Seeing You

Not Him Again

Chapter 3

“Good afternoon King,” bati sa akin ni Zairie pagkapasok ko ng Student Council room.

“Good afternoon Queen,” bati ko pabalik at dumiretso sa aking upuan. “Nasaan na ang iba?”

“Tingin ko they are on their way King,” sagot niya. “Pati na rin po si Ma’am Rhowena.”

“Okay. Thank you Queen.”

Pagkaupo ko, agad namang nag-address si Zairie ng maaaring pwede naming pag-usapan dahil sa wala pa si Leander, ang Bishop namin. I reviewed the list that she gave me and one by one, dumating ang ibang kasamahan naming Student Council at huling dumating si Ma’am Rhowena.

“Okay, buti naman kompleto na kayo,” saad ni Ma’am habang papasok siya ng room. “I am just in time for the meeting,” sabay nilapag niya ang mga gamit niya sa kaharap naming table. “So, let’s start.”

Ma’am Rhowena is the principal of Raven East High School. The meeting went smoothly at buti nalang I was able to participate effectively kahit sa totoo lang, kanina pa ako binabagabag ng utak ko tungkol sa nangyari kanina lang sa border wall. Buti nalang kaya kong isantabi ang pangyayaring iyon para hindi ako mawala sa pinag-uusapan namin ngayon sa meeting. Ako pa naman ang King.

Pagkatapos ng meeting, pauwi na ako nang,

“Sandali King,” tawag sa akin kaya napatigil ako at nilingon ang tumawag.

Nakita kong papalapit si Kimbrae at humihingal siyang dumating sa harap ko.

“Ano yun Rook?” tanong ko.

“Sandali. Sandali lang King,” sabi niya habang naghahabol ng hininga.

Naghintay ako at nang makasalita na siya. “King, tungkol doon sa accounts. May ano—“

Kring, kring! Tunog bigla ng phone ko kaya napatigil siya magsalita. Kinuha ko naman ang phone ko at tinignan kung sinong tumatawag at nagulat. Shacks.

"Uhm sandali lang. I really need to take this call," I excused myself at lumayo talaga kay Rook para hindi niya marinig.

Kring, kring! Napatingin muna ako sa aking paligid bago ako naglabas ng buntong hininga at sinagot ang tumatawag.

"Hi Ma'am Lani," I said cheerfully.

"Hey Ninya," sagot naman niya sa kabilang linya. "Sorry, is this not a good time to talk with you about work? Nasa school ka pa ba?"

"It's okay Ma'am. Just tell me po kung ano pong kailangan kong gawin."

"Ah buti naman. May kinuha akong photo shoot para sa iyo ngayon. Pwede ka ba?"

Naglabas naman ako ng buntong hininga. "Opo naman Ma'am. Tagal na rin na hindi ako rumaraket. I'll be there po."

"Okay good. See you later Ninya," paalam niya. "And lastly, don't overwork yourself, okay?"

Hayst, kilala talaga ako ni Ma'am. "Yes Ma'am. Thank you for your concern. Bye po," ngiti ko.

"Bye," sagot ni Ma'am and ended the call.

Pagkatapos, bumalik din ako agad kung nasaan si Kimbrae at buti nandoon pa siya.

“Pasensya na Rook. Ano nga ulit yun?” seryosong saad ko sa kanya.

“Uhm kailangan mo na bang umalis dahil doon?” tanong naman niya bigla.

“Uhh uhm okay lang naman baka pwede pa nating pag-usapan yung concern mo.”

“Ah hindi na. Kahit bukas nalang King,” sagot ni Rook. “Bye,” agad siyang tumalikod at naglakad paalis.

Nagtaka nalang ako sa ginawa niya pero agad din akong naglabas ng buntong hininga at nagmadaling pumunta sa trabaho ko.

Pagkarating ko sa studio kung saan magaganap ang photo shoot, I quickly went at the back of the building para maghanap ng public toilet at pumasok sa isang cubicle.

Agad kong tinanggal ang eyeglasses ko at ang ribbon ng uniform ko. Una kong pinalitan ang damit na suot ko to look formal at madaling magpalit para sa photo shoot mamaya. Agad ko namang nilabas ang contact lens na kulay pink na kakabili ko lang nung isang araw at sinuot ito. Naglagay ako agad ng foundation para matakpan ang mga freckles and pimples ko at pagkatapos, naglagay din ako ng light make-up lang. Bahala na ang make-up artist ko later kung ano talaga make-up ko for the photoshoot. I also wore heels at lumabas ng cubicle bago ko tinanggal ang ponytail ng hair ko at inayos ito ng unti in front of a mirror.

As I look myself in front of my new reflection, naglabas ako ng buntong hininga at ngumiti.

"You're good to go Ninya," I whispered under my breathe at lumabas ng public toilet diretso sa studio kung saan magaganap ang photo shoot.

Pagkarating ko sa entrance, agad akong sinalubong ni Ma'am Lani, ang manager ko.

"Oh good you're here," bati niya sa akin. "As always, you do look so beautiful my dear."

