Tadeus Han

Chapter 05

Chapter 05

Series 11: Tadeus Han

KINAGABIHAN, matapos ang pag-uusap ng Phantoms sa barn ni YoRi sa lakad nila sa sabado ay pabagsak na umupo si Tad sa kaniyang mahabang sofa pagkapasok palang niya sa bahay niya. Sumandal siya sa kinauupuan niya at bahagya niyang kinatahimik habang wala siya sa sariling napangiti nang maalala niya ang pag-amin ni ToV sa kanila na nabihag na ni kupido ang puso nito na iba din kung tumanggi noon tungkol sa pag-ibig. Kitang-kita nila ang pag-aalala ni ToV sa mukha nito para kay Karina kaya natutuwa sila para sa kaibigan nila, iniwan nila ito sa barn ni YoRi dahil may kaunting aberya na nangyari sa sasakyan ni ToV, at upang hindi sila makagambala ay iniwan na nila ang dalawa sa barn at mga nagsi-uwian na.

Napabuntong hininga si Tad sa pagkakasandal niya, masyado siyang naging abala dahilan upang magkulang ang pahinga at tulog niya. Bukas ang conference niya sa mga doctors niya para pag-usapan nila ang nangyayaring pagpatay sa ospital niya, kailangan niya iyon maayos bago sila umalis papuntang Hawaii para sa target nila. Alam niyang nababalot na ng kaba ang mga doctors niya dahil sa mga nangyayari dahil sa lahat ng pagpatay, tanging mga doctors ng Han International Hospital ang pinapatay.

Muling napabuntong hininga si Tad nang mapaayos siya ng pagkaka-upo niya dahil bigla siyang nakaramdam na may isang pares ng mata ang nakatingin sa kaniya. Napakunot ang noo ni Tad nang lumingon siya sa kaniyang likuran na bahagya niyang ikinagulat na muntik pa niyang ikamura at ikinatayo nang makita niya si Shin na nakatayo sa may likuran ng sofa na kinauupuan niya.

*FLASHBACK*

“Ayoko kay ate mag-stay, gusto ko sayo.”

“Eh? Gusto mong sa akin mag stay? Napag-isipan mo ba ‘yan?”hindi makapaniwalang tanong ni Tad kay Shin na kitang-kita sa mukha nito ang kaseryosohan sa sinabi nito habang tumatango sa kaniya.

“Oo, wala magiging problem kay ate kung sa kaibigan niya ako tumuloy.”

“Hindi kami mag-kaibigan ng ate mo, Shin.”sagot ni Tad na ikinalakad ni Shin pabalik sa kinauupuan niya sa may harapan ng table ni Tad.

“Pero gusto mo si ate, kaya responsibilidad mo ako.”sagot ni Shin sa kaniya na hindi niya mapaniwalang ikinatitig niya dito.

“How did you say that I like your sister?”

“You didn’t deny it to me, plain and simple. At sinasabi ko sayo manong hindi makakabuti sa’yo na magkagusto ka sa ate ko lalo na sa propesyon mo.”ani ni Shin na naguguluhang ikinalakad ni Tad papunta sa mesa niya habang deretsong nakatingin kay Shin.

“What do you mean? Anong kinalaman ng propesyon ko para hindi ako magustuhan ng ate mo?”tanong ni Tad na bahagyang ikinangisi ni Shin sa kaniya with matching pagturo pa nito sa kaniya.

“See, hindi ako nagkamali, gusto mo nga ang ate ko.”saad ni Shin na hindi ikinaimik ni Tad dito.

“Just agree that I will stay with you, because even if you take me to the hotel where my sister is staying, she will not accept me.”saad ni Shin na bahagyang ikinabuntong hininga ni Tad.

“Why? Kapatid ka niya at nag-effort kang puntahan siya dito sa pinas, bakit okay lang sa’yo na ipagtabuyan ka niya?”

“That’s the attitude of my ate, nagpunta ako dito kahit hindi pwede kaya hindi niya ako papansin. Ang cool kaya ng ate ko, I admire her the most.”ani ni Shin na kita ni Tad ang paghanga sa mga mata nito habang binabanggit ang ate nito.

