She Was a Good Dream

Chapter 6

It was a Saturday but Ninong John called me to say that Alex and I will have to meet a client this morning. It will be the first project that we will handle. I immediately called Alex to meet me. Pagkababa pa lang niya sa kanyang sasakyan ay parang iritable na ito.

"Seems like you're not in the mood to work today Architect Alex," bati ko sa kanya.

Marahan niyang tinanggal ang shades niya at nakita ko ang mga mata niyang tila galing sa puyatan. But it didn’t affect the beauty that lies behind that sunglasses.

"I wasn't able to sleep well last night. Masakit ang ulo ko," matamlay na sagot nito. 

Agad akong lumapit sa kanya and placed the back of my palm on her forehead.  Bahagya siyang napaigtad sa ginawa ko. I just wanted to check if she's got fever. Mukhang wala naman kaya inalis ko na agad ang kamay ko when I also felt that sudden electricity when I touched her.

"I-I'm fine," she answered then put on her shades again.

"Let's just use my car. Ninong John is waiting for us on the site," Pinagbuksan ko siya ng pinto at sumakay naman siya doon. 

"Nagbreakfast ka na ba?" I asked her. 

"Not yet. Just woke up when you called earlier. Didn't had time to grab some breakfast dahil sabi mo pinagmamadali tayo ni Tito," Wala talaga siya sa mood. I immediately turned the car to the nearest drive thru.  Pinagmasdan niya ako na parang nagtataka pa sa ginawa ko. What does she want me to do? Hayaan siyang malipasan ng gutom lalo na't masama pa ang pakiramdam niya?

“Here,” Inabot ko sa kanya ang inorder kong burger, fries at coffee. I also gave her my medicine pouch. Lagi akong may dala nito sa kotse para ready na kung makaramdam ako ng kung anumang sakit.

“Thanks,” matamlay pa din na sagot niya.

Nang makarating kami sa site ng bagong kliyente ay agad kaming ipinakilala ni Ninong sa mga ito. Nalaman namin na ikakasal pa lang ang mga ito. The project is a three-storey house. Hindi naman mahirap para sa akin ang proyekto dahil sa Singapore nga ay matataas na building pa ang itinatayo ko. Talagang pinagbigyan ako ni Ninong na maliliit na project lang ang ibigay sa akin dahil nga hindi tiyak ang tagal ng pananatili ko dito sa Pilipinas. Matapos ang ilang oras na pakikinig sa mga gusto ng kliyente ay natapos din kami sa meeting.

“We can go now to the office para masimulan ang design. We can grab some lunch on the way and— “ 

“Woah!” I immediately cut her off. Napahinto pa siya sa paglalakad nang bigla akong bumaling sa harapan niya.

“What?” nagtatakang tanong niya.

“We still need to discuss what we need to do with the project. Next week na tayo magpe-present,” pagpapatuloy nito.  Is she really this workaholic?

“Seriously? May Lunes pa Architect Madrid,” I wanted to tell her that she should rest first. Parang wala siyang nararamdamang masama sa katawan niya kaninang umaga lang.

“You’re not feeling well. You should go home and take your rest Alex,” she just looked at me as if ako pa ang mali sa sinasabi ko.

“Kung may lakad ka Architect Arceo, I can start with the design on my own. After all, I’m under your supervision so you can check my work and give inputs on it after,” Why do I feel her coldness towards me? Very far from the Alex that I met in Ilocos.

“Bakit parang ang seryoso mo na ngayon, Alex?” natatawang tanong ko sa kanya trying to break the ice. Napakalayo ng Alex na nakakausap ko ngayon. She’s stiff, cold and emotionless.

“This is my life here Justin,” malamig na sagot niya. Somehow, I saw sadness in her eyes. Nakita ko na ito noon nung magkasama kami sa tour. Pero mas malalim ang kalungkutan na nakikita ko sa mga mata niya ngayon. I wanted to ask more but her reaction tells me not to. Napabuntong hininga na lang ako.

“Finally, you dropped the formality,” I f****ed myself to smile. “I prefer Justin than Architect Arceo,” I added.

She was confused at first but immediately smirked upon realizing what I meant. “Tss!”, she hissed.

Masaya ako na kahit papaano ay napangiti ko siya. Hindi ako sanay sa formality na pinapakita niya.

“At least, we’re on the First Name Basis again. Come on, let’s have some lunch before we start with the design,” Sa huli ay pinagbigyan ko din siya. Kesa naman simulan niyang mag-isa ang design. Mabuting nandun na ako para hindi na din siya lalong mapagod at magkasakit.

Seryoso sa ginagawang design si Alex nang lumapit ako sa kanya dala ang dalawang tasa ng kape. Kaming dalawa lang ang nasa office. It’s our off and should be enjoying our rest day pero nandito ako at nagtitiyagang samahan siya sa kasipagan niya. I can leave if I want to. But somehow, I don’t want to leave her alone, that I wanted to stay--- and be with her.

“Masyadong mabusisi si Mr. Arellano sa design na gusto niya. Samantalang ang fiancé’ naman niya ay simple lang ang gusto,” she said without looking at me. Her focused stayed on her work.

“I guess they have different personalities. But you can see that they are madly in love with each other,” I commented. Ganun naman talaga yata sa love. Opposite attracts ika nga.

“Madly in love my a**!” sarkastikong ngisi niya. Heto na naman siya sa ka-bitter-an niya.

“What is the first thing that you should consider when making a design for a house?” Napatingin siya sa bigla kong tanong. She was stunned by the question and immediately looked away.

“Budget? Aesthetics?” naiiling na sagot niya.

“You’re making their home, Alex. Not just their house,” Napahinto siya sa ginagawa and stared blankly at nothing.

“Lagi mong ilalagay ang sarili mo sa posisyon nila,” Muli niya akong nilingon at tinitigan.

“Isipin mong bahay mo ang ginagawa mo. Kaya kailangan mong bigyan ng importansya ang bawat detalyeng gusto nilang makita.” Silence consumed the whole place before she turned her gaze away again.

“Got that Sir,” nakangiting sagot nito sa akin. But I know she understood what I meant.