I chuckled. "Haha. Gasgas na yan Ma'am. Matagal ko nang alam."

"I know right girl," sabi pabalik ni Ma'am. "Osya, let's go inside para makapag make-up ka na at para sasabihin ko na sa iyo kung para saan ang photo shoot ngayon."

Ganun na nga ang nangyari, and while a make-up artist did my make-up, Ma'am Lani is telling me the poses I need to do. It was multi-tasking at pagkatapos, agad akong nagposisyon sa lugar ko to do the pose. So far, I actually did it.

"Okay crew. Let's take five," sabi ng director of the studio.

Agad naman akong naglakad palapit kay Ma'am Lani giving me a water bottle.

"Great Job Ninya. Para kang professional in the stage ha," she complimented me.

"Of course Ma'am. Just doing my job," sagot ko naman sabay uminom ng tubig at umupo sa upuan to rest.

“So, how’s school?” biglang tanong ni Ma’am sa akin kaya napatingin ako sa kanya. “Wala ka bang matamis na chika diyan girl?”

Napatigil ako saglit sa upuan ko at agad binigyan ng ngiti si Ma’am. “Normal naman Ma’am,” sagot ko. “Typical first day of classes, introduction and all.”

“Talaga? Wala ba kayong transferee o any new student na you know, something that is of your interest? Naks. O di ba? Galing ng English ko.”

Napatawa nalang kami sa sinabi ni Ma’am.

“Haha wala nga Ma’am eh. Same faces pa rin ever since third year,” sagot ko naman.

“Ay ganun.”

Napangiti lang ako kay Ma’am. Well there is one student na magandang i-chika… pero… kahit alam ni Ma’am kung saan ako nag-aaral, ang isang sikreto that I entrusted to her na alam kong hindi niya sasabihin kahit kanino… ang totoo niyan, kahit 3 taon na akong nagtratrabaho as a model at 3 taon ko na rin siyang manager, hindi siya aware sa kapangyarihan ng mga mata ko kaya…

Ewan. I-chi-chika ko ba o hindi?

"Okay, can I have the attention of everyone?" tawag bigla ng director kaya bumalik ako sa katotohanan at sabay napatingin ang lahat sa kanya.

"May gusto akong ipakilala sa inyo. We have a new photographer that will help us with our photo shoots from now on," sabi ng director nang biglang may tumabi sa kanya.

Hindi ko masyadong nakuha ang mukha niya dahil ang daming tao sa harap ko kaya napatayo ako sa upuan ko at umiba ng angle ng tingin para makita ang bagong photographer...

…pero parang hiniling ko na sana nanatili nalang ako sa upuan ko.

"Studyante lang siya kaya he will only work part-time here," dagdag ng director. "Let us give him a warm welcome everybody."

When he said that, some clapped their hands and some ay lumapit sa kanya shaking hands and welcoming him habang ako,

Nakatayo lang ako sa lugar ko, gulat. Oh no. Oh great.

Not him again. I do recognize him immediately… makita ko lang ang malabo niyang mukha.

"Hey, he looks handsome. I think he's my type," one model said na hindi ko alam ang pangalan.

"He's hot," another said.

Bumalik na naman ako sa katotohanan dahil sa mga narinig ko at tumalikod nalang agad. Sa lahat pa ng studio na pwede siyang mapadpad, bakit dito pa? At ano yun, photographer siya?

"Ah so may bagong recruit," komento ni Ma'am Lani. "Gwapo ba?"

Hindi ako umimik at dumiretso sa upuan ko para umupo and spaced out.

"Uy Ninya," kalabit sa akin ni Ma'am kaya doon lang ako muli bumalik sa katotohanan at napatingin sa kanya. "Okay ka lang?" tanong ni Ma'am sa akin.

"Ah opo," ngiti ko. "Sorry po. Medyo madami lang pong iniisip."

"Sa ano? Tungkol sa school mo na naman?" tanong niya.

"Parang ganun na rin," pilit kong ngiti nalang kahit hindi naman.

"Ah okay. Don't worry. Pagkatapos lang nitong huling photoshoot mo, you can change back na at umuwi."

Napabuntong hininga ako at napangiti kay Ma'am after she said that. "Thank you Ma'am."

"Osya," she led me to the stage. "Swerte ka ngayon dahil ikaw ang unang makakatrabaho ng bagong photographer na iyon."

Mabilis ang pangyayari. Nasa stage na ako bago ko na-realize ang sinabi ni Ma'am kanina. Oh no. Siya ang—

"So, your name is Ninya?" tanong niya sa akin kaya napatingin agad ako sa kanya at tumambad ang malabo niyang mukha sa harap ko habang binalikan ko naman siya ng gulat na mukha.

"By the way, I'm Nathan and I will be your photographer for tonight's photo shoot," and he lend his hand.

With my reaction right now, dapat nakatitig pa rin ako pabalik sa kanya tapos bigla siyang magtataka pero nilunok ko ang lahat ng nararamdaman kong kaba at gulat and put on a smile and shook his hand.

"Nice to meet you, Nathan," bati ko pabalik. "Yes I'm Ninya. Let's do our best tonight."