“Why do want to stay with me? Hindi pa tayo masyadong magkakilala maliban sa tinulungan kitang pumunta dito sa bansa namin. Hindi ka ba hinahanap ng mga magulang niyo?”ani n I Tad dito dahil ayaw niyang dumating sa point na mapagkamalan pa siyang kidnapper nang mapansin niya ang bahagyang paglungkot ng ekspresyon ng mukha ni Shin.

“Wala na kaming mga magulang, pinatay sila.”ani ni Shin na hindi nagawang ikaimik ni Tad.

“Kung ganun ulila na kayo ng ate mo, pero bakit iniiwan ka niyang mag-isa?”tanong ni Tad matapos ang saglit na pananahimik niya na ikinalingon ni Shin sa kaniya.

“Because he trained us to be strong and independent.”seryosong sagot ni Shin na akmang magsasalita si Tad ng patayong itinuon ni Shin ang dalawang kamay nito sa mesa ni Tad habang nakatingin sa kaniya.

“Pumapayag ka na ba manongg? Don’t worry, hindi naman ako ang klase ng teenager na alagain.”ani ni Shin na buntong hiningang ikinasandal ni Tad sa upuan niya na sa tingin niya ay wala na siyang magagawa kundi hayaan si Shin na tumuloy muna sa kaniya.

“For how long?”

“Hmm? As long that I will make my ate proud of me.”ngiting sagot ni Shin sa kaniya na hindi alam ni Tad kung bakit may iba siyang pakiramdam sa ngiti na binibigay ni Shin sa kaniya na inalis niya agad sa kaniyang isipan.

“Fine, pumapayag na ako. You can stay in my house, but with my rules.”ani ni Tad na ikinakunot ng noo ni Shin.

“Rules? Hindi akoo sumusunod sa rules ng iba.”seryosong sagot ni Shin na ikinabit balikat naman ni Tad.

“Then, I’ll change my mind, no rules, you can’t stay in my house.”pahayag ni Tad na ikinatitig ni Shin sa kaniya na paupong ikinapangalumbaba nito sa mesa niya.

“You know manong, you are very interesting. Sige ano bang rules mo?”

“When you stay at my house, you will be my responsibility, so first, I’ll talk to your sister about this, ayokong magulat nalang ako at kinasuhan niya ako ng kidnapping. Second, no gimik at night, no late night lalo na pag nasa bahay ako. Hindi man halata pero pag nauwi ako sa bahay maaga akong natutulog. Third, when I’m not around in my house for a certain emergency or other agenda outside my job, ikaw ang maiiwan dito sa bahay.”pagbibigay ng mga rules ni Tad na ikinatango ni Shin sa kaniya.

“Fine, I’ll do your rules.”sagot na pagsang-ayon ni Shin na si Tad naman ang tumango dito.

“Okay, tara na. Dadalhin na kita sa bahay ko, may lakad din ako tonight kaya ikaw lang maiiwan sa bahay.”ani ni Tad na tumayo na sa kinauupuan nito.

“Do you know how to cook, manong?”tanong ni Shin na ikinalingon ni Tad dito.

“Marunong akong magluto, pag mag-isa ka lang sa bahay mo, you don’t have a choice but to learn. Ayoko ng maids kaya ako angg gumagawa sa bahay pag hindi ako busy.”sagot ni Tad na ikinatayo na ni Shin sa kinauupuan nito.

“That’s good, tara na.”sambit ni Shin na nauna ng naglakad palaba n ng opisina ni Tad.

*END OF FLASHBACK*

Hindi alam ni Tad kung bakit pumayag siyang sa kaniya tumuloy si Shin at hindi sa hotel ng ate nito, hindi niya alam kung bakit gusto nito na sa kaniya tumuloy at mas hindi niya maintindihan kung bakit tinataboy ito ng ate nitong mailap at masungit para kay Tad.

Hindi niya din ipinaalam sa mga kaibigan niya na may pinapatuloy siya ngayon sa bahay niya dahil para kay Tad ay hindi ‘yun big deal para sabihin sa mga kaibigan niya.

“You sense me?”tanong ni Shin sa kaniya na tinalon ang sofa mula sa kinatatayuan nito at deretsong pabagsak na umupo sa sofa na kinauupuan ni Tad kanina habang nakatingin ito sa kaniya.

