มาเฟียจอมหวง

ตอนที่9 คนขี้หึง NC 25+++

"หมายความว่ายังไง ก็ไม่เชิง"

"เรื่องนี้ไปคุยกันที่บ้าน"

"ไม่!" มือเรียวทุบตรงหว่างขาของมาเฟียหนุ่ม

"โอ๊ย! จะบ้าหรือยังไง เอะอะโวยวาย เอะอะจะเอาตามใจทุกอย่าง ฉันว่าฉันกับเธอนี่เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ" เคลลินซ์พูดไม่คิด

"งั้นหรอ ฉันผิดเองแหละ" ซารียาเบือนหน้าออกไปอีกทางพร้อมกับน้ำตาที่พรั่งพรูออกมา

"บ้าจริง" มาเฟียหนุ่มรู้ดีว่าเธอโกรธ แต่หากจะง้อก็คงจะได้ใจ

"จอดรถส่งฉันข้างหน้านี่แหละ ไปส่งซารียาที่บ้าน อย่าให้หนีไปไหนเด็ดขาด"

"ไม่เอา บ้านนายมีแต่ผู้ชายเต็มไปหมดเลย ฉันไม่อยากอยู่!" ริมฝีปากเบะคว่ำน่าสงสาร หัวใจของเคลลินซ์กระตุกวูบอีกครั้งเมื่อมองหน้าเธอ

"งั้นจอดที่ร้านขายยา" เขาสั่งเสียงเบา

เคลลินซ์ลงจากรถและเดินเข้าไปยังร้านขายยาเพื่อซื้อในสิ่งที่ตนเองต้องการ เขาใช้เวลาราวๆห้านาทีก่อนจะเดินกลับออกมาพร้อมกับถุงยาในมือและสั่งให้คนขับรถตรงกลับบ้านทันที

ซารียาก้าวลงจากรถและตรงขึ้นห้องทันที

"นายครับ ท่าทางคุมยากนะครับ" หรินเดินเข้ามาพูดกับเจ้านายหนุ่ม

"มึงหมายถึงยาคุมหรอ" เคลลินซ์ทำเป็นไม่รู้เรื่อง

"นายก็รู้ดี ปกตินายไม่เคยยอมใครแบบนี้นะครับ" หรินเตือนสติ

"กูรู้น่า ถ้าพูดไม่รู้เรื่องมากกว่านี้ เดี๋ยวกูเอาให้มึงลองไปเลี้ยงดู" มาเฟียหนุ่มพูดส่งๆก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

ซารียาออกมาจากห้องน้ำหลังจากใช้เวลาในนานเกินสามสิบนาทีเพราะต้องการหลบหน้าเคลลินซ์

"มานี่มา" ชายหนุ่มนั่งรออยู่ปลายเตียง

"ขอแยกห้องนอนได้มะ" เธอหน้าบูดบึ้ง

"ทำไม!"

"ก็นายพูดเองว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมฉันถึงต้องยอมให้นายทำอะไรฉันแบบนี้ด้วย" น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้ม

"คืนนี้นอนด้วยกันก่อนได้ไหม เดี๋ยวพรุ่งนี้จะจัดการให้" เคลลินซ์รั้งเอวบางให้นั่งลงบนตักของตน ปลายจมูกโด่งกดลงบนแก้มนวลฟอดใหญ่ที่เปื้อนคราบน้ำตา

"ถึงนายจะมีใครอีกเป็นสิบเป็นร้อย ฉันก็คงไม่มีปัญญาไปห้าม" เธอสะอึกสะอื้น เคลลินซ์นิ่งไปครู่ใหญ่

"เธอไม่รู้จักฉันดีพอ"

"รู้สิ เย็นชา ไร้หัวใจ" ซารียากล่าวหาเขา ริมฝีปากหนากดจูบเรีบวปากเอิบอิ่มไว้ เขาสอดปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหอมสดชื่น

"อืม..." เคลลินซ์ถอนจูบ

"อย่าดื้อมากเข้าใจไหม ฉันไม่ใช่คนใจดี"

"ตกลงผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" เธอยังคงไม่ลืม

"คนที่อยู่ที่โรงนาที่เธอเคยเจอ เขาเคยใช้ปากให้ฉันแค่ครั้งเดียว"

"แล้วคุณก็เอาเธอมาเลี้ยงดูไว้เนี่ยนะ" ซารียาตั้งท่าโวยวาย

เรียวปากอิ่มถูกประกบจูบอีกครั้งและหนักหน่วงยิ่งขึ้น เธอถูงร่างสูงกำยำดันกายให้ล้มลงบนเตียงนอนนุ่ม

"ขออีกคืนนะ" เคลลินซ์กระซิบข้างหู

"ยังเจ็บอยู่เลย" เธอเบือนหน้าไปทางอื่น

"อย่าหึงสิ" ริมฝีปากหนากดจูบลงบนต้นคอขาวและประทับรอยคิสมาร์กแสดงความเป็นเจ้าของ

"เปล่าเสียหน่อย" เธอเถียง

มือซุกซนดึงชุดคลุมอาบน้ำของเธอออกอย่างง่ายดาย เต้านมขาวอวบอิ่มยังคงเห็นรอยที่เขาฝากไว้เมื่อคืนอย่างชัดเจน ปลายลิ้นร้อยตวัดวนรอบยอดบัวตูมจนเสียงดัง วงแขนเรียวโอบกอดรอบคอชายหนุ่มไว้ไม่ยอมปล่อย

