She Was a Good Dream

Chapter 17

Note: Updated chapter 15. Ibang chapter pala ang naupload. Naulit ung posting. Ewan ko ba kung bakit. Download nyo na lang ulit para maupdate at mabasa niyo. Maguguluhan kasi kayo sa chapter 16 kasi missing parts ung 15 hahahaha! Daming sinabi. O eto na chapter 17.

*************************************************

“Okay ka lang?” She was smiling perfectly at me. Cherry lips, sparkling white teeth, sweet smile that I see her clearly now. I did not answere.

“Justin! Okay ka lang?” She repeated but I again did not answer. Not until she snapped a finger at my face. Seemed like a woke up from a dream.

“W-what?” Naguguluhang tanong ko.

“He fell asleep while standing hihihi,” Bella giggled and Elle mimicked her.

“Sabi ko okay ka lang ba? Kanina ka pa nakatulala diyan,” aniya na nagpipigil ng tawa at sinensyasan ang dalawang bata na tumigil sa pagtawa. Kanina kausap ko lang si Allison. I remembered her saying goodbye. I knew I was takling and even answering her questions but my attention was fully capture by the girl who is now standing in front of me. My heart skipped a beat when she once again flashed that sweetest smile of her.

“Y-yeah. M-may iniiisp lang ako,” pagdadahilan ko.

“O-okay..” she said with that questioning look like I’m the weirdest person to her at the moment. Kung di ka ba naman kasi g*go Justin! Natulala ka na lang na hindi mo napapansin na naklapit at nasa harapan mo na siya.

“I think my girls really like the both of you,” ani Mrs. Ventura havang papalapit sa amin. Ang asawa naman ay nakaakbay sa kanya na malawak din ang ngiti sa amin.

“They are both fun to be with,” sagot naman ni Alex. I guess the girls like her too. Who wouldn’t?

“Maaga pa naman Arch. Arceo and Arch. Madrid. We would love to have you for dinner. Nagpahanda na ako sa bahay,” Paanyaya ni Mrs.Ventura. Nagkatinginan muna kami ni Alex.

“Please Ate Alex....” wala na kaming nagawa kundi ang pau lakan sila dahil naglambing na kay Alex ang dalawang bata.

“Dinner will be served in ten minutes. I’ll just set the table,” imporma sa amin ni Mrs. Ventura.

“ Let me help you Ma’am,” presinta ni Alex na ikinangiti naman ng ginang. Nagpaalam muna siya sa dalawang bata nag kanina ay tinutulungan niyang magcolor ng mga coloring books nila.

“You have a lovely family Mr. Ventura,” papuri ko sa ginoong kainuman ko sa balcony. Kanina nang makatating kami dito sa bahay nila sa Paranaque ay inabutan niya agad ako ng isang bote ng beer. Pamatid uhaw lang daw muna habang hinihintay na maluto ang hapunan.

“They are my treasure. Ano pa ba ang hihilingin ko. Negosyo na napapakain kami ng higit pa sa tatlong beses sa isang araw at naibibigay ang iilang luho sa pamilya, magagandang prinsesa,” aniya sabay tingin sa dalawa niyang anak na abala sa pagkukulay.

“ and a wonderful wife,” dugtong niya at sumulyap naman sa kanyang asawa sa dining area na tanaw mula sa kinayatayuan namin.

“What a lucky man you are Sir,” muling papuri ko. Masaya siyang pinagmamasdan ang pamilya. Isa siyang maituturing na swerteng nilalang dahil lahat na siguro ng pwede niyang hilingin ay nasa kamay na niya ngayon. Bukod sa karangyaan sa buhay ay may masaya pa siyang pamilya na mahal na mahal siya at mahal na mahal niya. Mapapa “SanaOl” ka na lang talaga.

“You will have your own family too Arch

Arceo. I’m sure Arch. Madrid will be a loving wife too just like my Lala,” agad akong napatingin sa tinuran niya. He was mistaken. Naiiling na ngumiti ako.

“I think you’re mistaken Sir. Alex and I are just colleagues and friends,” I corrected.

