Haplos Ng Tukso (SSPG)

KABANATA 3

Sa isang maulan na araw, habang ang mga miyembro ng CK Club ay abala sa kanilang training, hindi maiwasang magbalik-tanaw si Julian sa mga nangyari 10 taon na ang nakalipas. Habang nag-aayos ng kanyang gamit sa isang sulok ng club, nag-uunahan ang mga alaala ng kanyang nakaraan na unti-unting bumalik sa kanyang isipan.

Nasa harap siya ng isang malaking screen noong unang beses siyang magretiro sa pagiging gamer. Ipinapakita sa kanya ng mga flashback ang isang batang Julian, ang dating legendary gamer ng P&P (Power Players), ang team na naging kampeon at pinagmulan ng lahat ng tagumpay. Dati-rati, walang makakatalo kay Julian. Sa bawat laban, siya ang pinakamagaling, at ang pangalan niyang "Julian Marco Fernandez" ay naging simbolo ng tagumpay sa mundo ng online gaming.

Pero isang araw, nagbago ang lahat. Sa isang critical na laban, nagkaroon ng hindi pagkakaintindihan sa pagitan niya at ng kanyang mga kasama sa team. Ang mga tampuhan at away sa pagitan nila ay umabot sa punto na nagpasya siyang iwanan na ang gaming, isang bagay na pinagmulan ng lahat ng kanyang tagumpay.

Sa kanyang huling laro bilang isang professional gamer, naroroon ang mga kamag-anak, mga kaibigan, at mga fans, na nagmamasid sa kanya habang naglalaro siya. Ngunit, ang huling laban na iyon ay hindi naging isang maganda at masayang pagtatapos para kay Julian. Sa halip, ito ay naging isang pagsubok na nauwi sa kanyang desisyon na magretiro.

"Sa mga oras na ito, hindi ko alam kung paano ko sasabihin, ngunit ang pinakamahalagang desisyon ng buhay ko ay ang magretiro sa paglalaro," ang unang salitang sinabi ni Julian sa kanyang huling press conference bilang isang gamer.

Naroroon ang mga reporters at fans, nakatunganga at nakatutok sa kanya, naghihintay ng kanyang susunod na mga salita. Ang mga tanong tungkol sa kanyang retiro ay paulit-ulit na tinatanong, ngunit ang lahat ng iyon ay hindi siya pinipilit. Alam niyang ang oras ng kanyang desisyon ay dumating na.

“Ang Power Players, ang team ko, ang mga kasama ko—lahat sila ay nagsilbing pamilya ko sa loob ng maraming taon. Nagkaroon kami ng mga pagsubok, pero hindi ko inaasahan na darating ang araw na ito, na kailangan ko nang lisanin ang mundo ng gaming.”

“Hindi ko alam kung ito na ang tamang panahon, pero kailangan kong magdesisyon. Hindi ko kayang patagilid na lumaban sa aking mga kasamahan. Sa kabila ng lahat ng tagumpay, hindi ko kayang magpatuloy na maglaro ng hindi ko na nakikita ang halaga ng pagkakaroon ng tiwala sa isa't isa.”

Ang mga mata ni Julian ay tila puno ng lungkot habang iniisip ang mga nagdaang taon. Isang bahagi ng kanyang pagkatao ang gaming, ngunit ang pagsubok sa kanyang relasyon sa mga kasamahan ay naging isang matinding balakid.

“Hindi ko na kayang magpatuloy," patuloy niya, "kung ang bawat laban ay puno ng sama ng loob at hindi pagkakaunawaan. Kaya’t magpapahinga na ako, at hahanap ng bagong layunin sa buhay."

Mabilis na sumik ang mga reaksyon mula sa mga reporters, may mga humanga, ngunit marami ang naguluhan. Puno ng tanong ang kanilang mga isipan. Bakit aalis si Julian? Bakit niya iiwan ang isang mundo na siya ang pinakamagaling?

Pagkatapos ng press conference, si Julian ay lumabas sa harap ng maraming tao. Naglakad siya patungo sa parking lot kung saan nakaparada ang kanyang sasakyan. Hindi pa rin niya naiwasang mag-isip ng malalim. May mga pagkakataong kinakalabit siya ng mga kasamahan niyang gamers, ngunit wala na siyang ibang balak kundi magretiro at magpokus sa ibang aspeto ng kanyang buhay.

"Ganun talaga," bulong ni Julian sa sarili. “Ang lahat ng bagay ay may hangganan. Hanggang doon na lang."

