ผมร้องไห้ระหว่างทางมาตลอด ดวงตาพร่ามัว..ผมรักพี่วินมากจริงๆ T^T...ไม่เคยคิดถึงว่าวันนี้มันจะเกิดขึ้น วันที่ผมไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว...จะเลวใส่ผมแค่ไหน ผมทนได้...แต่นี่..มันเกินกว่าหัวใจจะรับไหวจริงๆ โคตรทรมาน..รู้สึกเหมือนโดนคนบีบเค้นหัวใจ..พี่วินบีบหัวใจเดย์จนแหลกคามือไปแล้ว...
ปรี๊ดดด.ด.ด! ! !
สายตาที่มองกระจกหลังทำเอาผมขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความไม่สบอารมณ์..พี่วินขับรถตามผมมา! เลิกยุ่งวุ่นวายกับเดย์ซะที! Y[]Y แค่นี้..แค่นี้ก็เจ็บจะตายอยู่แล้ว...
"เดย์หยุดรถ!"พี่วินขับมาเทียบข้างๆรถผมก่อนจะตะโกนให้ผมหยุดรถ ไม่มีทาง...ผมลดกระจกลงมาครึ่งนึงก่อนจะตะโกนตอบกลับไป
"อย่ามายุ่งกับเดย์!"ผมเหยียบคันเร่งสุดฤทธิ์ แต่มิวายโดนคนข้างหลังขับขึ้นมาเทียบท่าข้างๆ
"หยุดรถนะเดย์!มันอันตราย!"ผมไม่ได้ฟังคำพูดจากพี่วินแต่อย่างใด สิ่งที่อยู่ในหัวผมตอนนี้คือหนี!..และหนีเท่านั้น หนีไปไหนก็ได้ที่ไม่มีคนใจร้ายอย่างเ