Hanggang ngayon, hindi ko pa rin malaman-laman ang ekspresyong binibigay ng mukha niya. Di bale na basta huwag kang pahalata ngayon. You are Ninya at this time and don't let him know your secret. Mahirap na, taga Ashen West pa naman ang isang ito.

After the photo shoot, agad akong nilapitan ni Ma'am at pinagsabihan na pwede na akong umuwi and will contact me nalang kung meron na namang raket. Agad ko naman siyang sinagot ng ngiti at nagpaalam at nagmadali na makapagpalit ng damit ko ngayon. Akala siguro ni Ma'am nagmamadali akong umuwi dahil madami pa akong gagawin pero ang totoo niyan, nagmamadali ako para makatakas sa kanya—

"Wait Ninya," tawag niya naman bigla.

Nagulat akong marinig na siya ang tumawag pero kahit ganun, hindi ako tumigil at mas lalo ko pa ngang minadaling maglakad paalis pero napatigil ako, when he caught my arm… again.

"Hey, what's with the rush? Bakit ka nagmamadali?" mga tanong niya.

I bit my lip out of frustration at naglabas din ng buntong hininga to calm myself down at hinarap siya with a smile.

"I need to change. Medyo hindi kasi ako makagalaw ng mabuti sa damit ko ngayon," casual kong sagot sa kanya pero pinipigilan ko lang ang sarili ko.

"Oh. Pero maganda ka sa suot mo and you look... sexy," he said.

Bahagya akong nagulat dahil sa huli niyang salita pero napaiwas nalang ako ng tingin sa kanya. "Uhm thanks?" awkward kong sagot.

I heard him chuckle kaya napatingin ako pabalik sa kanya. "So, I heard you're also a student like me? At saka part-time ka rin as a model, right?" tanong niya.

"Ah yes," ngiti kong sagot. "I'm a student and uhm I'm a very busy one kaya kailangan ko nang magpalit para makauwi na ako and do my duties, you know, as a student."

"Oh right. Okay so uhm pwede bang kahit makuha lang sana number mo?"

Napatigil ako saglit sa tinanong niya.

“Ano ulit yun?”

“Number. Cellphone number. Meron ka namang ganun di ba?”

Hindi ako nakaimik agad. Sandali, is he…

“Para saan?” nagtataka kong tanong.

“Textmate. You know, to get to know each other more,” casual niyang sagot.

What? Wait let me just get this straight…

“Uhm sorry… are you hitting on me?” tanong ko ng di oras.

He paused bago sumagot. “Uhm hindi ba obvious?” tanong naman niya pabalik.

Napatigil ako sa lugar ko ng di oras pagkatapos kong marinig iyon. Siguro, kung hindi lang sana malabo ang mukha ng lalaking ito sa mga mata ko, baka nabasa ko na ng di oras kung anong habol niya nung tinatanong niya palang ang number ko.

And after all of that, this confirms then kung anong tipong lalaki talaga siya.

Nginitian ko siya. “Sorry pero didiretsahin na kita,” sabi ko. “Hindi ako yung tipong babae na iniisip mo. I just don’t give my number randomly to anyone, especially to the likes of you na kakakilala ko lang ngayon.”

Hindi siya nakaimik after I said those things.

"So anyways, gotta go,” sabay tumalikod ako and paused at my place first at nilingon siya muli at binigyan na naman ng ngiti. “Sa iba ka nalang magtanong. Madami namang ibang babae diyan na handang ibigay ang hinihingi mo,” at tuluyan na akong naglakad paalis sa kanya.

Nakahinga ako ng maluwang nang makarating ako sa room kung saan ang mga gamit ko. Buti naman kahit up-close kaming nag-uusap, hindi niya nahahalata ang disguise ko.

Mukha ba akong rude sa huling mga sinabi ko kanina? I just really get sarcastic sa mga taong tulad niya. Hindi naman siya ang una. Madami nang lalaki ang humingi ng number ko ng di oras kahit maglakad lang ako sa daan whenever I am Ninya.

Pero yung lalaking yun, pinatunayan niya lang talaga na malandi siya dahil sa pagkakaalam ko, may babe na siya kaya bakit niya kinukuha number ko? Ang landi lang… or what if… hindi lang sa malandi siya. Maybe he’s actually a… anong tawag ulit sa mga ganung lalaki na mahilig makipaglaro sa mga feelings ng babae?

Ah, playboy. Maybe he’s actually like that… or sadyang ang judgmental ko lang?

Heh. Pakialam ko ba sa kanya. Kinuha ko nalang ang damit kong pampalit para magpalit sa isang changing room.

Pagkatapos, lumabas din ako ng room dala-dala ang damit na suot ko kanina sa photoshoot at habang naglalakad ako sa hallway pabalik sa kwarto kung saan ang mga gamit ko, may nadaanan akong isang kwarto dito sa studio na bahagyang nakabukas ang pinto at may nahagilap sa loob ng kwarto. Bahagya akong nagulat dahil may nakita akong... naghahalikan... pero I stopped at my place.