“You almost gave me a fvcking heart attack, Shin, bakit ka sa likuran ko pumwesto?”bahagyang angal ni Tad na ikinakibit balikat ni Shin.

“Wait? 11 pm na, bakit gising ka pa?”tanong ni Tad nito na ikinaupo niya sa pang-isahang sofa.

“I can’t sleep, nag-a-adjust pa ako dito sa bahay mo manong.”sagot ni Shin sa kaniya.

“Kung gusto mong mag-stay dito, kailangan mong sanayin ang sarili mo. You might be a sixteen years old, but your still a minor kaya hindi ka dapat late natutulog. Mabuti nalang my guest room ang bahay ko, thanks to my mom pinilit niyang magpalagay ako ng guess room.”pahayag ni Tad na ikinatayo na nito sa pagkaka-upo habang kay Shin nakatingin.

“Matulog ka na, I will also go to bed to rest. Maaga ako bukas dahil kailangan kong matapos lahat ng gagawin ko bago mag sabado.”ani ni Tad na ikinalakad na niya papunta sa kwarto niya.

“Why did you choose to be a doctor? There are so many profession that you can take, why being a doctor?”tanong ni Shin na ramdam ni Tad ang bahagyang kaseryosohan ng boses ni Shin na ikinalingon ni Tad dito.

“Why being a doctor? Because being a doctor can save lives.”

“But doctors like you can end lives too, right?”sambit pa ni Shin hindi nililingon si Tad.

“Hindi hawak ng mga doktor ang buhay ng tao, tumutulong kami para madugtungan ang buhay nila. Me as a doctor, I want to save lives, at kasama doon ang mga kaibigan kop ag may oras na may isa sa kanila ang nasaktan. Masyado kang seryoso bata, matulog ka na.”pahayag ni Tad na ikinalakad na nitong muli papunta sa kwarto niya at iniwan si Shin sa may sala na hindi na nagsalita.

Kinaumagahan, nang tumunog ang alarm ni Tad ay bumangon na siya sa kama niya at nagsimula nang ayusin ang kaniyang sarili para sa conference niya ngayong araw. Matapos niyang maligo at makapag bihis ay lumabas na siya ng kwarto niya, pagkalabas niya ay natigilan siya ng makita niya si Shin nasa mahabang sofa natutulog na ikinalalad palapit ni Tad dito.

"Tingnan mo 'tong batang ito, sabi ng sa guess room matulog tapos hindi ginawa." angal ni Tad na akmang gigisingin si Shin nang matigilan siya at mapakunot ang noo niya habang nakatingin sa symbol na nakita niya sa bandang ibabang likuran ng tengga nito, tatlong dot na itim. Hindi nalang pinansin ni Tad ang tatoo na nakita niya pero mas nakuha ang atensyon niya ng dumako ang mga mata niya sa may laylayan ng suot nitong damit na sa tingin ni Tad ay mantsa ng dugo.

“Blood? Where did he get that stain of blood?”kunot noong tanong ni Tad na akmang hahawakan niya ang laylayan ng damit na may mantsa ng dugo ni Shin ng bahagya siyang magitla ng mabilis na bumangon si Shin palayo sa kaniya at nakataas ang dalawang kamao.

“Mukhang naistorbo ko ang tulog mo ah?”ani ni Tad na agad na ikinababa ni Shin sa kaniyang dalawang kamay.

“I'm only superficial when I sleep, what are you trying to do?”tanong ni Shin na ikinaturo ni Tad sa laylayan ng damit niya.

“I saw some stain of blood at the bottom of your shirt, where did you get that?”

Agad na tiningnan ni Shin ang laylayan ng damit niya na sinasabi ni Shin na agad din niyang nakita at bahagyang ikinawalan ng imik sa kinatatayuan niya.

“Nasugatan ka ba?”tanong ni Tad na ikinabalik ng tingin ni Shin sa kaniya.

“I peeled an apple last night, nahiwa ang ang isang daliri ko at naipahid ko sa laylayan ng damit ko.”sagot na paliwanag ni Shin na ikinatango ni Tad sa kaniya.

