She Was a Good Dream

Chapter 5

"So how was your vacation?" Malambing na tanong ni Allison sa akin sa kabilang linya ng telepono. Kararating ko lang din sa bahay from our trip in Ilocos. I'm staying here in Laguna with my lola. Sa Makati na ako magtatrabaho simula bukas pero hindi muna ako nag-abalang kumuha ng condo man lang para mapalapit dahil una ay sanay naman na akong magbiyahe balikan at pangalawa, hindi din naman ako magtatagal sa Pilipinas. Sa oras na maconvince ko na si Lola to come with me in Singapore ay lilipad na kami agad. I will just hire a lawyer na mag-aasikaso sa pagbenta ng property na ito.

"It was fun babe. Let's go there together pag-uwi mo dito" sagot ko sa kanya. I really had fun sa loob ng 5 days na iyon. Well, actually four days..ang huling araw kasi ay naging boring na para sa akin just because Al---I shrugged off the thought.

"So, when are you planning to talk to Lola Mercedes?" She asked. Alam kong iniwasan niyang mag comment sa sinabi kong tungkol sa pag-uwi niya dito.

"I just got back babe" I wasn't able to hide the slight irritation I felt from her constant reminder and tantrums. Akala ba niya madali lang na kausapin si lola? This is house is very important to her dahil ito ang bahay nila ni Lolo at dito na lumaki si Papa at ako. Maraming memories kaya naiintindihan ko si Lola kung bakit ayaw niyang iwanan ang bahay na naging saksi sa masayang alaala ng pamilya namin.

"Okay,okay. But please convince her as soon as you can. Para magkasama na tayo"  muling lambing nito.

"Okay. I'm- I'm tired babe. I need to sleep. Maaga pa ako bukas sa firm ni Ninong John" pagdadahilan ko. I was really not in the mood.

"Okay Babe. I'll call you tomorrow. I miss you"

"I miss you too" I replied then ended the call.

Kahit anong pagod ang nararamdaman ng katawan ko ngayon ay parang ayaw namang makisama ng isip ko.I keep thinking about everything that happened these last five days. Including Alex. Pagkatapos niyang makaalis pauwi sa Manila ay bumalik na din ako sa hotel namin. Niratrat ako ng sermon nila Ashley. I told them that I will go back to the hotel because I was not feeling well kaya labis ang pag-aalala nila na hindi ako naabutan doon and I was nowhere to be found. My phone also ran out of battery kaya hindi nila.mac*****t.

"San ka ba nagpagulong gulong bro?" Nagtatakang tanong ni Leo sa akin.

"Ang dumi dumi ng damit mo" dagdag ni Albert. Hindi ko na sinabi kung saan ako nanggaling. I was not in the mood to talk and have a chit chat with any one.

The following day ay nagpunta kami sa Paoay Sand Dunes dahil yun ang nasa schedule namin. Muntik pa akong nakilala ng driver na sinakyan namin kahapon. Mabuti na lang ay nasenyasan ko siya na tumahimik kundi ay malalaman nila that Alex and I bunked off together yesterday. Ayoko ng gawan pa nila ng intriga yun.

I decided to sleep. There's no use of thinking about how she's doing right now. Hindi na kami magkikita.

*****************************************************************

"I'm really glad na pinagbigyan mo na din ako sa hiling kong sumali ka sa team ko Justin. Oh I mean,  Arch. Justin Arceo." Ninong John is my closest ninong. He's a good friend of papa at kahit nung namatay  na si papa ay hindi niya tinigilan ang pagsubaybay sa akin. He is also mentor kaya talagang laking hiya ko sa kanya nang hindi ako nakapagtrabaho sa kompanya niya pagka graduate ko ng college. Naintindihan naman niya because he knows Allison really wants to settle in Singapore. Naging mahirap na decision sa akin na iwanang mag-isa si lola dito sa Pilipinas but lola insisted that I should chase my dreams.

"I'm sorry to burst your bubble ninong. But  I will not stay here for good. As I've said, once mapapayag ko si lola na tumira na kasama ko sa Singapore ay aalis na din kami agad", nahihiya man ay kailangan kong linawin kung hanggang saan lang ang kaya kong ibigay na panahom upang hindi naman mabitin ang mga project na ibibigay niya sa akin.

"I know hijo. Kaya nga minor projects lang ang iaassign ko sayo even if I know you are the most prominent one here" nakangiti man ay kita ang panghihinayang niya na hindi magiging permanente ang pagsali ko sa kanyang kompanya.

"By the way, mayroon din akong ipapatrain sayo. Bagong graduate lang siya at kakapasa lang din ng Licensure Exam. Anak siya ng kompadre ko. Naisip ko na din na mas magandang may kasama ka para kung sakaling kinailangan mo ng umalis ay may magte-take over  sa projects na maiiwan mo"

"No problem ninong. I would gladly train him just like what you did to me" sagot ko kay ninong. Mas mainam nga ang naisip niya dahil at least ay hindi naman mabibitin ang mga kliyente ko kung bigla kong iiwan ang projects. Mas maigi ng may magiging pamilyar sa mga ito. Yun pa naman ang ayaw na ayaw ko sa lahat. Ang hindi masatisfy ang clients sa ginawa ko. Lalo na't maganda ang reputation ng firm ni ninong. Ayoko siyang ipahiya.