Sabihin natin dahil sa ilang taon na rin akong nagtratrabaho as a model, sa totoo lang, hindi na bago ang nahagilap ko kanina dahil well, hindi naman na 'nilalait' ko ang mga tulad kong model dahil sa ganda ng kanilang katawan kaya syempre madami silang maaakit na lalaki at hindi naman akong tipong pakialamera sa mga ganitong sitwasyon...

...pero ang dahilan kung bakit ako napatigil sa aking lugar... dahil nakilala ko ang lalaking nakikipaghalikan sa babae. Gusto ko ngang bumalik para manigurado lang, pero pinaalalahanan ko ang sarili ko na hindi ako isang pakialamera. Naisipan ko nalang maglakad paalis pero hindi ko alam kung bakit at kung paano…

Clang! Bakit? Isa siya sa mga sinuot ko kanina sa photo shoot pero bakit kailangan niya pa talagang mahulog sa sahig?

Kung nakagawa ito ng ingay... tapos malapit lang ang kwartong iyon… ibig sabihin…

"Hey," salita ng isang tao kaya napalingon naman ako ng di oras at nagulat sa nakita ko.

Tumambad lang muli ang malabo niyang mukha, nakilala ko na naman kung sino siya.

“Wait, ikaw yung model kanina na—“

Hindi ko na siya pinatapos magsalita, pinulot ang sinturon na nahulog at mabilis na naglakad paalis.

Just great. Bakit kailangan ko pang ma-witness ang nangyari sa kwartong yun?

Confirmed na talaga. Malandi at playboy nga talaga ang lalaking yun. His type is something I disgust. If there's another thing na dapat malaman niyo sa akin, ayaw ko ng mga tulad nang nakita ko kanina. Somehow, inside me, I disgust these kind of scenes kahit sa mga kwento pa yan o movies at mas lalo na sa real life. Yes I am a very conservative type of person but I think I am more than that. Hindi naman dahil sa trauma or some back story or what. I just disgust them.

I even have a moral code na hinding-hindi ko ibibigay ang first kiss ko sa kahit sinong lalaki lang. Kailangan tumagal muna kami ng ilang taon at dapat malaki na talaga ang tiwala ko sa kanya bago ko ibibigay ang virgin lips ko. Isip bata na kung isip bata pero pinapanindigan ko iyon. Kung ayaw nilang respetuhin iyon, eh di huwag. That only means they are not the man for me.

Naglalakad na ako sa isang CR para magpalit na as Nia nang biglang may kumuha na naman ng braso ko, and this time, hinila niya ako papunta kung saan siya at naramdaman ko nalang ang likod kong sumandal sa isang pader.

“Anong ibig sabihin—“

Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil gulat ako kung sinong kaharap ko ngayon. Sobrang lapit niya sa akin habang ang kaliwang kamay niya ay naka-pin sa pader sa kanang bahagi ko lang. It’s like he’s trying to trap me in between his arms.

“Your name was Ninya right?” tanong niya sa akin pero sobrang baba ng boses niya.

Sa sobrang kaba ko sa nangyayari sa akin ngayon, hindi ako makaimik. Parang may masama siyang gagawin sa inaasta niya ngayon.

“O, bakit parang hindi ka makasagot ngayon?” he challenged me.

Nilunok ko muna lahat ng kabang nararamdaman ko para makahugot lang ako ng lakas makapagsalita.

“What do you want?” tanong ko.

“What do I want?” tanong niya muli at biglang inangat naman ang kanang kamay niya para i-pin din sa pader sa kaliwang bahagi ko naman.

“I want you,” sagot niya bigla na kinagulat ko.

“The way you talk back to me a while ago and flatly reject my offer like that, you hurt my ego Ninya,” he huskily said. “But at the same time, nakuha mo atensyon ko ng di oras.”

Napatahimik ako ng di oras sa mga sinabi niya.

“And I suppose, nakita mo ang lahat ng kababalaghan na nangyari sa kwarto na iyon, hindi ba?”

Unti-unti niyang nilapit ang malabo niyang mukha sa akin. “Gusto mo rin masubukan?”

Tuluyan na akong nagulat sa huli niyang sinabi and with all my might, I tried to push him away.

“Su-subukan mo. Sige ka! Sisigaw ako rito na isa kang r****t!” pagbabanta ko naman sa kanya.

When I said those things, lumayo siya sa akin bigla.

“r****t?” he paused… then suddenly bigla siyang humalakhak na kinagulat ko.

What’s even funny?

“Hahaha r****t,” tawa niya. “You’re too exaggerated. Hindi ba pwedeng p*****t muna?”

“At nagawa mo pa talagang tumawa at magsalita ng ganyan?” hindi ko makapaniwalang sabi sa kanya.

“Haha ang funny kasi ng reaksyon mo,” tawa niya pa. “You’re cute when you do that you know.”

Tuluyan akong nagulat sa mga sinabi niya at napaiwas nalang ng tingin sa kanya. God, bakit kahit hindi ko mabasa o makita ang itsura niya, nakakaramdam pa rin ako ng ewan sa kanya?