“Next time mag-ingat ka sa kutsilyo, I have to go, baka gabihin ulit ako uwii dahil kakausapin ko pa ang ate mo. Let’s see kung kakausapin niya ako ng matino pag ikaw ang topic namin.”saad ni Tad na ikinalakad na nito palabas ng bahay niya at iniwan si Shin na nakatayo lang habang sinusundan siya ng tingin.

Nang makalabas na si Tad sa bahay niya ay deretso na din siyang sumakay sa kotse niya at pinaandar ang makina nito, na bago umalis ay binalingan niya ang bahay niya kung saan nasa loob si Shin.

“Sinong mag-aakala na magkakaroon ako ng kasama sa bahay ko, pag nalaman ng Phantoms na nagpaka good citizen ako, bubwisitin lang nila ako. Lalo na ni Rosales, once malaman niya na kapatid ng DJ niya ang nasa bahay ko.”pahayag ni Tad na bahagya niyang ikinailing bago niya pinaandar ang kotse niya.

At para hindi siya mainip sa biyahe niya papunta sa ospital niya ay binuksan niya ang radio sa kotse niya upang makinig ng music, naghahanap ng magandang station si Tad nang matigilan siya sa balitang pumasok sa station na nahanap niya.

Isang mayaman at kilalang architect ang nakita sa sariling bahay nito na naliligo sa sarili nitong dugo ngayong umaga, hindi pa matukoy kung sino ang pumatay dahil nahihirapan ang kapulisan na makakuha ng clue sa killer dahil wala silang makita sa mga cctv na naka install sa bahay ng biktima. Ang tanging hawak lang ng mga kapulisan ay isang punyal na may tatak na dragon na parang sinadyang iwan sa katawan ng killer.

Agad na naipreno ni Tad ang kaniyang kotse nang marinig niya ang balita sa architect na pinatay na may nakuhang punyal na ginamit din ng killer na pumapatay sa mga doctor niya.

“What the fvck?!”bulaslas na mura ni Tad na biglang naglaro sa isipan niya kung iisang killer lang ang pumatay sa mga doctor niya at sa architect na binabalita ngayon.

“Same weapon that used in the killing, fvck! Are they the same killer yet have different target? Oh s**t!” naguguluhang pahayag ni Tad sa kaniyang isipan na muli niyang ikinaharurot sa pagpapaandar sa kotse niya habang sinusubukan niyang kontakin si Lu na agad din naman siyang sinagot.

(The fvck you call?)

“Do you heard the news about the architect that’s been killed on his own house, Santos?”agad na tanong ni Tad kay Lu.

(Yeah, my team hold that case this morning. Why did you ask?)

“Hindi ka sumama?”

(My team can handle it, I’m busy in other stuff here in my fvcking desk before we fvcking go in Hawaii.)

“The weapon used to kill that architect was same on the weapon used to my doctors.”seryosong pagbibigay alam ni Tad kay Lu na nawalan ng imik sa kabilang linya.

“Tangna! Sumasakit na nga ang tangnang ulo ko dahil nahihirapan akong mahuli ang killer ng ospital ko tapos may balita akong maririnig na ganito? I’m fvcking started to overthink her, Santos!”paglalabas ng sakit sa ulo ni Tad kay Lunova.

Pinapasakit ng kung sinong killer ng mga doctor niya ang ulunan ni Tad dahil sa galing nitong i-cover ang pagpatay na ginagawa nito na talagang mahihirapan silang mahuli kung sino ito, then hindi niya inaasahann na ang akala niyang mga doctor niya lang sa Han International Hospital ang target ng mga ‘to, biglang may sumulpot na pinatay na architect na kaprehas ng weapon sa pagpatay ang gamit at iniiwan sa mga biktima nito.

(Calm down, Han, if you’ll get affected by that news, it might be their way to mislead you. Let my men investigate it then I’ll tell you what they will get. Don’t let them confuse you, asshole.)

“I’m not an asshole you dimshit! But maybe you’re right, thank you Lt. Gen. for the fvcking advice.”

(Yeah! Fvck you too!)

Nang mawala na si Lu sa kabilang linya ay huminga ng malalim si Tad habang siya ay nagmamaneho, dahil sa balita ay sandaling nayanig ang utak niya pero masasabi niyang tama lang ang instinct niya na tawagan si Lu dahil may punto ang mga sinabi nito sa kaniya. Pwedeng nililigaw siya ng killer upang isipin niya na hindi mga doctor niya ang target ng mga ito.

