Kabanata 7: Gusto kita, matagal na!
1656 Words
"Sa iba niyo na lang po ialok 'yan, Senyorito. Hindi po ako interesado dahil bata pa po ako at pag-aaral po ang nasa isip ko sa ngayon." Humakbang ako patalikod dahil masyado siyang malapit sa akin. Naduduling na ako kung sa mukha niya ba ako titingin o sa matipuno niyang dibdib o kaya naman ay sa abs niya na tila natutukso ako na haplusin. Mawawala talaga ako sa katinuan kapag ganitong sobrang lapit ko sa kanya.
Bakit kasi hindi siya magdamit? Menor de edad pa ang kaharap niya at naeeskandalo ang mga mata ko sa hubad niyang katawan.
"You're the one I like, Farrah. Why are you pushing me to others?" sabi niya na may konting galit sa kanyang tono.
Shocked naman ako sa kanyang naging pahayag. Akala ko trip lang niya na makipagrelasyon sa akin kaya inaalok niya ako ngunit bakit ngayon sinasabi niya na ako lang ang gusto niya?
"S-Senyorito, baka nabibigla lang po kayo sa sinasabi ninyo sa akin. Marami pong magaganda riyan, sa iba na lang po kayo magsabi. Pag-aaral ko po talaga ang priority ko sa ngayon."
Wala pa sa isip ko ang pakikipagnobyo. Marami ang nagpapahaging sa akin sa eskwelahan pero ni isa man sa kanila ay hindi pinalad na mapalapit sa akin. Takot akong makipagrelasyon dahil isang halimbawa ng wasak na pamilya ang pamilya namin. Tingin ko, lolokohin din ako, tingin ko wawarakin din ang puso ko.
Kaya itong si Senyorito Devin, hindi ito makakaisa sa akin. Alam ko ang mga galawan niya, hindi uubra sa akin ang matatamis niyang salita dahil may pangako ako sa aking sarili. Hindi ako mahuhulog kahit kanino man, kahit sa kanya hangga't hindi ako nakakatapos ng pag-aaral, hangga't hindi ko nakakamit ang lahat ng pangarap ko para sa amin ni Nanay.
Kaya lang, paano ko kaya siya iiwasan kung kusa siyang lumalapit sa akin. Na para bang isa siyang stalker na bawat galaw ko ay alam niya. Tapos, problema ko pa itong pagiging lutang ko talaga kapag nasa malapit siya. Sinusubukan ko naman na pakalmahin ang aking sarili, subalit kapag napatitig na ako sa mga mata niya, nawawala na talaga ako sa katinuan. Lalo na kapag ngumiti siya na tila makalaglag panty. Sumisikip ang aking paghinga at tila makakalas ang pwedeng makalas. Tapos idagdag pa na hubad-baro siya, umiinit ang pakiramdam ko. Ayaw kong makadama ng ganito lalo na at wala naman akong karanasan sa kung ano. Pero ewan ko ba sa sarili ko maraming senaryo sa utak ko na malaswa na kahit ayaw kong isipin ay pilit na nagsusumiksik sa utak ko. Kasalanan ito ni Senyorito Devin, bakit kasi siya nakahubad!
Naipilig ko ang ulo ko nang makita ko siyang humakbang ulit palapit sa akin. Tapos nakangisi na naman siya na ewan kung ano ang kanyang nginingisihan.
"Ayaw ko, ikaw ang gusto ko. Tsaka, matalino ka, Farrah. Kaya mong pagsabayin ang pag-ibig at pag-aaral," aniya na tumigil na sa paglapit, napansin yata niya na hindi ako komportable na masyado siyang malapit sa akin. "Tsaka hindi naman ako makakasagabal sa pag-aaral mo if ever maging tayo. I will give you time to study, kapag tapos ka na mag-aral sa mga aralin mo, saka naman tayo magkakaroon ng quality time."
Napahumindig ako sa sinabi niya. Quality time? Tse! Ayaw ko nga! Sa kama tinutukoy nito! Hays...ano pa nga ba?