“Whatever. I’m out of here,” irap ko nalang at tumalikod na ako, handa nang umalis at maghanap nalang ng ibang CR kung saan pwedeng magpalit nang,

“Just so you know Ninya…” sabi niya bigla sabay pinulupot pa ang kamay niya sa aking beywang kaya napatigil ako ng di oras sabay hinila niya pa ako papalapit sa kanya kaya magkadikit na ang likod ko sa katawan niya. Naramdaman ko na bigla niyang nilapit ang kanyang bunganga sa kanang tainga ko.

“…you’re interesting. And I won’t stop until I make you mine.”

Pagkabulong niya iyon, it sent chills down my spine at naramdaman ko na naman ang naramdaman ko kanina, na biglang umakyat ang dugo ko sa aking mukha… at hindi ko alam kung bakit?!ako at nilingon ang tumawag.

Nakita kong papalapit si Kimbrae at humihingal siyang dumating sa harap ko.

“Ano yun Rook?” tanong ko.

“Sandali. Sandali lang King” saad niya habang naghahabol ng hininga.

Naghintay ako at nang makasalita na siya. “King, tungkol doon sa accounts. May ano—“

Kring, kring! Tunog bigla ng phone ko kaya napatigil siya magsalita. Kinuha ko naman ang phone ko at tinignan kung sinong tumatawag at nagulat. Shacks.

"Uhm sandali lang. I really need to take this call" I excused myself at lumayo talaga kay Rook para hindi niya marinig.

Kring, kring! Napatingin muna ako sa aking paligid bago ako naglabas ng buntong hininga at sinagot ang tumatawag.

"Hi Ma'am Lani" I said cheerfully.

"Hey Nidya" sagot naman niya sa kabilang linya. "Sorry, is this not a good time to talk with you about work? Nasa school ka pa ba?"

"It's okay Ma'am. Just tell me po kung ano pong kailangan kong gawin"

"Ah buti naman. May kinuha akong photo shoot para sa iyo ngayon. Pwede ka ba?"

Naglabas naman ako ng buntong hininga. "Opo naman Ma'am. Tagal na rin na hindi ako rumaraket. I'll be there po"

"Okay good. See you later Nidya" paalam niya. "And lastly, don't overwork yourself, okay?"

Hayst, kilala talaga ako ni Ma'am. "Yes Ma'am. Thank you for your concern. Bye po" ngiti ko.

"Bye" sagot ni Ma'am and ended the call.

Pagkatapos, bumalik din ako agad kung nasaan si Kimbrae at buti nandoon pa siya.

“Pasensya na Rook. Ano nga ulit yun?” seryosong saad ko sa kanya.

“Uhm kailangan mo na bang umalis dahil doon?” tanong naman niya bigla.

“Uhh uhm okay lang naman baka pwede pa nating pag-usapan yung concern mo”

“Ah hindi na. Kahit bukas nalang King” sagot ni Rook. “Bye” agad siyang tumalikod at naglakad paalis.

Nagtaka nalang ako sa ginawa niya pero agad din akong naglabas ng buntong hininga at nagmadaling pumunta sa trabaho ko.

Pagkarating ko sa studio kung saan magaganap ang photo shoot, I quickly went at the back of the building para maghanap ng public toilet at pumasok sa isang cubicle.

Agad kong tinanggal ang eyeglasses ko at ang ribbon ng uniform ko. Una kong pinalitan ang damit na suot ko to look formal at madaling magpalit para sa photo shoot mamaya. Agad ko namang nilabas ang contact lens na kulay pink na kakabili ko lang nung isang araw at sinuot ito. Naglagay ako agad ng foundation para matakpan ang mga freckles and pimples ko at pagkatapos, naglagay din ako ng light make-up lang. Bahala na ang make-up artist ko later kung ano talaga make-up ko for the photoshoot. I also wore heels at lumabas ng cubicle bago ko tinanggal ang ponytail ng hair ko at inayos ito ng unti in front of a mirror.

As I look myself in front of my new reflection, naglabas ako ng buntong hininga at ngumiti.

"You're good to go Nidya" I whispered under my breathe at lumabas ng public toilet diretso sa studio kung saan magaganap ang photo shoot.

Pagkarating ko sa entrance, agad akong sinalubong ni Ma'am Lani, ang manager ko.

"Oh good you're here" bati niya sa akin. "As always, you really do look so beautiful my dear"

I chuckled. "Haha. Gasgas na yan Ma'am. Matagal ko nang alam"

"I know right girl" sabi pabalik ni Ma'am. "O sya, let's go inside para makapag make-up ka na at para sasabihin ko na sa iyo kung para saan ang photo shoot ngayon"

Ganun na nga ang nangyari, and while a make-up artist did my make-up, Ma'am Lani is telling me the poses I need to do. It was multi-tasking at pagkatapos, agad akong nagposisyon sa lugar ko to do the pose. So far, I actually did it.

"Okay crew. Let's take five" sabi ng director of the studio.

Agad naman akong naglakad palapit kay Ma'am Lani giving me a water bottle.

"Great Job Nidya. Para kang professional in the stage ha" she complimented me.

