PERFECT MATCH

เช้าของวันปิดภาคเรียน ผมที่นั่งเบื่อๆเขี่ยโทรศัพท์หน้าจอไปมาเพราะไม่มีอะไรทำ..วันหยุดนี่ก็แสนจะน่าเบื่อจริงๆ พี่วินก็ยังไม่ตื่นอีกนี่นอนหลับหรือซ้อมตายก็ไม่รู้ = = เราสองคนคบกันมา 3 ปี แล้วล่ะ แต่กว่าจะมีวันนี้ได้เราก็คบๆ เลิกๆมาหลายต่อหลายครั้ง ก็แหงสิ แฟนผมแม้งหล่อเหี้ยๆซะขนาดเนี้ย เรียนวิศวะเครื่องแกง เอ้ย เครื่องกล! แถมยังเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ , นักบาสอีกต่างหาก เก้ง กวาง บ่าง ชะนี รุมขายขนมจีบกันเป็นแถวและนั่นมักจะทำให้ผมน้อยใจและเกิดเรื่องทะเลาะกันทุกที..แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะพี่วินจะเป็นฝ่ายง้ออยู่เสมอ..แต่ถ้าเถียงล่ะก็ผมไม่เคยชนะเขาเลยสักครั้ง..Winner ชื่อเขา แปลว่า ผู้ชนะสินะ "อะ..อื้อ" ผมหันไปมองพี่วินที่งัวเงียเหมือนเด็กน้อย ค่อยๆลืมตามามองผม ก่อนที่พี่แกจะเอาหน้าเข้ามาซุกตักด้วยความขี้อ้อน ก็มันเป็นซะแบบเนี๊ยะ ไม่รักยังไงไหว >'ยี่หวา' "พี่วิน.." ฟุ่บ.บ ยังไม่ทันที่ผมจะเรียกให้เขารับโทรศัพท์ พี่วินก็รีบพุ่งตัวมาคว้ามันไปอย่างรวดเร็ว แถมยังไม่ยอมคุยกันในห้องนอนให้ผมได้ยินอีกด้วย..พี่วินกำลังมีความลับหรือเปล่า ? ทำไมถึงทำแบบนี้กัน..ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรแค่ลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำ แต่ในใจก็ยังตะหงิดกับชื่อนั้นไม่หายเลย คงไม่มีอะไรหรอกน่าซันเดย์.. "วันนี้พี่กลับดึกนะครับ"ผมที่เดินออกจากห้องน้ำมาชักสีหน้าไม่พอใจใส่ กลับดึก? หรอ งั้นหรอ?.. "หรอ?..ทำไมถึงกลับดึกล่ะ มีรายงานหรือไง"ผมถามน้ำเสียงเรียบ "ใช่สิครับ ไม่ต้องรอกินข้าวก็ได้นะ ง่วงก็นอนก่อนเลย"ประโยคที่ไอ้พี่เหี้ยแม้งพูดบ่อยจนผมโคตรจะไม่ชอบเลยสักนิด ไม่ต้องรอ..ง่วงก็นอนก่อนเลย มึงโคตรให้ความสำคัญกับกูเลย อีพี่วิน - - "ก็เห็นแบบนี้ทุกที เดย์ไม่ชอบเลย"ผมเบะปากใส่เขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ก็ผมไม่ชอบคำพูดแบบนั้นจริงๆนี่นา "ไม่งอแงสิเด็กดี"พี่วินเดินเข้ามากอดผมจากด้านหลังแถมใบหน้ายังมาคลอเคลียที่ซอกคอผมอีกต่างหาก - - "ไปอาบน้ำ เดย์จะไปส่ง" "ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพี่เอารถพี่ไปเอง" "นัดสาวไว้เหรอครับพี่วิน?"