"Ayaw ko po, Senyorito. Kung pwede lang po, huwag niyo na po akong pilitin. Hindi ko po maibibigay ang gusto ninyo at sana lubayan mo na ako. Ang prayoridad ko po talaga ay ang makatapos at bigyan ng magandang buhay ang Nanay ko."
Humakbang ako patungo sa ibang direksyon para makawala sa pagiging malapit ng aming mga katawan. Isang metro ang layo ko sa kanya at sinigurado ko na hindi na ako maapektuhan ng kung anong karisma na bumabalot sa awra niya kapag ganito ako kalayo.
"Ouch!" kunwa'y nasaktan na sabi niya. Humawak pa siya sa puso niya at nagkunwari na masakit ito. "Paano naman ako, Farrah? You're my priority in life, right now…"
Right now? Tss! Ibig sabihin, pwedeng magbago ang priority niya kapag sawa na siya sa akin. Shetttt! Ang saklap! Hay naku! Problema na niya ito! Basta ako, hindi ako papagoyo sa kanya!
"Pwes! Huwag niyo po akong i-priority, Senyorito."
"Tsk! Tsk!" umiiling na sabi niya. Umayos siya ng tayo at namaywang sa akin. "Ang tigas mo! Ang pakipot mo naman masyado, ano? Halata naman na natataranta ka naman kapag nasa malapit lang ako."
Tss! Wala ba akong karapatan na magpakipot? Tsaka hindi ako easy to get katulad ng mga nakilala niya. Baka gusto niyang ipaalala ko sa kanya na narito siya sa La Union at ang mga babae rito ay mahinhin at hindi basta-basta nagpapagoyo sa mga salita ng lalaki. Pwera na lang iyong makati talaga at sila pa mismo ang manliligaw sa lalaki.
"'Hindi po ako nagpapakipot! Sinasabi ko lang po ang totoo. Tsaka natataranta lang po ako dahil laging nasa isip ko na may binabalak kayong masama sa akin. Bigla na lang kasi kayong manghihila at pagkatapos ay magnanakaw ng halik!" asik ko. Napuno na ako sa kanya, nakalimutan ko ang katayuan namin sa buhay. Na amo ko siya at ako ay anak na hamak lang ng kanilang katulong!
Talagang magpapakipot ako kahit kanino, hindi lang sa kanya. Dapat maghirap ang kung sino man na makuha ang puso ko dahil kapag ako ang nagmahal, tunay at iisa lang ang iibigin ko. Hindi ko tutularan si Tatay na nakakita lang ng opportunity na umangat sa buhay, nakiapid na at kinalimutan kami. At itong hudas na kaharap ko, hindi siya exemption sa mga lalaking mahilig magpaiyak ng babae! Isa rin siyang salawahan alam ko.
"Sorry…I can't control myself not kissing you, sweetheart…ilang ta—f**k!" Natigil siya sa kanyang sinasabi at tumalikod sa akin habang patuloy na minumura ang kanyang sarili. Bahagyang kumunot naman ang noo ko at takang pinapakinggan ang pagmumura niya. May iba pa siyang sinasabi ngunit pinutol lang niya.
"Itigil niyo na po kung ano man ang binabalak ninyo sa akin, Senyorito. Maawa po kayo, ayaw ko pong masira ang kinabukasan ko kapag nahulog ako sa inyo. Libog lang po 'yan, ikiskis niyo na lang sa pader." Diniretsa ko na siya. Hindi na ako nagpaligoy-ligoy sa mga salita ko dahil alam kong libog lang ang nadarama niya sa akin kaya kunwa'y gusto niya ako kahit ang habol lang naman niya ay makaisa. Wala na ba siyang magoyo ngayon at ako naman ang trip niya? Tingin ko naman kahit hindi niya sabihin, luluhuran siya ng maraming babae.
"Damn it, Farrah! Hindi libog 'tong nadarama ko sa iyo! Gusto kita, matagal na!" Galit siyang humarap sa akin habang nanlilisik ang kanyang mga mata.
Takot na napaatras naman ako ngunit tinaasan ko lang siya ng kilay sa sinabi niya pagkatapos. Narinig ko na 'to kanina, wala na bang iba?
