Nakabalik na si Tatay mula sa bukid nang magpaalam kaming bumalik sa siyudad.
Mabuti na lang at walang dramahang nangyari nang magpaalam na ako sa'king pamilya. Kakaibang sarap sa pakiramdam ang dulot sa'kin nang pag-uwi kong ito rito sa bahay namin.
Baon ang masayang ngiti ng buo kong pamilya ay magaan ang loob ko habang bumyahe kasama sina Kiro at Kenzo.
Muli kaming sumakay sa praybet plane nila at nakaka-proud sa sarili na wala na akong naramdamang takot bagkus ay excited pa ako.
Batay sa narinig ko kanina sa usapan ni Kiro at no'ng piloto ay higit tatlong oras itong byahe namin ngayon.
Nakapagtataka dahil halos di nga kami umabot ng dalawang oras papunta rito pero dumoble ang haba pabalik.
Ikinibit-balikat ko na lang iyon at nilibang ang sarili sa mga nakikita ko ngayon sa loob
