ANG NOBYA KONG ASWANG

Chapter 18

Chapter 18: Ang Bunga ng Pagkakaisa

Matapos nilang matagumpay na harapin ang mga pagsubok sa Walang Hanggang Dilim, ramdam ni Luna at ng kanyang mga kasama ang bagong lakas at tiwala sa isa’t isa. Alam nilang hindi lamang sila basta-basta mga mandirigma; sila ay magkakapatid sa laban at magkatuwang sa lahat ng pagsubok.

Sa kanilang pagbabalik sa kampo, sinalubong sila ng mga miyembro ng Asul na Agila na tila ba bumalik ang kanilang pag-asa. “Mga bayani kayo!” sigaw ng isa sa mga sundalo habang sila’y pumapasok sa kampo. Nakikita sa kanilang mga mata ang paghanga at respeto.

"Nagawa namin iyon dahil sa inyong lahat," tugon ni Luna habang bumababa siya sa kanyang kabayo. "Dahil sa inyong pananalig at suporta."

Lumapit si Heneral Gregor, ang matandang lider ng Asul na Agila, kay Luna. "Nararapat lamang kayong papurihan, Luna," sabi niya. "Sa kabila ng lahat ng hirap at panganib, pinili ninyong harapin ang inyong mga takot. Iyan ang tunay na tapang."

"Salamat po, Heneral," sagot ni Luna. "Pero alam natin na marami pa tayong kailangang gawin. Ang laban natin sa Tagapagbalik at sa kanyang mga halimaw ay hindi pa tapos."

---

Habang nagpapatuloy ang gabi, nagkaroon ng maliit na pagdiriwang sa kampo. Sa kabila ng kanilang pagod at mga sugat, nagtipon-tipon ang mga mandirigma sa paligid ng apoy. Naging sandali ito ng pagtawa, pagkukuwentuhan, at pagkakaisa.

“Hindi ko inakala na makakabalik pa tayo,” sabi ni Nando kay Luna habang kumakain sila ng inihaw na karne. “Akala ko talaga, matatapos na ako sa lugar na iyon.”

“Naramdaman ko rin iyon,” tugon ni Luna, “pero alam ko rin na hindi tayo papayag na basta-basta na lang susuko. Lalo na ngayon na mas marami pa tayong kailangang iligtas.”

“Hindi ako makapaniwala na nakayanan nating lahat iyon,” dagdag ni Kaloy, sabay tungga sa kanyang inuming alak. “Para tayong lumusong sa mismong impyerno!”

"Hindi tayo makakaligtas kung hindi dahil sa tapang ng bawat isa sa atin," sabi ni Arnel. "At ang pagmamalasakit sa isa’t isa."

Habang nag-uusap ang lahat, lumapit si Marco kay Luna. "May napansin ka bang kakaiba kay Liwliwa?" tanong niya.

Tumingin si Luna kay Marco at tumango. "Oo. Hindi siya basta ordinaryong tagapangalaga. Tila may malalim na koneksyon siya sa lugar na iyon, at marahil, alam niya ang marami pa tungkol sa Tagapagbalik kaysa sa iniisip natin."

"Sa tingin mo, babalik siya?" tanong ni Marco.

"Malalaman natin," sagot ni Luna. "At kapag bumalik siya, kailangan nating maging handa."

---

Kinabukasan, sa pagsikat ng araw, muling nagtipon ang mga miyembro ng Asul na Agila. Alam nilang walang panahon upang magpakampante. Pinag-usapan nila ang mga susunod na hakbang, at nagplano kung paano palalakasin ang kanilang depensa at palalawigin ang kanilang paghahanap sa iba pang mga kampo na maaaring nasa ilalim ng kontrol ng Tagapagbalik.

"Lumalakas na ang ating kalaban," sabi ni Heneral Gregor. "Marami na silang teritoryong sinasakop. Kailangan nating palawakin ang ating hanay at maghanap ng mga kaalyado."

"May kilala akong grupo ng mga rebelde sa kanluran," sabi ni Arnel. "Matagal na nilang gustong lumaban sa Tagapagbalik, ngunit wala silang sapat na lakas. Kung makumbinsi natin sila na sumali sa atin, maaari silang maging malaking tulong."