Ang huling pagsabog ng mga camera flash ay parang isang paglimos ng bawat pangarap na natamo niya sa mga nakaraang taon. Pero sa kanyang kalooban, alam niyang ang hakbang na iyon ay makakabuti sa kanya.

Ngunit hindi pa natatapos ang lahat para kay Julian. Mula sa araw ng kanyang pagretiro, nagsimula siyang magtayo ng isang bagong mundo—ang CK Club. Isang lugar na magbibigay pagkakataon sa mga kabataan na matutunan ang laro at maging champions, ngunit hindi lamang tungkol sa tagumpay sa laro. Itinaguyod niya ang CK Club upang magsilbing isang pamilya at isang training ground para sa mga susunod na henerasyon ng gamers. Kailangan nilang matutunan hindi lamang ang tamang diskarte sa laro, kundi pati na rin ang pagpapahalaga sa pagkakaroon ng integridad at tamang relasyon sa bawat isa.

Ang mga alaala ng P&P, at lalo na ang mga pagkatalo at tampuhan sa team, ay palaging bumabalik sa isipan ni Julian. Ang lahat ng ito ay nagsilbing gabay sa kanya upang matutunan ang tunay na halaga ng pagkakaroon ng isang pamilya at team na nagtutulungan. Hindi lamang ang laro ang mahalaga; mahalaga ang mga relasyon at ang tiwala na mayroon sa bawat isa.

Samantala, ang mga miyembro ng CK Club ay nakaupo sa isang mesa habang abala sa paghahanda para sa kanilang mga susunod na laban. Nagtitinginan sila at natutunan nilang magtiwala kay Julian. Hindi nila alam kung anong nangyari sa nakaraan ng kanilang boss, ngunit nararamdaman nila ang bigat ng kanyang mga salita at ang kanyang layunin. Isa lamang ang siguradong bagay sa CK Club—sa ilalim ng pamumuno ni Julian, hindi sila pwedeng mawalan ng laban. At hindi nila papayagan na magpatuloy na maging average.

Ngunit sa likod ng lahat ng tagumpay at pamumuno, si Julian ay patuloy na nagdadala ng mga alaala ng nakaraan. Hanggang ngayon, hindi pa rin siya ganap na nakakapag-move on mula sa mga pagkatalo ng kanyang team sa P&P. Bagaman masaya siya sa CK Club, ang mga alaala ng kanyang huling laban bilang isang gamer ay palaging nakatadhana sa kanyang isipan.

**********

Ang araw ng laban na iyon ay isang espesyal na araw para kay Julian at sa buong CK Club. Habang sila ay nag-iipon sa kanilang training room, nararamdaman nilang tumaas ang tensyon sa hangin. Hindi nila akalain na ang kanilang magiging kalaban ay isa sa mga pinakamalalakas na team sa buong gaming world—ang Scorpion Club. Pinamumunuan ito ni Zichen, isang dating kaibigan ni Julian mula sa P&P (Power Players). Si Zichen at Julian ay magkasama noon sa P&P, at parehong ipinagmalaki ang kanilang mga kakayahan sa laro. Ngunit ang kanilang pagkakaibigan ay natapos ng hindi inaasahan, at ngayon, nagiging kalaban na sila sa isang napakahalagang laban.

Nang lumabas ang balita na makakalaban nila ang Scorpion Club, nagkaroon ng malaking pag-aalala si Julian. Hindi lang ito isang ordinaryong laban para sa kanya. Sa mga mata ni Julian, ito ay isang personal na pagsubok. Sa likod ng kanyang matalim na itsura at malamig na pananaw, may mga alaala ng nakaraan na hindi niya madaling kalimutan—mga alaala ng pagkakaibigan, mga pangako, at ang hindi inaasahang pagtatapos ng kanilang samahan ni Zichen.

Habang pinagmamasdan ang kanilang mga kasamahan sa CK Club na naghahanda para sa laban, muling bumalik sa kanyang isipan ang mga pangako ni Zichen noong nakaraang taon. Si Zichen, na sa kanilang kabataan ay palaging nangunguna sa laro, ay may isang pangako kay Julian: kung baling araw ay magdesisyon siyang bumalik sa gaming world, hindi siya magiging kalaban ni Zichen. Hindi magiging dahilan ang kanilang pagkakaibigan upang magtulungan sila, ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, si Zichen ay nagpasya na lumaban sa kanya at sa CK Club.

Nakatayo si Julian sa harap ng malalaking screen sa kanilang training room, ang kanyang mga kamay ay nakatukod sa lamesa, habang tinitingnan ang mga imahe ng Scorpion Club. "Zichen," sabi ni Julian sa sarili, "hindi ko inasahan na magiging kalaban kita. You promised me, remember? That you'd never fight me if I ever returned. What happened to that promise?"