"Of course Ma'am. Just doing my job" sagot ko naman sabay uminom ng tubig at umupo sa upuan to rest.

“So… how’s school?” biglang tanong ni Ma’am sa akin kaya napatingin ako sa kanya. “Wala ka bang matamis na chika diyan girl?”

Napatigil ako saglit sa upuan ko at agad binigyan ng ngiti si Ma’am. “Normal naman Ma’am” sagot ko. “Typical first day of classes, introduction and all”

“Talaga? Wala ba kayong transferee o any new student na you know, something that is of your interest? Naks. O di ba? Galing ng English ko”

Napatawa nalang kami sa sinabi ni Ma’am.

“Haha wala nga Ma’am eh. Same faces pa rin ever since third year” sagot ko naman.

“Ay ganun”

Napangiti lang ako kay Ma’am. Well there is one student na magandang i-chika… pero… kahit alam ni Ma’am kung saan ako nag-aaral, ang isang sikreto that I entrusted to her na alam kong hindi niya sasabihin kahit kanino… ang totoo niyan, kahit 3 taon na akong nagtratrabaho as a model at 3 taon ko na rin siyang manager, hindi siya aware sa kapangyarihan ng mga mata ko kaya…

Ewan. I-chi-chika ko ba o hindi?

"Okay, can I have the attention of everyone?" tawag bigla ng director kaya bumalik ako sa katotohanan at sabay napatingin ang lahat sa kanya.

"May gusto akong ipakilala sa inyo. We have a new photographer that will help us with our photo shoots from now on" sabi ng director nang biglang may tumabi sa kanya.

Hindi ko masyadong nakuha ang mukha niya dahil ang daming tao sa harap ko kaya napatayo ako sa upuan ko at umiba ng angle ng tingin para makita ang bagong photographer...

…pero parang hiniling ko na sana nanatili nalang ako sa upuan ko.

"Studyante lang siya kaya he will only work part-time here" dagdag ng director. "Let us give him a warm welcome everybody"

When he said that, some clapped their hands and some ay lumapit sa kanya shaking hands and welcoming him habang ako,

Nakatayo lang ako sa lugar ko, gulat. Oh no. Oh great.

Not him again. I do recognize him immediately… makita ko lang ang malabo niyang mukha.

"Hey, he looks handsome. I think he's my type" one model said na hindi ko alam ang pangalan.

"He's hot" another said.

Bumalik nanaman ako sa katotohanan dahil naman sa narinig ko at tumalikod nalang agad. Sa lahat pa ng studio na pwede siyang mapadpad, bakit dito pa? At ano yun, photographer siya?

"Ah so may bagong recruit" komento ni Ma'am Lani. "Gwapo ba?"

Hindi ako umimik at dumiretso sa upuan ko para umupo and spaced out.

"Uy Nidya" kalabit sa akin ni Ma'am kaya doon lang ako muli bumalik sa katotohanan at napatingin sa kanya. "Okay ka lang?" tanong ni Ma'am sa akin.

"Ah opo" ngiti ko. "Sorry po. Medyo madami lang pong iniisip"

"Sa ano? Tungkol sa school mo nanaman?" tanong niya.

"Parang ganun na rin" pilit kong ngiti nalang kahit hindi naman.

"Ah okay. Don't worry. Pagkatapos lang nitong huling photoshoot mo, you can change back na at umuwi"

Napabuntong hininga ako at napangiti kay Ma'am after she said that. "Thank you Ma'am"

"O sya" she led me to the stage. "Swerte ka ngayon dahil ikaw ang unang makakatrabaho ng bagong photographer na iyon"

Mabilis ang pangyayari. Nasa stage na ako bago ko na-realize ang sinabi ni Ma'am kanina. Oh no. Siya ang—

"So, your name is Nidya?" tanong niya sa akin kaya napatingin agad ako sa kanya at tumambad ang malabo niyang mukha sa harap ko habang binalikan ko naman siya ng gulat na mukha.

"By the way, I'm Nathan and I will be your photographer for tonight's photo shoot" and he lend his hand.

With my reaction right now, dapat nakatitig pa rin ako pabalik sa kanya tapos bigla siyang magtataka pero nilunok ko ang lahat ng nararamdaman kong kaba at gulat and put on a smile and shook his hand.

"Nice to meet you, Nathan" bati ko pabalik. "Yes I'm Nidya. Let's do our best tonight"

Hanggang ngayon, hindi ko pa rin malaman-laman ang ekspresyong binibigay ng mukha niya. Di bale na basta huwag kang pahalata ngayon. You are Nidya at this time and don't let him know your secret. Mahirap na, taga Ashen West pa naman ang isang ito.

After the photo shoot, agad akong nilapitan ni Ma'am at pinagsabihan na pwede na akong umuwi and will contact me nalang kung meron nanamang raket. Agad ko naman siyang sinagot ng ngiti at nagpaalam at nagmadali na makapagpalit ng damit ko ngayon. Akala siguro ni Ma'am nagmamadali akong umuwi dahil madami pa akong gagawin pero ang totoo niyan, nagmamadali ako para makatakas sa kanya—

"Wait Nidya" tawag niya naman bigla.