"ถอดกางเกงให้หน่อยสิ" เคลลินซ์ประคองร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งในขณะที่ตนยืนด้วยหัวเข่า ซารียาถอดกางเกงชั้นนอกและชั้นในของมาเฟียหนุ่มออกจนเห็นลำแท่งที่ใหญ่และยาวเกินความคาดหมายของเธอ มันเเข็งตัวจนตั้งฉากราบไปตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเกือบถึงสะดือ

"ฉันขอลองได้ไหมคะ" เคลลินซ์ไม่คิดว่าเธออยากจะลองทำให้เขาเพราะเขาขู่เธอในตอนแรก

"มันเป็นของคุณคนเดียว"

"ทำแบบนี้แล้วมันมีความสุขกว่าทำกับฉันแบบเมื่อคืนหรอคะ"

"ไม่สิ แบบเมื่อคืนมีความสุขกว่าอยู่แล้ว เพราะเอาไว้ทำกับคนพิเศษเท่านั้น" ซารียายิ้มออกมาอย่างลืมตัว

"งั้นก็แปลว่าฉันเป็นคนพิเศษของนายน่ะสิ" เธอถามขณะที่มือเรียวกำแท่งเนื้อร้อนไว้

"วันหนึ่ง เธออาจจะไม่อยากอยู่กับฉันก็ได้" เคลลินซ์มองหน้าคนตัวเล็กที่แสนไร้เดียงสา

"อ่าส์" เรียวปากอิ่มดูดปลายหัวเห็ดจนมาเฟียหนุ่มเปล่งเสียงครางออกมา เขาประคองศีรษะเธอไว้เพื่อควบคุมจังหวะ ซารียายื่นปลายลิ้นออกมาเพื่อแตะสัมผัสต่อสู้กับเส้นเลือดที่กำลังท้าทายเธอโดยการปูดขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

"ซีดดด อ่าาส์" เขาคราง มือหนาดันร่างอรชรให้นอนราบลงบเตียงนอน ริมฝีปากหนาหลงใหลรสจูบแสนหวานจากเธอ

"พรุ่งนี้คุณจะต้องเดินไม่ได้เป็นแน่"เคลลินซ์พูดขณะที่สอดปลายดุ้นของตนเองเข้าไปในร่องสวาทที่เปียกแฉะ

"อ่าส์ ไม่ได้อยากเดินนี่นา อ่าาส์ เจ็บ" เธอครางเสียงเจ็บปวด

"ก็บอกแล้ว" มาเฟียหนุ่มหยัดสะโพกสอบเชื่องช้ากว่าจะลึกสุดด้ามซารียาก็แทบหมดเรี่ยวแรง

"ใหญ่จัง อ่ะ อ่าส์..." เสียงครวญครางของเธอยิ่งทำให้เคลลินซ์เร่งจะหวะรักหนักหน่วงขึ้น

"อึม! อ่าส์ ถ่างขาออกกว้างๆ อยากลองขึ้นข้างบนมั้ย?" มาเฟียหนุ่มกระซิบถามข้างหูในจังหวะที่สะโพกสอบลดจังหวะลง

"จะ...จะเจ็บมั้ย สะ! เสียว อ่าส์" มือเรียวโอบกอดรอบคอชายหนุ่มไว้ ความเสียวกระสันทำให้เล็บมือของเธอจิกลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของมาเฟียหนุ่มอย่างลืมตัว

"เธอจะเสียวมากกว่า อ้าส์" เคลลินซ์ยังคงดำเนินจังหวะรักให้คนในอ้อมแขนครวญครางสมใจเขาปรารถนา

ริมฝีปากหยักดูดดื่มยอดปทุมถันอวบอัดที่ใหญ่เกินตัวหญิงสาว เขาพรมจูบรอบเต้านมอย่างกระหายหิว

ซารียาปลดปล่อยให้ความเสียวกระสันควบคุมร่างกายของตนจนแทบไม่ได้สติ เสียงครางกระเส่าลั่นห้องจนลืมไปว่าอาจมีใครมาได้ยินเข้า ทว่าแรงรักแรงพิศวาสหรือจะมีสิ่งใดมาขัดขวางได้ มันจะสงบลงก็ต่อเมื่อต่างฝ่ายต่างถึงจุดหมายปลายฝัน จังหวะรักโหมแรงขึ้นสุดและค่อยๆสงบลงเหลือเพียงลมหายใจหอบเหนื่อยที่ยังคงประสานกัน

"เจ็บไหม" เคลลินซ์เอ่ยถามในขณะที่สองกายยังคงเป็นหนึ่ง

"เจ็บสิ แต่มีความสุข" ซารียาโอบกอดชายหนุ่มไว้แน่น