ปาลิน
“อื้อ” ฉันครางออกมาหลังจากร่างสูงก้มลงมาจูบฉัน จูบด้วยความร้อนแรงเหมือนเป็นการลงโทษมากกว่าพิสูจน์ แต่ทำไงได้ ฉันผิดจริงๆที่ลืมบอกเขาว่าจะออกไปไหน แล้วฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาเร็วขนาดนี้ด้วย
พรึ่บ พี่ดีเจยกฉันขึ้นอุ้มท่าลิงอุ้มแตง ฉันรีบยกขาเกี่ยวเขาทันที พร้อมกับกอดคอเขาไว้ ก่อนจะรู้สึกถึงการเคลื่อนไหว โดยที่ปากเรายังคงจูบกันอยู่ และไม่นาน หลังฉันก็สัมผัสกับความนุ่มของเตียง แน่นอนว่ามันคือห้องนอน
“ใครใช้ให้ใส่เสื้อผ้าของมัน” เสียงเข้มเอ่ยถามออกมาอย่างไม่พอใจ และ...
แคว่ก แคว่ก เขากระชากเสื้อยืดที่ฉันใส่อยู่อย่างแรงจนมันขาดบาดผิวแสบไปหมด
“อ๊ะ” ฉันร้องด้วยความเจ็บ แต่ก็ยอมให้เขาทำ ขอแค่เขาไม่โกรธฉันก็พอ
“ทีหลังอย่าคิดจะใส่เสื้อผ้าผู้ชายที่ไหนอีก นอกจากฉัน” พี่ดีเจสั่งเสียงเข้มออกมา นั่นทำให้ฉันยิ้มให้เขา
“ลินจะจำให้ขึ้นใจเลยค่ะ” แค่เห็นเขาหวงฉันแบบนี้ ฉันก็ดีใจจะไม่โกรธกับความร