Ang mga salita ni Julian ay bumulong sa hangin, at naramdaman niya ang bigat ng mga alaala mula sa nakaraan. Nang bumalik siya sa mundo ng gaming, ang pangako ni Zichen ay naging isang alaala na lang. Iyon ang pinanghawakan ni Julian noong nagdesisyon siyang magretiro. Iniisip niya na ang pagkatalo ni Zichen sa kanya, at ang mga pagkatalo sa P&P, ay mga hakbang na nagpapatibay sa kanilang pagkakaibigan. Ngunit ngayon, ang pangako na iyon ay naging isang pagkatalo sa kanyang puso.

Habang nag-aayos ng gamit ang kanyang mga kasamahan, lumapit si Lucas, ang kapatid-kapitan ni Julian at ang pinakamalapit na tao sa kanya. “Boss, ready na tayo. But I can sense something's bothering you. Is it about Scorpion Club?” tanong ni Lucas, na kitang-kita ang pagkabahala sa mata ng kanyang pinsan.

Si Julian ay hindi agad sumagot. Tinignan niya si Lucas at bahagyang sumimangot. "I never thought I'd face them again," sagot niya, ang tono ng boses ay malamig at tahimik. "Especially Zichen. He was my friend once. He promised me he wouldn't fight me if I returned."

"I know," sagot ni Lucas, tumingin sa kanya ng seryoso. "But you know how it works in this world. Lahat ay may hangganan. Maybe he just saw this as an opportunity to prove himself again. Maybe he thinks you're weak now since you're out of the game for so long."

Julian looked down, tahimik na pinapansin ang bawat salita ni Lucas. Hindi pa rin niya maipaliwanag ang nararamdaman niyang galit at pagkabigo. Noong una, nakatitiyak siya na ang pagkakaibigan nila ni Zichen ay tatagal, ngunit parang bigla na lang iyon nawala nang magdesisyon siyang magretiro. Naramdaman niya na ang kanyang mga pangarap at ang mundo ng gaming ay natapos sa isang iglap.

“Zichen... He knows I won’t back down, and I know he won't either," Julian muttered. “This fight will not just be for the game. It will be personal.”

Ang mga kasamahan sa CK Club ay nagsimulang magtipon sa paligid nila, at si Julian ay umiling. "Alright, listen up, everyone. This match is going to be more than just a game. The Scorpion Club is a team that knows how to push your limits. But what they don’t know is that this team, my team, has no limits."

Nakita nila sa mata ni Julian ang determinasyon at ang init ng kanyang galit. “We won’t let them take us down. I don’t care how good they are. Zichen may be my old friend, but in this world, we are not friends anymore. When it’s time to fight, we fight. And I don’t lose.”

Habang inihahanda nila ang kanilang mga kagamitan at mga strategy para sa laban, nagpatuloy si Julian sa pagpapalakas ng loob ng kanyang mga kasamahan. Ngunit ang mga mata ni Julian ay hindi pa rin maalis sa screen kung saan nakikita ang logo ng Scorpion Club. Alam niyang hindi madali ang laban na ito, at hindi niya kayang tanggapin ang pagkatalo, lalo na kay Zichen.

Kinausap siya ni Lucas, na alam ang laman ng kanyang puso. “You’ve always been the best. Don’t let anyone, especially Zichen, make you question that. This fight is for you, for your pride, for CK Club.”

“Don’t worry. I won’t let this chance slip,” sagot ni Julian habang muling binabalikan ang mga alaala ng nakaraan. Ang mga pangako, ang mga pagkatalo, at ang mga pagkabigo—lahat ng iyon ay nag-ambag sa paghubog ng kanyang karakter. Ang bawat laban, bawat hakbang, ay may kahulugan.

Habang ang laban ay nagsisimula, si Julian ay nakatayo sa kanyang gaming setup, ang mga kamay ay mabilis na gumagalaw sa keyboard, at ang mga mata ay nakatutok sa screen. Ang bawat galaw ng kalaban ay kanyang binabaybay, at ang mga alaala ng P&P ay muling lumitaw. Ngunit sa pagkakataong ito, hindi niya hahayaang matalo siya.

Ang Scorpion Club ay hindi lamang isang team na kayang patumbahin. Para kay Julian, ang laban na ito ay simbolo ng lahat ng nangyari sa nakaraan—ng pagkatalo, ng mga pangako, at ng pagkakaibigan na nasira.

Hindi niya kayang mawalan.