ผมแค่แกล้งหว่านคำถามเพื่อจับพิรุธพี่แก แต่ไม่คิดว่าพี่แกจะออกอาการขนาดนั้น สันดานเหี้ยยังไม่หมดหรอพี่ หื้มม ? J "ไม่มีซะหน่อย เชื่อใจพี่หน่อยสิ"ไม่พูดเปล่าร่างสูงยังไม่หยุดนิ่งมือไม้คลำไปทั่ว แม้งหื่นตลอดเวลาจริงๆ -..- "หยุดเงี่ยน แล้วไปอาบน้ำ!"ผมเอ่ยเสียงแข็ง "คร้าบบบบบบบบ เมีย ^^" ผมไม่ได้ไปส่งพี่วินที่มหาวิทยาลัยเพราะพี่แกดื้อดันบอกจะไปเอง เออ ก็ปล่อยให้แม้งไป..ขี้เกียจเถียง เถียงทีไรแพ้ตลอด ผมจัดแจงทำความสะอาดห้องหลังจากที่ไม่ได้ทำมันมานาน เอ๋?..ทำไมตาข้างขวาผมมันกระตุกไม่หยุดล่ะเนี่ย สันนิบาตแดกหน้าละมั้ง โอ๊ยๆๆๆ..ยิ่งคิด ก็ยิ่งกระตุก = = * 20.00 นาฬิกา ไลน์.น ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงไลน์เข้ามาไม่หยุด หลังจากที่สลบไสลเหมือนควายนอนหลับไปแล้ว แค่ทำความสะอาดห้องแค่นี้จำเป็นต้องเหนื่อยขนาดนี้มั๊ย ถามใจดูซันเดย์ - - คิมชาน :: เฮ้ย!ไอ้เดย์ มึงงงงงงงง!!!! คิมชาน :: มึงงงงงงงง!!!!!! คิมชาน :: ไอ้เดย์กูเห็นพี่วินมึงอยู่กับผู้หญิง คิมชาน :: เนี่ยที่ร้าน Smilely อ่ะมึงหนุงหนิงฉิบหาย คิมชาน :: กูว่าต้องมีคลำนมดมไข่ เอ้ย ลับลมคมใน ผมกำลังจะพิมพ์ตอบกลับแต่ไอ้ชานมันดันตอบกลับมาซะก่อน เอาที่เพื่อนสบายไข่เลยมึงง คิมชาน :: เหี้ย!นางชื่อยี่หวา แม้งอัพรูปคู่ลงอินสตาแกรมด้วยมึง ไม่พูดเปล่าแม้งเสือกแนบรูปภาพปลากรอบ สัส!ประกอบมาด้วย ยิ่งทำให้ผมควันออกทั้งหู จมูก ทวารเลยทีเดียว ไอ้พี่เหี้ย!! ซันเดย์ :: ไปเจอกูที่หน้าร้าน Smilely ซันเดย์ :: กูจะไปตบชะนีหน้าด้าน! Read.20.30 ผมได้แต่กำโทรศัพท์แน่นเพราะความโมโหและเดือนจัด รูปที่แม้งส่งมาก็หน้าแนบหน้ามึงสองคนไม่สิงกันเลยล่ะครับ -..- โอ๊ย!แม้งกูไม่ทนแล้ว! ! ! Smilely Club. สองขาผมมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านพร้อมคิมชานเพื่อนสนิทที่สุดของผม คบกันมานานกว่าอีพี่วินนี่ซะอีก - - "เอาเรื่องว่ะ!"คิมชานเอ่ยหลังจากที่เห็นผมทำหน้าโหดใส่ ผัวพี่ใครอย่าแตะ! "มึงก็รู้ว่ากูรักพี่แม้งขนาดไหน.." "ยี่หวาดาวคณะนิเทศเชียวนะมึงเดย์" "จะนิทงนิเทศ อะไรกูไม่สน กูสนแค่ว่ามาอ่อยผัวกูทำไมแค่นั้น!" "ใจเย็นไว้มึง กูเริ่มจะกลัวมึงแล้วนะเนี่ย" "ไป ลุย จัด ซัด ให้ หมอบ!"ผมผลักประตูร้านเข้าไป เดินหาผู้ชายที่ชื่อ วินเนอร์ ชั้นแรก ไม่มี..