“Who the fvck are they?!”sambit na ani ni Tad na mas pinabilis ang pagmamaneho upang makarating na agad sa ospita niya.

Isang oras ang biyahe ni Tad ng makarating na siya sa parking lot ng ospital niya, agad siyang lumabas ng kotse niya at dere-deretsong naglakad papasok sa entrance kung saan agad siyang binate ng guard nan aka duty na tinanguan ni Tad.

Tulot-tuloy lang ang paglalakad ni Tad habang binabati siya ng mga staff na nakakasalubong niya, mgga nurses, doctors hanggang makasakay siya sa elevator. Kahit na sinusubukan niyang huwag isipin ang balita kanina ay pilit itongg sumasagi sa isipan niya na mahina niyang ikinamura sa kaniyang sarili.

Nang magbukas ang elevator ay agad siyang lumabas kung saan agad siyang nakita ng kaniyang secretary at agad itong naglakad para salubungin siya.

“Goodmorning Director Han, nasa conference meeting room na po ang mga head doctors at hinihintay ang pagdating niyo.”pagbibigay alam ng kaniyang secretary na ikinatango niya.

“Okay, pakitimpla ako ng kape, kailangan ko ‘yun.”saad ni Tad na ikinalakad niya na ng deretso papunttang conference meeting room.

Pagkarating niya sa tapat ng conference room ay agad siyang pumasok sa loob na ikinalingon ng mga head doctors niya na napatayo at binate siya.

“Take your seats everyone.”ani ni Tad na ikinaupo ng muli ng mga ito na ikinaupo na rin niya sa kaniyang upuan sa harapan ng mga head doctors niya.

“Director Han, apat nang doctors ng HIH ang pinapatay. Hindi lang sa isang branch, pati sa Paris umabot ang pagpatay sa mga doctors natin. This is alarming.”agad na pasimulang pahayag ng isang head doctor sa bandang kanan ni Tad.

“I know, and all I want you all to do is to be calm.”sagot na saad ni Tad na kita niyang ikinakunot ng noo ng mga nasa harapan niya.

“Calm? Paano kami kakalma sa ganitong sitwasyon Director Han. What if,, may patayin na naman na isa sa mga doctors ng HIH? Hindi na maganda ang nangyayari lalo na at mukhang mga taga Han International Hospital lang na doctors ang pinapatay ng killer na ‘to.”

“I know all of you are afraid or terrified for all this killings that happen, but for now, wala tayong ibang pwedeng gawin kundi ang kumalma hanggat hindi pa tayo nakakakuha ng clue na magtuturo kung sino ang nasa likod ng mga pagpatay sa ospital ko.”serysong pahayag ni Tad.

“Pero Director Han. Kung ‘yun lang ang gagawin natin at hihintayin pa natin na matukoy kung sino ang killer baka maubos na tayong lahat dito.”angal ng isnag head doctor mula sa kaliwa ni Tad na dama niya ang pangamba sa boses nito na ikinabuntong hininga ni Tad.

“Kung natatakot na kayo para sa mga buhay niyo, I am willing to accept resignation letter starting right now.”pahayag ni Tad na ikinatahimik ng mga nasa harapan niya.

“The killings was occur when they see their target alone, to avoid that, lahat ng mga doctors ay magsasama sa iisang office. Sabihan niyo ang mga under doctors and nurses niyo na huwag aalis o mananatili sa isang lugar ng mag-isa. That is all we can do for now to avoid the killer to kill again. Alam kong mapanganib na ang nangyayari sa HIH, pero give me time to find this killer and make him fvcking pay off for choosing my territory in their evil fvcking deeds. Now, kung may isa sa inyo o sa mga under doctors and nurses niyo ang gustong umalis sa ospital ko, then my office is open to entertain the resignation letters.”pahayag ni Tad na wala paring magawang maka-imik sa sinabi niya na ikinabuntomg hininga niya.

“All of us here in my hospital are in danger, and I’m not exempted to that. That killer might come to me and kill me, but I can defend myself. Iniisip ko ang kaligtasan niyo that’s why do this precaution I said para maiwasan muna na may mabiktima na naman ang killer na ‘yun. I already sent an email in very branches of HIH all over the world, and I tightend the securities, magpapalagay din ako ng mga mini cameras sa malaking opisinang lilipatan niyo, for now, all I need to all you is to trust me on this.”seryosong pahayag ni Tad na ikinalingon ng mga head doctors niya sa isa’t-isa.

