Hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ni Solomon. Habang papasok siya sa gate, napapasipol pa dahil sa sobrang kasiyahan. Sa totoo lang nahirapan siya sa mga ginawa niya kanina sa bahay nina Carlota pero sulit na sulit naman dahil mukhang nagustuhan na rin siya ng nanay ni Carlota. Kakaiba iyong sayang naramdaman niya kanina habang nandoon sa bahay ng mga ito.
Naramdaman din niya iyong saya ng may mga kapatid, hindi katulad niya na mag-isa lang palagi dahil nag-iisa lamang siyang anak ang kanyang mga magulang. Para tuloy nais niyang magkaroon pa ng kapatid, kaya lang batid niyang imposible na iyon dahil may edad na ang kanyang mga magulang. Kung hindi nga lang masyadong kontrabida si Carlota baka ibinigay na niya ang lahat ng mga pangangailangan ng mga kapatid nito.
Hindi rin niya maipal