"Magandang ideya, Arnel," sabi ni Luna. "Kailangan nating makipag-ugnayan sa kanila sa lalong madaling panahon. Pero kailangan din natin ng mas maraming impormasyon tungkol sa mga plano ng Tagapagbalik."

"Mayroon tayong isang espiyang ipinadala noon sa bayan ng Solano," sabi ni Nando. "Baka mayroon na siyang mga bagong balita."

"Maganda," tugon ni Luna. "Kailangan nating malaman ang bawat kilos ng kalaban. Ang bawat hakbang na gagawin natin ay dapat nakabase sa tamang impormasyon."

---

Kinagabihan, habang nagpapahinga na ang karamihan sa kampo, nagdesisyon si Luna na maglakad-lakad sa paligid. Naramdaman niyang kailangan niyang linawin ang kanyang isipan mula sa mga nangyari sa Walang Hanggang Dilim. Sa kanyang paglalakad, napansin niyang may isang anino na sumusunod sa kanya.

"Alam kong nandiyan ka," sabi ni Luna, huminto siya at naghintay.

Mula sa dilim ay lumitaw si Liwliwa, ang matandang tagapangalaga ng Walang Hanggang Dilim. "Hindi ko inaasahan na makikita kita rito," sabi ni Luna. "Bakit ka nagpunta?"

“Narito ako upang bigyan ka ng babala,” sabi ni Liwliwa. “Ang Tagapagbalik ay mas makapangyarihan kaysa sa inaakala mo. At hindi lamang siya nag-iisa. Marami siyang mga tagasunod na mas mahigpit ang kapit sa dilim.”

“Ano ang ibig mong sabihin?” tanong ni Luna. “Ilan pa silang mga halimaw?”

“Hindi mo kailangang malaman kung ilan,” sagot ni Liwliwa, “ang dapat mong malaman ay kung paano sila labanan. At upang magtagumpay, kailangan mong harapin hindi lamang ang kanilang kapangyarihan kundi pati na rin ang dilim sa iyong puso.”

Nagtaka si Luna sa huling sinabi ni Liwliwa. “Dilima sa puso? Ano ang ibig mong sabihin?”

Ngumiti si Liwliwa ng may kaalaman. “Lahat tayo ay may dilim na kinikimkim. Ang mahalaga ay kung paano natin ito gagamitin—kung tayo’y magpapadala o kung ito ang magbibigay sa atin ng lakas.”

“Hindi kita maintindihan,” sabi ni Luna.

“Darating ang panahon na maiintindihan mo rin,” sabi ni Liwliwa bago siya biglang nawala sa dilim, parang isang usok na tinangay ng hangin.

---

Matapos ang pagtatagpong iyon, bumalik si Luna sa kanyang tolda na puno ng mga tanong sa isipan. Alam niyang marami pang dapat malaman at maraming bagay ang hindi pa malinaw. Ngunit isang bagay ang tiyak—ang mga susunod na araw ay magiging mas mahirap at mas mapanganib. At sa kabila ng lahat, alam niyang kailangan niyang manatiling matatag. Hindi lamang para sa kanyang sarili kundi para sa lahat ng umaasa sa kanya.

"Handa na akong harapin ang anumang dilim," sabi ni Luna sa sarili habang nakatingin sa bituin ng gabi. "Para sa kanila, at para sa lahat ng nawalan."

---

Kinabukasan, muling nagtipon ang Asul na Agila. Handa na sila para sa susunod na misyon. Pinili ni Luna at ng kanyang mga kasama na hatiin ang kanilang grupo para sa iba't ibang misyon—isang grupo ang pupunta sa kanluran para kumbinsihin ang mga rebelde na sumanib sa kanila, at ang isa pa ay magtutungo sa bayan ng Solano upang makuha ang pinakabagong balita mula sa kanilang espiya.

"Magkikita tayo muli dito sa loob ng isang linggo," sabi ni Luna. "Magdala ng mabuting balita. At tandaan, laging mag-ingat."

Habang umaalis ang bawat grupo, alam nilang isang malaking laban ang paparating. Ngunit sa kanilang puso, dala-dala nila ang tapang at pagkakaisa na mas pinalakas pa ng kanilang pinakamatinding pagsubok. At alam nilang kahit ano pa ang mangyari, hindi sila magpapatalo sa dilim.