ชั้น 2 คงไม่รอดกูแน่พี่วิน ฮึ! "เดย์.." "ไรวะ"ผมหันไปตามแรงสะกิดของไอ้ชานภาพที่ปรากฏตรงหน้าแม้งโคตรจี๊ดเลยว่ะ อีพี่วินแม้งกำลังแลกลิ้นกับผู้หญิงที่ชื่อ ยี่หวา จนลืมโลกไปแล้วมั้งว่าร้านนี้ไม่ได้มีแค่พวกเขาสองคน..ทำกับกูแบบนี้อีกแล้วหรอวะ ผิดหวังฉิบหายเลยว่ะ..ผมเดินเข้าไปอย่างไม่รีรอ พี่วินปรายสายตามามองก่อนจะรีบผลักยี่หวาออกจากตักอย่างไว ไม่ทันแล้วพี่มึง..ซันเดย์คนโง่ คนโง่ที่ยอมให้อภัย..ให้เขากลับมาทำร้ายจิตใจตัวเองอยู่ตลอด.. "กลับดึกเพราะสิ่งนี้หรอ?"ผมพยายามกลั้นน้ำตาและข่มเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ มีไอ้ชานคอยกุมมือผมไว้ไม่ห่าง "คือว่าพี่.."ผมกวาดสายตามองไปรอบๆโต๊ะก็พบว่าพี่วินมันมากับเดอะแก๊งค์ของแม้ง แก๊งค์ MONSTER ปีศาจล่าแต้ม เหอะ.. "สารเลว!"ผมคว้าแก้วน้ำที่อยู่ใกล้มือที่สุดสาดเข้าที่หน้าของพี่วินเต็มๆ ท่ามกลางความตกใจของทุกคน แล้วคิดว่าผมไม่เจ็บหรือไง..ไม่หรอกไม่มีใครนึกถึงความรู้สึกของผมเลยสักคน มันปวดหนึบไปทั้งหัวใจ ลมหายใจที่ขาดห้วง โดนแฟนนอใจแม้งเจ็บเหี้ยๆแบบนี้นี่เอง T[]T "ซันเดย์พี่ขอโทษ..คือพี่แค่" "พี่แค่เ****น!พี่มึงเ****นแล้วจำเป็นต้องนอกใจเดย์ไหม! ฮึก.ก"ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวแล้ว T[]T "พี่ขอโทษนะเดย์..ขอพี่คุยด้วยหน่อย" "หยุดเลยพี่ทำร้ายเพื่อนชานมาตั้งหลายครั้งแล้วนะ"คิมชานเข้ามาขวางเอาไว้ไม่ให้พี่วินเข้ามาแตะเนื้อต้องตัวผม ใช่ผมรักคิมชานมันมากมันเป็นเพื่อนคนเดียวที่ผมดี และดีกับผมตลอดมาหลายครั้งที่ผมร้องไห้กับมันเพราะพี่วิน มันก็คอยอยู่ข้างๆ.. "ชานพี่ขอคุยกับเดย์หน่อยนะ.." "ไม่ต้อง!เชิญอยู่กับผู้หญิงของพี่เถอะ คืนนี้จะไปนอนที่ไหนก็ไป จะไปเอากับใครก็ไป! ไปตายห่าที่ไหนก็ไปเลย!! ฮึก.ก"ผมปาดน้ำตาหันหลังเดินออกมาจากวงจารอุบาทพวกนั้น หรือความรักกับความดีมันคงไปด้วยกันไม่ได้สินะ..ผิดหวังในตัวพี่วินจริงๆ ไม่มีเสียงฝีเท้าเดินตามมาแต่อย่างใด มีแต่คิมชานที่คอยปลอบอยู่ข้างๆ ผมนั่งฟุ่บลงข้างรถสปอรต์ตัวเอง กอดเข่าร้องไห้อย่าเลี่ยงไม่ได้ ผมเจ็บ ผมชา..ชาไปทั้งหัวใจ "กูขอโทษนะเดย์.."ผมเงยหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาขึ้นมามองเพื่อนชายตัวเอง "เรื่องไรวะ" "กูไม่ได้ตั้งใจให้มึงกับพี่เขาเป็นแบบนี้.." "อย่าโทษตัวเอง ฮึก.กเลยชาน กูโง่เอง.."ใช่ผมโง่เองไม่ขอโทษใคร..สมควรแล้วที่โดนแบบนี้ เจ็บฉิบหายเลยว่ะ! T[]T