Nagulat akong marinig na siya ang tumawag pero kahit ganun, hindi ako tumigil at mas lalo ko pa ngang minadaling maglakad paalis pero napatigil ako, when he caught my arm… again.

"Hey, what's with the rush? Bakit ka nagmamadali?" mga tanong niya.

I bit my lip out of frustration at naglabas din ng buntong hininga to calm myself down at hinarap siya with a smile.

"I need to change. Medyo hindi kasi ako makagalaw ng mabuti sa damit ko ngayon" casual kong sagot sa kanya pero pinipigilan ko lang ang sarili ko.

"Oh. Pero maganda ka sa suot mo and you look... sexy" he said.

Bahagya akong nagulat dahil sa huli niyang salita pero napaiwas nalang ako ng tingin sa kanya. "Uhm thanks?" awkward kong sagot.

I heard him chuckle kaya napatingin ako pabalik sa kanya. "So, I heard you're also a student like me? At tsaka part-time ka rin as a model right?" tanong niya.

"Ah yes" ngiti kong sagot. "I'm a student and uhm I'm a very busy one kaya kailangan ko nang magpalit para makauwi na ako and do my duties, you know, as a student"

"Oh right. Okay so uhm pwede bang kahit makuha lang sana number mo?"

Napatigil ako saglit sa tinanong niya.

“Ano ulit yun?”

“Number. Cellphone number. Meron ka namang ganun di ba?”

Hindi ako nakaimik agad. Sandali, is he…

“Para saan?” nagtataka kong tanong.

“Textmate. You know, to get to know each other more” casual niyang sagot.

What? Wait let me just get this straight…

“Uhm sorry… are you hitting on me?” tanong ko ng di oras.

He paused bago sumagot. “Uhm hindi ba obvious?” tanong naman niya pabalik.

Napatigil ako sa lugar ko ng di oras pagkatapos kong marinig iyon. Siguro, kung hindi lang sana malabo ang mukha ng lalaking ito sa mga mata ko, baka nabasa ko na ng di oras kung anong habol niya nung tinatanong niya palang ang number ko.

And after all of that, this confirms then kung anong tipong lalaki talaga siya.

Nginitian ko siya. “Sorry pero didiretsahin na kita” sabi ko. “Hindi ako yung tipong babae na iniisip mo. I just don’t give my number randomly to anyone, especially to the likes of you na kakakilala ko lang ngayon”

Hindi siya nakaimik after I said those things.

"So anyways, gotta go” sabay tumalikod ako and paused at my place first at nilingon siya muli at binigyan nanaman ng ngiti. “Sa iba ka nalang magtanong. Madami namang ibang babae diyan na handang ibigay ang hinihingi mo” at tuluyan na akong naglakad paalis sa kanya.

Nakahinga ako ng maluwang nang makarating ako sa room kung saan ang mga gamit ko. Buti naman kahit up-close kaming nag-uusap, hindi niya nahahalata ang disguise ko.

Mukha ba akong rude sa huling mga sinabi ko kanina? I just really get sarcastic sa mga taong tulad niya. Hindi naman siya ang una. Madami nang lalaki ang humingi ng number ko ng di oras kahit maglakad lang ako sa daan whenever I am Nidya.

Pero yung lalaking yun, pinatunayan niya lang talaga na malandi siya dahil sa pagkakaalam ko, may babe na siya kaya bakit niya kinukuha number ko? Ang landi lang… or what if… hindi lang sa malandi siya. Maybe he’s actually a… anong tawag ulit sa mga ganung lalaki na mahilig makipaglaro sa mga feelings ng babae?

Ah, playboy. Maybe he’s actually like that… or sadyang ang judgmental ko lang?

Heh. Pakialam ko ba sa kanya. Kinuha ko nalang ang damit kong pampalit para magpalit sa isang changing room.

Pagkatapos, lumabas din ako ng room dala-dala ang damit na suot ko kanina sa photoshoot at habang naglalakad ako sa hallway pabalik sa kwarto kung saan ang mga gamit ko, may nadaanan akong isang kwarto dito sa studio na bahagyang nakabukas ang pinto at may nahagilap sa loob ng kwarto. Bahagya akong nagulat dahil may nakita akong... naghahalikan... pero I stopped at my place.

Sabihin natin dahil sa ilang taon na rin akong nagtratrabaho as a model, sa totoo lang, hindi na bago ang nahagilap ko kanina dahil well, hindi naman na 'nilalait' ko ang mga tulad kong model dahil sa ganda ng kanilang katawan kaya syempre madami silang maaakit na lalaki at hindi naman akong tipong pakialamera sa mga ganitong sitwasyon...

...pero ang dahilan kung bakit ako napatigil sa aking lugar... dahil nakilala ko ang lalaking nakikipaghalikan sa babae. Gusto ko ngang bumalik para manigurado lang, pero pinaalalahanan ko ang sarili ko na hindi ako isang pakialamera. Naisipan ko nalang maglakad paalis pero hindi ko alam kung bakit at kung paano…

Clang! Bakit? Isa siya sa mga sinuot ko kanina sa photo shoot pero bakit kailangan niya pa talagang mahulog sa sahig?