“Oh, I’m sorry about that. I thought you two are romantically involved with each other aside from your professional partnership,” tumango lamang ako sa kanya at muling uminom ng beer.

“The way you look at her kasi, I thought there’s something going on between you two,” he added.

“The way I l-look at her?” Tanong ko. Bakit paano ba ako tumingin kay Alex?

“Yes. You look at her like you’re...” aniya.

“Like what Sir?” Agad na tanong kong muli.

“You look at her like you see your world in her, your universe rather. You look at her like you’re in love,” I was stunned. Wala akong mahanap na salita na isasagot. Wala akong maisip na salita para ipagtanggol ang sarili ko. O i-justify kung bakit ganun ako tumingin sa kanya. O itanggi na tama ang sinasabi at onserbasyon ng ginoo sa akin. Am i really that—- f*ck no! Hindi pwede!

“I have a girlfriend sir. And we’re getting married anytime,” sa halip ay sagot ko.

“You know when I met Lala, I was in a long time relationship. Everything that was happening in my life was according to my plan. I really thought that I was having the best already. Kasi masaya na ako sa kung anong meron ako eh. Sobrang saya. But she came into my life,” Muli niyang tinanaw ang asawa na abala sa kusina. He was looking at her with so much love. Ganito din ba ang nakikita niya sa akin kapag tinitingnan ko si Alex? No! Ganito ako kapag minamasdan ko si Allison. Hindi pa lang siguro kasi nakikita ni Mr. Ventura ang girlfriend ko kaya nasasabi niya iyon.

“She broke all my rules and ruined all my plans. Bigla sa kanya na lang nagrevolve ang mundo ko. Siya na lang ang gustong makita ng mga mata ko, at boses na lang niya ang gustong marinig ng tenga ko. I kept denying to myself kasi ang alam ko mahal ko ang girlfriend ko that time eh. I kept denying her. Pero habang pinipigil ko, mas lalo lang akong nahulog sa kanya,” nakangiting umiiling siya. “ kaya eto ako ngayon, gaving the best days of my life,” dugyong pa niya. Nakauunawang tumango lamang ako. Such a lucky man!

“ Dinner is ready. Come on, let’s eat,” tawag ni Mrs. Ventura sa amin. Sabay din niyang lumabas si Alex with that smile again. Sh*t! Kailangan ba lagi siyang ngingiti ng ganyan?

“Piece of advice Arch., minsan yung alternate route, mas nagiging tama pang desisyon kesa sa original route mo,” ilang beses niyang tinapik ng marahan ang balikat ko na tulad ng isang nakatatandang kapatid na pinapayuhan ang nakababatang kapatid.

***************************************************

“Tsss! Ikaw nga magsabi ka sa akin,” natatawang aniya. Kanina pa siya pasulyap sulyap sa akin habang nasa biyahe kami pauwi galing sa bahay sa Paranaque nila Mr. Ventura. After dinner ay nagpahinga lang kami saglit at nagpaalam na dahil gagabihin na kami masyado.

“Ng ano?” Nagtatakang sagot ko.

“Ang weird mo lately. Parang lagi kang nagsspace out,” puna niya pero mistulangnbiro yun dahil natatawa siya.

“Hindi naman ah,” pagtanggi ko.

“Makinig na lang tayo ng sounds,” pag-iiba ko ng topic at binuksan ang player ng kotse.

“In another life

I would be your girl

We'd keep all our promises

Be us against the world

In another life

I would make you stay

So I don't have to say you were

The one that got away”

Saglit kaming kinain ng katahimikan. Nagmamasid lang siya sa dinaraanan naming kalsada at ako naman ay pilit nagpofocus sa kalsada kahit ang totoo ay kanina pa ako ginugulo ng mga sinabi ni Mr. Ventura.

“Nahanap mo na ba ‘yung The One mo?” Biglang tanong ko sa kanya. Perfect Justin! Out of nowhere!