Bumukas ang pintuan ng conference room at pumasok doon ang secretary ni Tad at inilapag ang kape sa harapan niya na hininga niya dito.

“Secretary Park, can you give us the report about the doctors that’s been murdered.”ani n autos ni Tad na ikinatango ng secretary niya.

Agad nitong inihanda ang powerpoint na kailangan niya, at ilang minutong paghahanda ay tumambad sa harapan nila ang litrato ng apat na doctor na pinatay sa Venice at sa Paris.

“As you can see, the four doctors of HIH that’s been murdered are all surgeon that has been part of an operating procedures. Four of them are good doctors of HIH but they have all records of failed surgery, like Doctor Silvester, he failed he’s latest operation of Angioplasty which the removal of plaque in the patient heart due to performing an incision at the wrong location. Same to the remaining three who failed in their operations.”pagbibigay alam ng secretary ni Tad na ikinasalubong ng kilay ni Tad.

“D-don’t tell me, ang target ng killer ay mga surgeon na may failure operation sa mga past patients nila?”sambit ng isa mga head doctors habang si Tad ay nakatutok sa powerpoint na nasa harapan niya.

”What are the failed opeations of three remaining doctors?”tanong ni Tad na ikinalingon ng secretary niya sa harapan ng powerpoint.

“Doctor Castenos, failed on his Abdominoplasty to his patient because of complications due to poor communications while he was operating, while Doctor Toussaint had a failed Appendicitis operations to his patient because of his insufficient Preoperative Planning. And Doctor Vianello, our surgeon doctor from HIH Venice has a failed on his heart transplant due of injuring a nerve during his surgery that he neglected to see.”paliwanag ng secretary ni Tad na ikinalingon niya sa kaniyang secretary.

“And no one report that fvcking failures operation to my fvcking desk?!” galit na hindi makapaniwalang ani ni Tad na ikinabaling ng tingin ng kaniyang secretary.

“I reported it and put it on your desk, Director Han.”sagot ng secretary niya na ikinasalubong ng kilay ni Tad.

“What?! I didn’t find that fvcking report on my desk?!”singhal ni Tad na mahina niyang ikinamura dahil ngayon niya lang nalaman ang tungkol sa mga na failed na operations ng mga napatay na doctors ng ospital niya.

“This meeting is done, makakabalik na kayo sa mga pwesto niyo and do what measurement I told you and if anyone of you wants to resign then. You are welcome in my office.”seryosong ani ni Tad na tumayo na sa kinauupuan nito at nilingon ang secretary niya.

“Bring that report to my fvcking desk.”utos ni Tad sa secretary niya bago siya naglakad palabas ng conference room at deretsong nagtungo sa opisina niya na hindi naging maganda ang mood niya dahil sa nalaman niya.

Hindi niya pwedeng pagalitan ang secretary kung nailagay nga nito ang report na pinakita nito kanina sa desk niya, alam niyang hindi magsisinungaling ang secretary niya dahil matagal na ito sa kaniya at alam niyang mapagkakatiwalaan niya ito dahil ang HIH ang tumulong dito upang makapagtapos ng secretarial course nito sa kolehiyo.At kung ibinigay ng secretary niya ang report na ‘yun dumagdag sa isipin ni Tad kung paanong hindi niya iyon nakita sa desk niya.

“Is someone fvcking played a trick on me?!”singhal ni Tad nang makapasok na siya sa loob ng opisina niya nang mapalingon siya sa may sofa ng opisina niya at matigilan sa isang taong nakatayo sa di kalayuan sa mga certificates na nakasabit sa pader ng opisina niya na hindi inasahan ni Tad na makikita niya sa loob ng opisina niya.

“I-ikaw?”

“Delievery.”seryosong sambit nito habang hindi maalis ni Tad ang tingin sa magandang babaeng nasa harapan niya na hindi niya akalaing hindi lang pagd-dj sa bar ni Ford ang trabaho, na mailap at nagsusungit sa kaniya.