Kung nakagawa ito ng ingay... tapos malapit lang ang kwartong iyon… ibig sabihin…

"Hey" salita ng isang tao kaya napalingon naman ako ng di oras at nagulat sa nakita ko.

Tumambad lang muli ang malabo niyang mukha, nakilala ko nanaman kung sino siya.

“Wait, ikaw yung model kanina na—“

Hindi ko na siya pinatapos magsalita, pinulot ang sinturon na nahulog at mabilis na naglakad paalis.

Just great. Bakit kailangan ko pang ma-witness ang nangyari sa kwartong yun?

Confirmed na talaga. Malandi at playboy nga talaga ang lalaking yun. His type is something I disgust. If there's another thing na dapat malaman niyo sa akin, ayaw ko ng mga tulad nang nakita ko kanina. Somehow, inside me, I disgust these kind of scenes kahit sa mga kwento pa yan o movies at mas lalo na sa real life. Yes I am a very conservative type of person but I think I am more than that. Hindi naman dahil sa trauma or some back story or what. I just disgust them.

I even have a moral code na hinding-hindi ko ibibigay ang first kiss ko sa kahit sinong lalaki lang. Kailangan tumagal muna kami ng ilang taon at dapat malaki na talaga ang tiwala ko sa kanya bago ko ibibigay ang virgin lips ko. Isip bata na kung isip bata pero pinapanindigan ko iyon. Kung ayaw nilang respetuhin iyon, eh di huwag. That only means they are not the man for me.

Naglalakad na ako sa isang CR para magpalit na as Nia nang biglang may kumuha nanaman ng braso ko, and this time, hinila niya ako papunta kung saan siya at naramdaman ko nalang ang likod kong sumandal sa isang pader.

“Anong ibig sabihin—“

Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil gulat ako kung sinong kaharap ko ngayon. Sobrang lapit niya sa akin habang ang kaliwang kamay niya ay naka-pin sa pader sa kanang bahagi ko lang. It’s like he’s trying to trap me in between his arms.

“Your name was Nidya right?” tanong niya sa akin pero sobrang baba ng boses niya.

Alam niyo ba na sa sobrang kaba ko sa nangyayari sa akin ngayon, hindi ako makaimik? Parang may masama siyang gagawin sa inaasta niya ngayon.

“O, bakit parang hindi ka makasagot ngayon?” he challenged me.

Nilunok ko muna lahat ng kabang nararamdaman ko para makahugot lang ako ng lakas makapagsalita.

“What do you want?” tanong ko.

“What do I want?” tanong niya muli at biglang inangat naman ang kanang kamay niya para i-pin din sa pader sa kaliwang bahagi ko naman.

“I want you” sagot niya bigla na kinagulat ko.

“The way you talk back to me a while ago and flatly reject my offer like that, you hurt my ego Nidya” he huskily said. “But at the same time, nakuha mo atensyon ko ng di oras”

Napatahimik ako ng di oras sa mga sinabi niya.

“And I suppose, nakita mo ang lahat ng kababalaghan na nangyari sa kwarto na iyon, hindi ba?”

Unti-unti niyang nilapit ang malabo niyang mukha sa akin. “Gusto mo rin masubukan?”

Tuluyan na akong nagulat sa huli niyang sinabi and with all my might, I tried to push him away.

“Su-subukan mo. Sige ka! Sisigaw ako rito na isa kang r****t!” pagbabanta ko naman sa kanya.

When I said those things, lumayo siya sa akin bigla.

“r****t?” he paused… then suddenly bigla siyang humalakhak na kinagulat ko.

What’s even funny?

“Hahaha r****t” tawa niya. “You’re too exaggerated. Hindi ba pwedeng p*****t muna?”

“At nagawa mo pa talagang tumawa at magsalita ng ganyan?” hindi ko makapaniwalang sabi sa kanya.

“Haha ang funny kasi ng reaksyon mo” tawa niya pa. “You’re cute when you do that you know”

Tuluyan akong nagulat sa mga sinabi niya at napaiwas nalang ng tingin sa kanya. God, bakit kahit hindi ko mabasa o makita ang itsura niya, nakakaramdam pa rin ako ng ewan sa kanya?

“Whatever. I’m out of here” irap ko nalang at tumalikod na ako, handa nang umalis at maghanap nalang ng ibang CR kung saan pwedeng magpalit nang,

“Just so you know Nidya…” sabi niya bigla sabay pinulupot pa ang kamay niya sa aking beywang kaya napatigil ako ng di oras sabay hinila niya pa ako papalapit sa kanya kaya magkadikit na ang likod ko sa katawan niya. Naramdaman ko na bigla niyang nilapit ang kanyang bunganga sa kanang tainga ko.

“…you’re interesting. And I won’t stop until I make you mine”

Pagkabulong niya iyon, it sent chills down my spine at naramdaman ko nanaman ang naramdaman ko kanina, na biglang umakyat ang dugo ko sa aking mukha… at hindi ko alam kung bakit?!