“Tss! Saan naman nanggaling yan?” Natatawang nagtatakang tanong niya. Nakakalokong reaksyon ang pinapakita niya sa akin ngayon na parang isang kalokohan na tanungin siya ng ganitong bagay. Muli na naman akong nakaramdam ng pait sa sarili kong tanong. Pait na baka hindi magugustuhan ng tenga ko ang isasagot niya. Alex is a beautiful and wonderful woman. Hindi imposibleng may mga nanligaw at naging nobyo na din siya. Ang kaisipan na yun ay parang sumasakal sa dibdib ko. Ano na bang nangyayari sa akin. Nababaliw na ba ako? O binanaliw na niya ako?

“Sagutin mo na lang,” ani ko at itinuon ko ang mata sa kalsada. Hingang malalim Justin. Bulong ko sa sarili ko. Habang hinihintay ang sagot niya ay parang humihinto din ang pagtibok ng puso ko.

“I- I never had a boyfriend,” mahinang sagot niya. And there goes my heart, beating again.

“R-really?” Hindi makapaniwalang tanong kong muli. Saan ba nagtago ‘tong si Alex at mukhang hindi siya nakita ng mga lalaki kasi kung nakita siya malamang maraming nanligaw dito.

“Actually, ikaw pa lang nga ‘yung unang lalaking naging close ko , bukod kay Kuya Axel of course,” Sa simpleng salita na yun ay parang nakaramdan ng pagmamalaki ang puso ko.

“Why?” I curiously asked.

“Because I’m not comfortable? I don’t know. Basta ganun lang,” She was trying not to let pur eyes meet.

“I mean, why me?” Tama bang makaramdam ng kasiyahan ang puso ko? Nasa libong lalaking sa mundo, sa akin pa pang nag-open up si Alex ng ganito. That I was the first guy he ever—- got close to.

“Maybe because you’re sincere and protective,” Normal bang nagbblush ang lalaki. Buti na lang at madilim na ang daan at dim light ang ilaw sa kotse. Hindi na niya siguro mapapansin ang bahagyang pagpulanng mukha ko. Kunwari din akong tumingin sa left side mirror para maitago ang kusang pagngiti ng mga labi ko.

“Or maybe because...”napabaling akong muli sa kanya.

“Maybe because you’re the one who saw the real me,” she was looking directly in my eyes that made my heart beat so fast. Sobrang lakas na kailangan kong bagalan ang takbo ng sasakyan dahil parang mawawala akonsa katinuan at ang simpleng mga salita na yun ay nagpapagulo ng sistema ko.

“I should be proud then,” I declared trying to make myself calm. She just rolled her eyes.

“You better be Arch. Arceo,” aniya na nakatawa.

“E ako? What kind of the “The One” ako sa’yo?” Tanong niya. Alam kong walang ibig sabihin sa kay Alex ang tanong na yun. Pero sa mga oras na ‘yun I wanted to say how I feel about her, about what she is to me.

“The one I never saw coming,”

Credits: Ride Home by Ben & Ben

Took a morning ride,

found a place up in my mind,

no one else can see

Maybe it's fate that we lose control

In circles around, we go

We become who we ought to know

We just gotta let it go

We just gotta let it go

Took a morning ride,

gotta leave this all behind

For with you is where I want to be

Maybe it's fate that we can't control

Oh, round and around, it goes

And all that we seem to know

We just gotta let it go

We just gotta let it go

So I'm coming home to you, ooh

You, ooh

You're all I need, the very air I breathe

You are home, home

So many questions

I've thrown to the skies

All of the answers,

I've found in your eyes

When I'm with you,

home is never too far

My weary heart has

come to rest in yours

So I'm coming home to you, ooh

You, ooh

You're all I need, the very air I breathe

You are home, home

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner.

Author’s Note:

Opo music lover po ako kahit hindi ako magaling kumanta. Kaya huwag pong magtaka at huwag maumay kung madalas may lyrics ng kanta ang mga sinusulat ko. Mas napifeel ko kasi ang eksena at mas nakakapag-isip ako kapag nagiinternalize ako at nagsisenti songs with matching super init na kape. Sinong relate? Raise your hands. Hahahhahahah! Wash your hands, drink plenty of water, take your Vitamins, stay safe, Pray always. God bless!

This is an uneditedaw chapter. You may encounter grammatical errors/misspelled words.

Kung judger ka skip mo na lang. peace,kalma.