"Well, it's HER actually. Babae ang makakasama mo". He emphasize the word/gender. Well it wasn't the first time na may makakatrabaho akong female architect. Sa Singapore ay marami na ding babaeng arktekto so it won't be a problem for me. Sana nga lang ay hindi ito maarte.

"Ah, ok" naisagot ko na lang sa kanya dahil biglang pumasok ang secretary niyang si Marie.

"Sir, Arch. Madrid is already here". Pag-imporma niya.

"Ok Marie. Let her in" sagot ni ninong dito.  Ako naman ay nanatiling nakaharap kay ninong. Maya-maya ay bumukas ang pinto at sumilay ang ngiti sa mukha niya. Marahil nga tulad ko, ay malapit din sa kanya ang makakasama ko dahil anak din ito ng kaibigan niya. May edad na din kasi si Ninong at biyudo na. Ang nag-iisang anak nito ay nag migrate na sa Canada at dun na nagtatrabaho bilang isang doctor.

"Hija, I'm so happy that you're finally joining my team" tumayo si ninong sa pagkakaupo sa kanyang executive chair at sinalubong ang babae. Dahil matangkad si ninong ay naharangan niya ang bagong dating kaya hindi ko ito agad makita.

"Thanks for letting me in tito, kahit alam ko naman na pinilit ka lang ni Papa. Why would you need a newbie like me if you can hire the most prominent architects in town" napataas ang mukha ko nang marinig ang boses niyo. Pamilyar ang malambing na boses na nakakahalina sa tenga.

"That's not true. You know that  I want you to be part of the company.  I know you'll be a great architect just like your kuya". Ninong told her. " By the way, nandito na din ang makakapartner mo sa mga projects" humarap sa akin si Ninong at nang maalis ang kanyang bulto nA nakaharang sa bagong dating na bisita ay nasagot na ang kanina ko pang tanong sa sarili ko.

There she was, with her angelic face, expressIve eyes, and cherry lips. Parehas nanlaki ang mga mata namin.

"Alex?"

"Justin?"

Palitan namin ng pagkamangha.

"So you know each other huh?" Nagtataka ngunit natatawang reaksyon ni ninong.

"Yes ninong. Nagkasama kami sa Ilocos last week." Sagot ko na saglit lamang pumukol ng tingin sa kanya dahil ayokong maalis ang mata sa babaeng kaharap.

"Oh, that little vacation of yours, yes" tukoy niya kay Alex.

"Nabanggit nga sa akin ng papa mo na nagbakasyon ka daw muna saglit bago magsimulang magtrabaho" ninong said but both of us are still lookibg at each other with amusement. What a small world indeed.

*************************************

"Dito po ang magiging cubicle nyo Architect Justin" ani Marie nang dalin niya kami sa magiging desks namin ni Alex. We were seated at the farthest corner dahil ito na lamang ang available na area.

"Thanks Marie" pasasalamat ko sa kanya at si Alex naman ay nagbigay lamang ng ngiti dito.

"Just tell me if you need anything Architech," huling saad nito bago naglakad palayo sa amin na parang sinadyang magsway sway ang beywang.

"Mukhang type ka ni Marie ah," Alex rolled her eyes.

"Baka marinig ka", natatawang paalala ko sa kanya. Well, kahit dati pa ay nagpapakita na ng motibo sa akin si Marie kahit nung nag o-OJT pa ako dito. But I never really had an interest for her. She's too old for me kahit hindi naman halata dahil mapustura at maalaga si Marie sa kutis at figure nito.

"So,..small world huh, Architect Madrid" ani ko pagkatapos tumikhim. Binigyan ko ng diin ang kanyang titulo

"Yeah, right. Kaya galingan mo ang pagtuturo sa akin dahil yari ka kay Tito John kapag pumalpak tayo" sagot naman niya sa akin.

"Hindi ko akalain na arkitekto ka pala" napakunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Bakit? Dahil babae ako?" Gamit ang mataray na boses ay tinaasan niya pa ako ng kilay.

"Of course not. It has nothing to do with gender inequality" pagtatama ko sa kanya. I believe that women are more superior than men because they can do what we can't do-- to bear a child for nine months. So I have high respect for them.

"And why is that so Architect Arceo?wala ba sa hitsura ko ang may title sa pangalan nung magkasama tayo sa Ilocos?" Natatawag bintang na naman niya.

"Woah, easy--" napataas ako ng dalawang kamay bilang tanda ng pagsuko sa kanya. Napatawa na lamang siya.

"You're more of a...hmmm...--Writer/Novelist type" I said hesitantly. Baka kasi batukan na niya talaga ako.

" A-A Whaaat?" she asked in disbelief with a hint of laughter in her face.

"Ang lalim mo kasing magsalita minsan eh. Tapos minsan bigla ka na lang gagamit ng matatalinhagang salita. Di ba mga writer ang magaling sa ganun?" I explained. 

" So you think I'm an old soul because I speak deeply?" 

" Oy! don't rephrase my words ha. Hindi porket writer eh old soul na noh. They just use words that are more....profound and extensive". That's what I've noticed on her back in Ilocos. Malalim siya minsan magsalita. As in parang laging may hugot ang mga sinasabi niya pero bigla din naman niyang binabawi.

"But in your case, well, yeah, you're also an old soul--- an DRUNK old soul' I added.

She glared at me  when I reminded her of how druck she was when we were in Baguio. She's really cure when she do that "eye-rolling" thing.

Disclaimer:

This is an uneditedaw chapter, you might encounter wrong grammars/misspelled words.