาวคาดการณ์เอาไว้ว่ารามคงเบี่ยงหลบหรือไม่อาจจะเหวี่ยงเธอลงพื้น แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลยเมื่อเขาจับกระชับเอวบางไว้แน่นกว่าเดิม
“จะทำอะไร”
“ขอจูบหน่อย” น้ำรินเอ่ยอย่างออดอ้อน รามมองเธออย่างพิจารณาก่อนโน้มหน้าลงไปหาคนตัวเล็ก
“อื้ม” สองคนประกบจูบปากกันอย่างดูดดื่ม รามลืมทุกอย่างไปหมดสิ้น ลืมแม้กระทั่งว่าตัวเขาเองยืนยันกับแฟนสาวที่บอกว่ารักนักรักหนาจะไม่ยอมมีอะไรด้วยเพื่อไม่ต้องการให้ระหว่างทั้งสองมีความสกปรกของน้ำรินติดตัว แต่ตอนนี้กลายเป็นเขาเองที่ยินยอมแปดเปื้อนเรื่องที่ตนเอ่ยเอาไว้
“ยกเอวขึ้น” เมื่อผละตัวออกจากกัน หญิงสาวมองเขาตาเยิ้ม รามออกคำสั่งและน้ำรินเองก็ทำตามอย่างว่าง่ายด้วยความเต็มใจ เธอตัดสินใจแล้วว่าจะยอมเป็นของเขา ให้เขาเป็นผู้ชายคนแรกแม้สุดท้ายแล้วไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่สัมผ