"Senyorito, ibahin naman ninyo ang linya niyo. Sinabi mo na 'yan kanina sa akin at sa tingin mo maniniwala ako?" Inipon ko ang tapang ko dahil gusto ko siyang barahin.
"I am just telling the truth, Farrah!" galit pa rin niyang sabi.
"At tingin niyo magogoyo ninyo ako sa salita niyong 'yan? Ilan na ba ang sinabihan mo ng ganyan? Pang-ilan ako?"
"f**k! Kung ayaw mong maniwala, 'di huwag!"
Hindi talaga! Gusto niya ako, matagal na? Sinong niloko ng lalaking 'to? Kailan lang naman siya umuwi, kailan lang siya lumalapit sa akin. Ang sabihin niya nalilibugan lang siya! Alam ko naman may angkin akong ganda ng mukha at mahubog na katawan kahit disisiyete anyos lang ako. Hindi ako mananalong muse sa eskwelahan namin kung hindi. Ito siguro ang kinatatakaman niya sa akin kaya ayaw niya akong lubayan.
"Kung wala na po kayong sasabihin, maaari na po ba akong umalis?" Hindi na ako komportable sa topic na 'to. Gusto ko ng makaalis sa harapan niya dahil baka may gawin na naman siyang masama sa akin kapag hindi pa ako umalis dito. Hindi raw libog, tss! Ano, love at first sight? Hay! Matagal ng bumenta ang mga ganitong linyahan. Linyahan ng mga gustong makaisa talaga!
"No! Stay here! Hindi pa tayo tapos mag-usap!"
"P-Pero, Senyorito...wala naman po tayong dapat pag-usapan."
"Mayroon...akala mo lang wala."
"Kung tungkol 'yan sa relasyon na ipinipilit ninyo at ang sinasabi ninyo na gusto ninyo ako, pasensiya na po...hindi niyo po ako mauuto, Senyorito."
"Then let me prove it to you, Farrah..."
"Tama na po, hindi rin po ako interesado kahit seryoso ka man o hindi."
"Liligawan kita para maniwala ka sa hangarin ko sa iyo."
"A-ano??? M-manliligaw ka?"
Ngumiti siya ng maluwag sa akin. "Yes, you heard it right, sweetheart. Liligawan kita hanggang sa mahulog ka na rin sa akin."
"Huwag niyo na pong subukan, masasayang lang ang effort ninyo."
Humakbang na ako patungo sa pintuan, wala ng patutunguhan ang usapan na 'to. Hindi pa rin ako papayag dahil wala talaga akong plano na mahulog sa patibong niya.
"Not so fast, sweetheart." Pigil niya sa braso ko. Natigil tuloy ako sa paghakbang at hindi sinasadyang napadikit ako sa kanyang katawan dahil sa lakas ng kanyang paghila.
Napapikit ako nang maramdaman ko ang matigas niyang dibdib sa likuran ko. Bigla akong nanghina lalo nang maamoy ko ang ginamit niyang sabon.
"Lagot ka na, Farrah! Dapat makaalis ka na ngayon din!"
"S-Senyorito Devin...a-aalis na po ako. W-wala naman po pala kayong ipag-uutos sa akin..." natatarantang sabi ko. Pumiksi ako para makawala ngunit mahigpit ang kapit niya sa braso ko. Tapos mas lalo akong 'di nakagalaw nang iyakap niya ang isa niyang braso sa aking baywang.
"S-Senyorito, ano pong ginagawa niyo?" natitilihang tanong ko nang lumapat ang labi niya sa leeg ko.
"What do you think, sweetheart? Papayag ka kaya?"
Kinilabutan ako. Lalo nang gumapang ang labi niya patungo sa aking leeg.
"H-huwag, please..."
"Please, what?"
"H-huwag mong gawin sa akin 'to..."
"Don't tell me what to do, sweetheart...kapag ginusto ko, nakukuha ko."
"S-senyorito...huwag----" hindi ko na natuloy ang aking sinasabi nang sakupin ng mainit niyang labi ang aking mga labi.
- Writer
